Formuła E Sezon 2021/2022

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sezon 2021/2022 Mistrzostw Świata Formuły E
Ilustracja
Stoffel Vandoorne, mistrz świata Formuły E w sezonie 2021/2022
Inauguracja

28 stycznia

Zakończenie

14 sierpnia

Liczba wyścigów

16

Mistrzowie
Kierowcy

Stoffel Vandoorne

Zespoły

Mercedes-EQ Formula E Team

Poprzedni sezon • Następny sezon

Formuła E Sezon 2021/2022 – ósmy sezon Formuły E. Sezon rozpoczął się 28 stycznia 2022 w Ad-Dirijji, a zakończył się 14 sierpnia w Seulu.

Mistrzostwo świata kierowców wywalczył Stoffel Vandoorne, natomiast tytuł mistrzowski wśród zespołów po raz drugi zdobyła ekipa Mercedes-EQ Formula E Team. Był to ostatni sezon z użyciem tych samochodów, gdyż od sezonu 2022/2023 mają zostać wprowadzone samochody trzeciej generacji[1].

Lista startowa[edytuj | edytuj kod]

Zespół Samochód Opony Nr Kierowcy wyścigowi Rundy
NIO 333 FE Team NIO 333 001 M 3 Wielka Brytania Oliver Turvey[2] 1–16
33 Wielka Brytania Dan Ticktum[3] 1–16
Wielka Brytania Envision Racing[4] Audi e-tron FE07 M 4 Holandia Robin Frijns[5] 1–16
37 Nowa Zelandia Nick Cassidy[4] 1–16
Niemcy Mercedes-EQ Formula E Team Mercedes-EQ Silver Arrows 02[6] M 5 Belgia Stoffel Vandoorne[6] 1–16
17 Holandia Nyck de Vries[6] 1–16
Stany Zjednoczone Dragon/Penske Autosport[7] Penske EV-5 M 7 Brazylia Sérgio Sette Câmara[8] 1–16
99 Włochy Antonio Giovinazzi[8] 1–15
Francja Sacha Fenestraz[9] 16
Wielka Brytania Jaguar TCS Racing[10] Jaguar I-Type 5[10] M 9 Wielka Brytania Sam Bird[11] 1–14
Francja Norman Nato[12] 15–16
10 Nowa Zelandia Mitch Evans[13] 1–16
Monako ROKiT Venturi Racing Mercedes-EQ Silver Arrows 02 M 11 Brazylia Lucas Di Grassi[14] 1–16
48 Szwajcaria Edoardo Mortara[14] 1–16
Francja DS Techeetah[15] DS E-Tense FE21 M 13 Portugalia António Félix da Costa[16] 1–16
25 Francja Jean-Éric Vergne[17] 1–16
Francja Nissan e.dams[18] Nissan IM03 M 22 Niemcy Maximilian Günther[19] 1–16
23 Szwajcaria Sébastien Buemi[19] 1–16
Stany Zjednoczone Avalanche Andretti Formula E[20][21] BMW iFE.21[20] M 27 Wielka Brytania Jake Dennis[22] 1–16
28 Stany Zjednoczone Oliver Askew[23] 1–16
Indie Mahindra Racing[24] Mahindra M8Electro M 29 Wielka Brytania Alexander Sims[25] 1–16
30 Wielka Brytania Oliver Rowland[25] 1–16
Niemcy Porsche Formula E Team[26] Porsche 99X Electric M 36 Niemcy André Lotterer[27] 1–16
94 Niemcy Pascal Wehrlein[27] 1–16

Zmiany przed rozpoczęciem sezonu[edytuj | edytuj kod]

Zmiany wśród zespołów[edytuj | edytuj kod]

  • 30 listopada 2020, Audi ogłosiło odejście z Formuły E po sezonie 2020/2021[28].
  • 2 grudnia 2020, BMW poinformowało, że po sezonie 2020/2021 opuści Formułę E[29]. Zespół Andretti Autosport, który dotychczas współpracował z niemieckim producentem, podpisał umowę na używanie napędu BMW w sezonie 2021/2022[20].
  • Firma Avalanche została sponsorem tytularnym Andretti Autosport[21].
  • Firma Envision Group została nowym właścicielem zespołu Envision Virgin Racing, zmieniając jego nazwę na Envision Racing[4].
  • Firma Tata Consultancy Services została sponsorem tytularnym Jaguar Racing, zmieniając jego nazwę na Jaguar TCS Racing[10].

