Arkadiusz Mikołajczyk

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Arkadiusz Mikołajczyk
generał brygady generał brygady
Data i miejsce urodzenia

5 lipca 1969
Staroźreby

Przebieg służby
Lata służby

od 1990

Siły zbrojne

SZ RP

Jednostki

• WSOWZ
• 2 Kłodzki batalion piechoty górskiej
• Wojska Lądowe
• 10 BKPanc
• 22 Karpacka Brygada Piechoty Górskiej Obrony Terytorialnej

więcej patrz tekst

Stanowiska

• dowódca pl i kp
• dowódca batalionu
• szef sekcji operacyjnej

więcej patrz tekst

Główne wojny i bitwy

ISAF

Odznaczenia
Znak Spadochronowy
Wojskowy Krzyż Zasługi z Mieczami Gwiazda Afganistanu Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Zasluzony Zolnierz RP 1-st Odznaka Honorowa Wojsk Lądowych

Arkadiusz Mikołajczyk (ur. 5 lipca 1969 w Staroźrebach)[1] – generał brygady Wojska Polskiego; dowódca 3 Podkarpackiej Brygady Obrony Terytorialnej (2016–2018); szef sztabu w Dowództwie Wojsk Obrony Terytorialnej (2018–2023); od 2024 radca-koordynator w Sztabie Generalnym Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Arkadiusz Mikołajczyk urodził się 5 lipca 1969 w Staroźrebach[1].

Wykształcenie[edytuj | edytuj kod]

Absolwent Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu (1994); Akademii Obrony Narodowej w Warszawie (2002); studiów podyplomowych w Wyższej Szkole Bankowej we Wrocławiu (2013); studiów doktoranckich w Akademii Obrony Narodowej (2014) oraz: Wyższego Kursu Doskonalenia Oficerów dla dowódców batalionów w Wyższej Szkole Oficerskiej im. Tadeusza Kościuszki we Wrocławiu (1999); Kursu Prawo Konfliktów Zbrojnych w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Lądowych we Wrocławiu (2007); Kursu Dowódców Batalionów w AON (2007); NATO European Security Cooperation oraz NATO Comprehensive Operational Planning (2012) w NATO School Oberammergau (Niemcy)[1].

Służba wojskowa[edytuj | edytuj kod]

We wrześniu 1990 podjął studia wojskowe jako podchorąży w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych, które ukończył w 1994 uzyskując dyplom inżyniera – dowódcy. W sierpniu tego roku był promowany na pierwszy stopień oficerski – podporucznika. We wrześniu 1994 został skierowany do Kłodzka na stanowisko dowódcy plutonu w 2 Kłodzkim batalionie piechoty górskiej z 22 Brygady Piechoty Górskiej, gdzie był do 1996. W tym samym roku awansuje na dowódcę kompanii, którą dowodzi do 2000. W 2002 po ukończeniu studiów na AON został skierowany służbowo do Warszawy obejmując funkcję młodszego specjalisty HNS w Dowództwie Wojsk Lądowych. W tym samym roku powrócił do Kłodzka, gdzie do 2004 był dowódcą batalionu w 22 Karpackiej Brygady Piechoty Górskiej Obrony Terytorialnej. W 2004 awansował na stanowisko szefa sekcji operacyjnej S-3 tej Brygady[1].

