Wielka Rycerzowa
Państwo | |
---|---|
Położenie | |
Pasmo | |
Wysokość |
1226 m n.p.m. |
Wybitność |
196 m |
Położenie na mapie Beskidu Śląskiego ![]() | |
Położenie na mapie Karpat ![]() | |
![]() |
Wielka Rycerzowa (słow. Rycierova hora, 1226 m) – szczyt należący do Grupy Wielkiej Raczy, położony w Beskidzie Żywieckim (po słowackiej stronie są to Kysucké Beskydy). Dawniej, m.in. w „Przewodniku po Beskidach Zachodnich” Kazimierza Sosnowskiego, występowała pod nazwą Bukowina[1]. Przez szczyt przebiega Wielki Europejski Dział Wodny (między zlewiskiem Bałtyku i Morza Czarnego) oraz granica polsko-słowacka[2].
Topografia[edytuj | edytuj kod]
Wielka Rycerzowa znajduje się w głównej grani, pomiędzy Majcherową (1105 m) a Świtkową (Svitková, 1082 m), od której oddzielona jest przełęczą Przysłop (940 m). Jest zwornikiem dla bocznego północno-wschodniego, krętego grzbietu, który poprzez Małą Rycerzową (1207 m), Wiertalówkę, Kotarz i Muńcuł ciągnie się aż do doliny Soły w Ujsołach. Grzbiet ten w całości położony jest na terenie Polski. Pomiędzy Wielką Rycerzową a Małą Rycerzową znajduje się trawiasta Przełęcz Halna (1165 m). Są trzy grzbiety, są więc i trzy doliny między nimi. Spływają nimi trzy potoki: Cicha, Dziobaki i Majovsky potok[2].
Opis szczytu[edytuj | edytuj kod]
Na wierzchołku Wielkiej Rycerzowej znajduje się punkt triangulacyjny. Z samego szczytu, który jest częściowo zalesiony, widoki są tylko wycinkowe. Można dostrzec Wielką Raczę i Przegibek wraz z Kolonią wsi Rycerka Górna (przysiółkiem Rycerki Górnej) oraz niektóre szczyty Małej Fatry, takie jak Wielki Rozsutec. Najlepsze widoki rozciągają się natomiast z Hali Rycerzowej zajmującej siodło Przełęczy Halnej i stoki Wielkiej i Małej Rycerzowej. Z hali tej widoczny jest Beskid Śląski, pasmo Lipowskiej i Pilska, a w dalszym planie pasmo Babiej Góry. Dobrym punktem widokowym jest też wychodnia na zachodnim stoku[3]. Na południowych, słowackich stokach Wielkiej Rycerzowej znajduje się rezerwat przyrody Vychylovské skalie z osuwiskiem[2].
Nazwa szczytu wywodzi się od miejscowości Rycerka Dolna i Rycerka Górna (dawniej Rycerka), które prawdopodobnie były własnością rycerską. Nazwę tej wsi oraz szczytu wymienia Andrzej Komoniecki w dziele Chronografia albo dziejopis żywiecki[3].
Szlaki piesze na Wielką Rycerzową[edytuj | edytuj kod]
z Rycerki – przez Mładą Horę – do Bacówki na Rycerzowej. Średni czas przejścia 4 h,
z Soblówki do Bacówki na Rycerzowej. Średni czas przejścia 1,5 h,
z Soblówki do Bacówki na Rycerzowej. Średni czas przejścia 1,5 h,
z Soblówki (PKS) – przez Przysłop – później żółtym – do Bacówki na Rycerzowej. Średni czas przejścia 2,5 h,
z Ujsół (PKS) – przez Muńcuł – do Bacówki na Rycerzowej. Średni czas przejścia 3 h,
z Soli (PKP i PKS) – przez Przegibek – później szlak niebieski lub czerwony. Średni czas przejścia 5,5 h,
z Kolonii (PKS) – przez Przegibek, później szlak niebieski lub czerwony. Średni czas przejścia 3 h,
z Glinki (PKS). Średni czas przejścia 2,5 h,
ze Zwardonia (PKP i PKS) – przez Wielką Raczę. Średni czas przejścia 10 h,
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kazimierz Sosnowski: Przewodnik po Beskidach Zachodnich. Tom I. Beskid Śląski i Żywiecki. Wyd. IV. Kraków: Wydawnictwo Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego w Krakowie, 1948, s. 164.
- ↑ a b c Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000. Kraków: Wyd. „Compass”, 2011. ISBN 978-83-7605-084-3.
- ↑ a b Stanisław Figiel, Piotr Krzywda: Beskid Żywiecki. Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2006. ISBN 83-89188-59-7.