Zmiany wśród kierowców[edytuj | edytuj kod]

Zmiany w trakcie sezonu[edytuj | edytuj kod]

Zmiany wśród kierowców[edytuj | edytuj kod]

Kalendarz[edytuj | edytuj kod]

Prowizoryczny kalendarz na sezon 2021/2022 został opublikowany 8 lipca 2021 roku[32]. 15 października 2021 zmodyfikowano kalendarz[33]. 15 grudnia 2021 dokonano kolejnej modyfikacji[34]

Runda Miasto Kraj Tor Schemat Data
1 Ad-Dirijja  Arabia Saudyjska Riyadh Street Circuit 28 stycznia 2022
2 29 stycznia 2022
3 Meksyk  Meksyk Autódromo Hermanos Rodríguez 12 lutego 2022
4 Rzym  Włochy Circuto Cittadino dell’EUR 9 kwietnia 2022
5 10 kwietnia 2022
6 Monte Carlo  Monako Circuit de Monaco 30 kwietnia 2022
7 Berlin  Niemcy Port lotniczy Berlin-Tempelhof 14 maja 2022
8 15 maja 2022
9 Dżakarta  Indonezja Jakarta International e-Prix Circuit 4 czerwca 2022
10 Marrakesz  Maroko Circuit International Automobile Moulay El Hassan 2 lipca 2022
11 Nowy Jork  Stany Zjednoczone Brooklyn Street Circuit 16 lipca 2022
12 17 lipca 2022
13 Londyn  Wielka Brytania ExCeL 30 lipca 2022
14 31 lipca 2022
15 Seul  Korea Południowa Seoul Street Circuit 13 sierpnia 2022
16 14 sierpnia 2022

Zmiany w kalendarzu[edytuj | edytuj kod]

Przed sezonem[edytuj | edytuj kod]

  • W kalendarzu pojawią się wyścigi w Seulu i Dżakarcie. Rundy te były zaplanowane w sezonie 2019/2020, jednak zostały one odwołane ze względu na pandemię COVID-19[33].
  • ePrix Paryża nie znalazło się w kalendarzu w sezonie 2021/2022[32]. Wyścig w stolicy Francji powróci do kalendarza w sezonie 2022/2023 i ma być rozgrywany co dwa lata[32].
  • Wyścig w stolicy Meksyku powróci do kalendarza Formuły E[32]. W sezonie 2020/2021 meksykańska runda Formuły E odbywała się w Puebli.
  • Wyścigi w Berlinie i Rzymie miały pierwotnie być pojedynczą rundą[32], ostatecznie powrócono do koncepcji podwójnej rundy[34].
  • Pierwotnie w kalendarzu na sezon 2021/2022 miał znaleźć się wyścig w Kapsztadzie, który byłby pierwszą rundą Formuły E w Południowej Afryce[32]. Ostatecznie, po modyfikacji wyścig został zdjęty z prowizorycznego kalendarza[32].

W trakcie sezonu[edytuj | edytuj kod]

  • W kalendarzu znalazł się wyścig w Vancouver, który miał być pierwszym wyścigiem Formuły E w Kanadzie od sezonu 2016/2017[32]. Obiektem zmagań miał być tor położony w dzielnicy False Creek, której większość użyto wcześniej podczas wyścigów Champ Car[35]. 23 kwietnia 2022 organizatorzy poinformowali o odwołaniu wyścigu[36].
  • Do kalendarza powrócił po dwóch latach wyścig w Marrakeszu, zastępując odwołany wyścig w Kanadzie[37].