Był w 10 BKPanc dowódcą batalionu

W latach 2006–2007 był zastępcą dowódcy batalionu czołgów w 10 Brygadzie Kawalerii Pancernej w Świętoszowie. 12 listopada 2007 został awansowany na stanowisko dowódcy tego batalionu, którym był do 6 sierpnia 2010[1][2]. Dowodził jednym z najważniejszych pododdziałów brygady, gdzie główną siłą bojową batalionu to czołgi Leopard 2A4, których załogi wielokrotnie podczas jego okresu dowodzenia pokazały wysoki stopień wyszkolenia podczas poligonów, sprawdzianów oraz inspekcji[3]. 6 sierpnia 2010 pożegnał się z 10 Brygadą Kawalerii Pancernej w Świętoszowie powiedział[3]. W sierpniu 2010 objął funkcję szefa szkolenia w 34 Brygadzie Kawalerii Pancernej w Żaganiu, którą sprawował do roku 2011. Od 28 października 2010 do 20 kwietnia 2011 uczestniczył w VIII zmianie w PKW Afganistan, pełnił funkcję szefa zespołu oficerów łącznikowych w bazie Bagram z dowódcą zmiany gen. bryg. Andrzejem Reudowiczem. Po powrocie z misji został szefem sztabu 17 Wielkopolskiej Brygady Zmechanizowanej w Międzyrzeczu, którym był w latach 2011–2016. W 2013 pełnił obowiązki szefa sztabu Grupy Bojowej Unii Europejskiej (2013/I)[1][4]. 1 sierpnia 2016 został wyznaczony na dowódcę 3 Podkarpackiej Brygady Obrony Terytorialnej z dniem objęcia obowiązków 12 sierpnia 2016[1][5]. 7 maja 2018 w Maleniskach wraz z innymi gośćmi (minister Michał Dworczyk, poseł na Sejm RP Anna Schmidt-Rodziewicz, komendant Związku Strzeleckiego „Strzelec” Józefa Piłsudskiego) dokonał uroczystego otwarcia strzelnicy „Anna” w ramach programu MON „Strzelnica w każdym powiecie”[6].

Dowodził 3 PBOT (2016–2018)

27 maja 2018 w Mielcu był organizatorem uroczystości zaprzysiężenia 3 Podkarpackiej Brygady Wojsk Obrony Terytorialnej[a][9][10]. W połowie czerwca 2018 został odwołany ze stanowiska przez ministra obrony narodowej Mariusza Błaszczaka[11]. 15 czerwca 2018 w Rzeszowie w obecności dowódcy Wojsk Obrony Terytorialnej gen. bryg. Wiesława Kukuły przekazał obowiązki dowódcy 3 Podkarpackiej Brygady Obrony Terytorialnej dotychczasowemu swojemu zastępcy ppłk. Witoldowi Bubakowi[12][13]. Od 2018 zajmował stanowisko szefa sztabu w Dowództwie Wojsk Obrony Terytorialnej[14]. 11 sierpnia 2022 uczestniczył w dwudniowej wizycie w Stanach Zjednoczonych sekretarza stanu z Biura Bezpieczeństwa Narodowego Jacka Siewiery, poświęconej kwestiom bezpieczeństwa i ochrony ludności cywilnej[15]. Z dniem 27 marca 2023 minister obrony narodowej Mariusz Błaszczak wyznaczył go na radcę-koordynatora w Dowództwie Generalnym RSZ[16]. W maju 2023 gen. broni Wiesław Kukuła złożył wniosek o mianowanie na pierwszy stopień generalski płka Arkadiusza Mikołajczyka do Ministra Obrony Narodowej, ale nie został on zatwierdzony[17]. Po ponownym wniosku[17], 14 sierpnia 2023 prezydent RP Andrzej Duda mianował go na stopień generała brygady[18]. Od 2024 radca-koordynator w Sztabie Generalnym Wojska Polskiego[19].

Awanse[20][edytuj | edytuj kod]

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

W ponad 32 letniej służbie wojskowej był wyróżniany i odznaczany[20]:

i inne

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Źródła: serwis internetowy Rzeczpospolitej, Onet, tvn24 - podają medialnie, że w uroczystości nie uczestniczył minister ON Mariusz Błaszczak, natomiast na zaproszenie był obecny były minister obrony narodowej Antoni Macierewicz (odwołany z MON w styczniu 2018) będąc przyjmowany ze wszystkimi honorami, tak jakby nadal sprawował funkcję ministra obrony[7][8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g Jasiński 2017 ↓, s. 158.
  2. ↑ 1.Batalion Czołgów. Rys Historyczny. jednostki-wojskowe.pl. [dostęp 2023-05-02].
  3. ↑ a b Zostaję w Czarnej Dywizji!. 10bkpanc.wp.mil.pl. [dostęp 2023-09-02].
  4. ↑ Dyżur bojowy coraz bliżej. 11dkpanc.wp.mil.pl. [dostęp 2023-05-06].
  5. ↑ 3.Podkarpacka Brygada Obrony Terytorialnej im. płk Łukasza Cieplińskiego ps. „Pług”. Rys Historyczny. jednostki-wojskowe.pl. [dostęp 2023-05-02].
  6. ↑ Jakuboszczak 2019 ↓, s. 73.
  7. ↑ Dowódca brygady WOT zaprosił Macierewicza. Został zdymisjonowany. rp.pl. [dostęp 2023-05-04].
  8. ↑ Dowódca brygady WOT zaprosił Macierewicza. Błaszczak go zdymisjonował. onet.pl. [dostęp 2023-05-04].
  9. ↑ Od dowódcy brygady do szefa Sztabu Generalnego. Czystki kadrowe w armii po odejściu Macierewicza. tvn24.pl. [dostęp 2023-05-04].
  10. ↑ "Mielecki incydent" w WOT. Czyli dlaczego na przysiędze WOT zabrakło Ministra MON Mariusza Błaszczaka. korso.pl. [dostęp 2023-05-05].
  11. ↑ Płk Słota dowódcą brygady WOT na Podkarpaciu. defence24.pl. [dostęp 2023-05-05].
  12. ↑ Panie Pułkowniku - Dziękujemy!. przemysl.pl. [dostęp 2023-05-02].
  13. ↑ Zmiany Personalne 2018. jednostki-wojskowe.pl. [dostęp 2023-05-05].
  14. ↑ Jakuboszczak 2020 ↓, s. 228.
  15. ↑ Wizyta ministra Jacka Siewiery w USA. prezydent.pl. [dostęp 2023-05-04].
  16. ↑ Wyznaczenia oficerów na kolejne stanowiska służbowe. portal-mundurowy.pl. [dostęp 2023-05-02].
  17. ↑ a b Błaszczak wysyła tysiące żołnierzy na granicę z Białorusią. Wojsko będzie mogło używać broni jak na misjach. wiadomosci.onet.pl. [dostęp 2023-08-14]..
  18. ↑ Biuro Bezpieczeństwa Narodowego, Awanse generalskie w Siłach Zbrojnych RP [online], Biuro Bezpieczeństwa Narodowego [dostęp 2023-08-13].
  19. ↑ Generał brygady / Kontradmirał. gov.pl. [dostęp 2024-02-21].
  20. ↑ a b https://www.wojsko-polskie.pl/dgrsz/Teczka personalna DG RSZ/TP/16/2023 płk Arkadiusza Mikołajczyka
  21. ↑ M.P. z 2023 r. poz. 960
  22. ↑ M.P. z 2014 r. poz. 536.
  23. ↑ Uroczystości w przeddzień Święta Wojska Polskiego. gov.pl. [dostęp 2023-05-03].
  24. ↑ Antoni Macierewicz w Rzeszowie na zaprzysiężeniu żołnierzy wojsk obrony terytorialnej. rzeszow.wyborcza.pl. [dostęp 2023-05-05].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Piotr Jakuboszczak (red.), Kronika Wojska Polskiego 2019, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2020, s. 228, ISSN 1734-2317.
  • Piotr Jakuboszczak (red.), Kronika Wojska Polskiego 2018, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2019, s. 73, ISSN 1734-2317.
  • Grzegorz Jasiński (red.), Kronika Wojska Polskiego 2016, Warszawa: Wojskowe Centrum Edukacji Obywatelskiej, 2017, s. 158, ISSN 1734-2317.
  • Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” z 2014

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Arkadiusz_Mikołajczyk&oldid=73190360”