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Runda Miasto Pole position Najszybsze okrążenie Zwycięzca (kierowcy) Zwycięzca (zespoły) Wyniki
1 Arabia Saudyjska Ad-Dirijja Belgia Stoffel Vandoorne Nowa Zelandia Nick Cassidy Holandia Nyck de Vries Niemcy Mercedes-EQ Formula E Team Wyniki
2 Holandia Nyck de Vries Wielka Brytania Sam Bird[a] Szwajcaria Edoardo Mortara Monako ROKiT Venturi Racing
3 Meksyk Meksyk Niemcy Pascal Wehrlein Brazylia Lucas Di Grassi[b] Niemcy Pascal Wehrlein Niemcy TAG Heuer Porsche Formula E Team Wyniki
4 Włochy Rzym Belgia Stoffel Vandoorne Brazylia Lucas Di Grassi[c] Nowa Zelandia Mitch Evans Wielka Brytania Jaguar TCS Racing Wyniki
5 Francja Jean-Éric Vergne Holandia Robin Frijns Nowa Zelandia Mitch Evans Wielka Brytania Jaguar TCS Racing
6 Monako Monako Nowa Zelandia Mitch Evans Holandia Robin Frijns Belgia Stoffel Vandoorne Niemcy Mercedes-EQ Formula E Team Wyniki
7 Niemcy Berlin Szwajcaria Edoardo Mortara Brazylia Lucas Di Grassi[d] Szwajcaria Edoardo Mortara Monako ROKiT Venturi Racing Wyniki
8 Szwajcaria Edoardo Mortara Nowa Zelandia Nick Cassidy Holandia Nyck de Vries Niemcy Mercedes-EQ Formula E Team
9 Indonezja Dżakarta Francja Jean-Éric Vergne Nowa Zelandia Mitch Evans Nowa Zelandia Mitch Evans Wielka Brytania Jaguar TCS Racing Wyniki
10 Maroko Marrakesz Portugalia António Félix da Costa Brazylia Lucas Di Grassi Szwajcaria Edoardo Mortara Monako ROKiT Venturi Racing Wyniki
11 Stany Zjednoczone Nowy Jork Nowa Zelandia Nick Cassidy Szwajcaria Edoardo Mortara Nowa Zelandia Nick Cassidy Wielka Brytania Envision Racing Wyniki
12 Nowa Zelandia Nick Cassidy[e] Szwajcaria Edoardo Mortara Portugalia António Félix da Costa Francja DS Techeetah
13 Wielka Brytania Londyn Wielka Brytania Jake Dennis Wielka Brytania Jake Dennis Wielka Brytania Jake Dennis Stany Zjednoczone Avalanche Andretti Formula E Wyniki
14 Wielka Brytania Jake Dennis Nowa Zelandia Nick Cassidy[f] Brazylia Lucas Di Grassi Monako ROKiT Venturi Racing
15 Korea Południowa Seul Wielka Brytania Oliver Rowland Wielka Brytania Jake Dennis Nowa Zelandia Mitch Evans Wielka Brytania Jaguar TCS Racing Wyniki
16 Portugalia António Félix da Costa Nowa Zelandia Nick Cassidy Szwajcaria Edoardo Mortara Monako ROKiT Venturi Racing

Klasyfikacje[edytuj | edytuj kod]

Punkty są przyznawane według następującego klucza:

Pozycja  1.   2.   3.   4.   5.   6.   7.   8.   9.   10.   PP   NO 
Punkty 25 18 15 12 10 8 6 4 2 1 3 1

Kierowcy[edytuj | edytuj kod]

Poz. Kierowca Arabia Saudyjska Meksyk Włochy Monako Niemcy Indonezja Maroko Stany Zjednoczone Wielka Brytania Korea Południowa Punkty
1 Belgia Stoffel Vandoorne 2* 7* 11* 3* 5* 1* 3* 3* 5* 8* 4* 2* 2* 4* 5* 2* 213
2 Nowa Zelandia Mitch Evans 10* 21 19 1 1 2 5* 10 1* 3 11 3 5* NU* 1* 7* 180
3 Szwajcaria Edoardo Mortara 6 1 5 7 NU NU 1 2 3 1* 9* 10* 18* 13* NU* 1* 169
4 Francja Jean-Éric Vergne 8 6* 3 4* 2* 3* 2* 9* 2* 4* 18* NU* 14 NU* 6 6 144
5 Brazylia Lucas di Grassi 5 3 12* 11 8 6 NU 4 7 5* 2* NU 9* 1* 3* 11* 126
6 Wielka Brytania Jake Dennis 3 5 10 13 NU 9 13 13 6 7 10 8 1 2 4 3 126
7 Holandia Robin Frijns 16 2 7 2 3 4 12 5 17 18 3 6 16 7 8 4 126
8 Portugalia António Félix da Costa NU* 12* 4* 6* 13* 5* 8* 6* 4* 2* NU* 1* 7* 5 9* 10* 122
9 Holandia Nyck de Vries 1* 10* 6* NU* 14 10* 10* 1* NU* 6 8 7* 6 3 NU NU 106
10 Niemcy Pascal Wehrlein 11 9 1 8 6 NU 6 12 8 12 6 11 10 10 7 NU 71
11 Nowa Zelandia Nick Cassidy 7 16 13 9 NU 7 NU 21 16 13 1 15 3 NU 10 8 68
12 Niemcy André Lotterer 13 4 2 10 4 NU 4 8* 9 15 16 9 12 12 NU NU 63
13 Wielka Brytania Sam Bird 4 15 15 5 NU NU 7 11 10 9 7 5 NU 8 51
14 Wielka Brytania Oliver Rowland NU 8 16 NU NU* NU 11 7 NU 10 13 14 NU NU 2 NU 32
15 Szwajcaria Sébastien Buemi 17 13 8 16 9 8 14 14 11 16 5 13 11 6 NU 9 30
16 Stany Zjednoczone Oliver Askew 9 11 17 14 15 15 15 15 13 11 19 NU 4 NU NU 5 24
17 Wielka Brytania Alexander Sims 14 NU NU 12 NU 11 9 18 15 14 14 4 13 11 NU 12 14
18 Wielka Brytania Oliver Turvey 19 18 14 17 7 14 16 17 12 17 15 16 15 14 NU 15 6
19 Niemcy Maximilian Günther 12 14 9 NU 11 17 18 16 14 NU 12 DSQ 8 15 11 NU 6
20 Brazylia Sérgio Sette Câmara 15 17 20 15 12 13 17 19 19 20 DNS 17 NC 9 12 13 2
21 Wielka Brytania Dan Ticktum 18 19 18 18 10 12 19 20 18 NU 17 12 17 NU NU NU 1
22 Francja Norman Nato 13 14 0
23 Włochy Antonio Giovinazzi 20* 20* NU* 19* NU* 16* 20 22 NU 19 NU NU NU NU NU 0
24 Francja Sacha Fenestraz 16 0
Poz. Kierowca Arabia Saudyjska Meksyk Włochy Monako Niemcy Indonezja Maroko Stany Zjednoczone Wielka Brytania Korea Południowa Punkty

Uwagi:
Pogrubienie – PP
Kursywa – Najszybsze okrążenie
* – FanBoost
† – Kierowca, który nie ukończył wyścigu, ale przejechał 90% dystansu wyścigu

Zespoły[edytuj | edytuj kod]

Poz. Zespół # Arabia Saudyjska Meksyk Włochy Monako Niemcy Indonezja Maroko Stany Zjednoczone Wielka Brytania Korea Południowa Punkty
1 Niemcy Mercedes-EQ Formula E Team 5 2* 7* 11* 3* 5* 1* 3* 3* 5* 8* 4* 2* 2* 4* 5* 2* 319
17 1* 10* 6* NU* 14 10* 10* 1* NU* 6 8 7* 6 3 NU NU
2 Monako ROKiT Venturi Racing 11 5 3 12* 11 8 6 NU 4 7 5* 2* NU 9* 1* 3* 11* 295
48 6 1 5 7 NU NU 1 2 3 1* 9* 10* 18* 13* NU* 1*
3 Francja DS Techeetah 13 NU* 12* 4* 6* 13* 5* 8* 6* 4* 2* NU* 1* 7* 5 9* 10* 266
25 8 6* 3 4* 2* 3* 2* 9* 2* 4* 18* NU* 14 NU* 6 6
4 Wielka Brytania Jaguar TCS Racing 9 10* 21 19 1 1 2 5* 10 1* 3 11 3 5* NU* 1* 7* 231
10 4 15 15 5 NU NU 7 11 10 9 7 5 NU 8 13 14
5 Wielka Brytania Envision Racing 4 16 2 7 2 3 4 12 5 17 18 3 6 16 7 8 4 194
37 7 16 13 9 NU 7 NU 21 16 13 1 15 3 NU 10 8
6 Stany Zjednoczone Avalanche Andretti Formula E 27 3 5 10 13 NU 9 13 13 6 7 10 8 1 2 4 3 150
28 9 11 17 14 15 15 15 15 13 11 19 NU 4 NU NU 5
7 Niemcy TAG Heuer Porsche Formula E Team 36 13 4 2 10 4 NU 4 8* 9 15 16 9 12 12 NU NU 134
94 11 9 1 8 6 NU 6 12 8 12 6 11 10 10 7 NU
8 Indie Mahindra Racing 29 14 NU NU 12 NU 11 9 18 15 14 14 4 13 11 NU 12 46
30 NU 8 16 NU NU* NU 11 7 NU 10 13 14 NU NU 2 NU
9 Francja Nissan e.dams 22 12 14 9 NU 11 17 18 16 14 NU 12 DK 8 15 11 NU 36
23 17 13 8 16 9 8 14 14 11 16 5 13 11 6 NU 9
10 NIO 333 Formula E Team 3 19 18 14 17 7 14 16 17 12 17 15 16 15 14 NU 15 7
33 18 19 18 18 10 12 19 20 18 NU 17 12 17 NU NU NU
11 Stany Zjednoczone Dragon/Penske Autosport 7 15 17 20 15 12 13 17 19 19 20 NW 17 NS 9 12 13 2
99 20* 20* NU* 19* NU* 16* 20 22 NU 19 NU NU NU NU NU 16
Poz. Zespół # Arabia Saudyjska Meksyk Włochy Monako Niemcy Indonezja Maroko Stany Zjednoczone Wielka Brytania Korea Południowa Punkty

Uwagi:
Pogrubienie – PP
Kursywa – Najszybsze okrążenie
* – FanBoost
† – Kierowca, który nie ukończył wyścigu, ale przejechał 90% dystansu wyścigu

Zmiany[edytuj | edytuj kod]

Przepisy techniczne[edytuj | edytuj kod]

  • Maksymalna moc wyjściowa samochodów w wyścigach wzrośnie do 220 kW, o dwadzieścia więcej niż dotychczas[38]. Moc w trybie ataku ma wzrosnąć z 235 do 250 kW[38].

Przepisy sportowe[edytuj | edytuj kod]

  • Sezon 2021/2022 przyniósł zmianę formatu kwalifikacji. W tej sesji, kierowcy podzieleni na dwie grupy będą mieli po kilka prób na wykonanie najszybszego okrążenia. Najlepszych czterech kierowców z pierwszej i drugiej grupy będą rywalizować systemem pojedynkowym, a zdobywcą pole position zostanie zwycięzca ostatniego pojedynku[38]. Pozostałe pozycje będą oparte na sukcesach w czasie pojedynku lub czasach okrążeń[38].
  • Wyścig może zostać przedłużony o dziesięć minut, jeśli na torze pojawi się samochód bezpieczeństwa, bądź zostanie wywieszona żółta flaga na całym torze[38].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Punkt za najszybsze okrążenie zdobył Stoffel Vandoorne, ponieważ Sam Bird ukończył wyścig poza pierwszą dziesiątką.
  2. ↑ Punkt za najszybsze okrążenie zdobył Nyck de Vries, ponieważ Lucas Di Grassi ukończył wyścig poza pierwszą dziesiątką.
  3. ↑ Punkt za najszybsze okrążenie zdobył Nick Cassidy, ponieważ Lucas Di Grassi ukończył wyścig poza pierwszą dziesiątką.
  4. ↑ Punkt za najszybsze okrążenie zdobył Pascal Wehrlein, ponieważ Lucas Di Grassi ukończył wyścig poza pierwszą dziesiątką.
  5. ↑ Nick Cassidy ustanowił najlepszy czas i otrzymał trzy punkty za pole position i nagrodę, ale otrzymał karę trzydziestu miejsc, wobec czego z pierwszego pola startowego startował António Félix da Costa.
  6. ↑ Punkt za najszybsze okrążenie zdobył Jake Dennis, ponieważ Nick Cassidy ukończył wyścig poza pierwszą dziesiątką.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Sam Smith: Formula E's Gen3 renegeration concept agreed. the-race.com, 2020-06-18. [dostęp 2021-07-26]. (ang.).
  2. ↑ Sam Smith: Turvey sticks with NIO 333 for another Formula E season. the-race.com, 2021-09-14. [dostęp 2021-09-15]. (ang.).
  3. ↑ a b Rachit Thukral: Ticktum joins NIO 333 squad for 2022 Formula E switch. autosport.com, 2021-11-25. [dostęp 2021-11-26]. (ang.).
  4. ↑ a b c Envision Racing goes green as new-look livery is launched at COP26. fiaformulae.com, 2021-11-01. [dostęp 2021-11-02]. (ang.).
  5. ↑ Frijns przedłużył kontrakt. pl.motorsport.com, 2021-08-02. [dostęp 2021-08-04]. (pol.).
  6. ↑ a b c Matt Kew: Mercedes unveils livery for its final Formula E campaign. motorsport.com, 2021-11-28. [dostęp 2021-12-31]. (ang.).
  7. ↑ Matt Kew: Dragon Penske Autosport set to commit to Formula E Gen3 rules. autosport.com, 2021-02-24. [dostęp 2021-11-16]. (ang.).
  8. ↑ a b c Philip Horton: Ousted F1 racer Giovinazzi secures Formula E drive for 2022. motorsportweek.com, 2021-11-16. [dostęp 2021-11-16]. (ang.).
  9. ↑ a b Sam Smith: Giovinazzi ruled out of final Formula E race with hand injury. the-race.com, 2022-08-14. [dostęp 2022-08-14]. (ang.).
  10. ↑ a b c Jaguar TCS Racing unveils new title partner and Season 8 livery. fiaformulae.com, 2021-11-02. [dostęp 2021-11-02]. (ang.).
  11. ↑ Matt Kew: Evans signs new Jaguar Formula E deal to end Porsche speculation. autosport.com, 2021-08-03. [dostęp 2021-08-14]. (ang.).
  12. ↑ a b Sam Smith: Injured Bird’s Formula E streak over as Jaguar calls up Nato. the-race.com, 2022-08-05. [dostęp 2022-08-13]. (ang.).
  13. ↑ Evans zostaje w Jaguarze. 2021-08-03, 2021-08-03. [dostęp 2021-08-04]. (pol.).
  14. ↑ a b c Di Grassi joins Venturi for 2022 Formula E season. motorsport.com, 2021-09-15. [dostęp 2021-09-15]. (ang.).
  15. ↑ Marcin Wyrzykowski: DS Automobiles zostaje. pl.motorsport.com, 2021-02-11. [dostęp 2021-07-26]. (pol.).
  16. ↑ Rachit Thukral, Matt Kew: Da Costa to remain with DS Techeetah in 2022 FE season. motorsport.com, 2021-11-05. [dostęp 2021-11-15]. (ang.).
  17. ↑ Matt Kew: Vergne stays with Techeetah for 2022 Formula E season. motorsport.com, 2021-11-11. [dostęp 2021-11-15]. (ang.).
  18. ↑ Janusz Śmiłowski: Nissan zostaje w Formule E. pl.motorsport.com, 2021-03-24. [dostęp 2021-07-26]. (pol.).
  19. ↑ a b c Günther do Nissana. pl.motorsport.com, 2021-09-02. [dostęp 2021-09-03]. (pol.).
  20. ↑ a b c Andretti nadal z BMW. pl.motorsport.com, 2021-02-26. [dostęp 2021-07-26]. (pol.).
  21. ↑ a b Dariusz Kowal: Andretti Autosport z nowymi barwami w Formule E. motohigh.pl, 2021-10-21. [dostęp 2021-10-21]. (pol.).
  22. ↑ Dennis utrzyma miejsce. pl.motorsport.com, 2021-08-13. [dostęp 2021-08-14]. (pol.).
  23. ↑ a b American Oliver Askew completes Avalanche Andretti Season 8 driver line-up. fiaformulae.com, 2021-11-24. [dostęp 2021-11-26]. (ang.).
  24. ↑ Matt Kew: Mahindra becomes first Formula E team to sign up for Gen3 regulations. autosport.com, 2020-11-30. [dostęp 2021-07-26]. (ang.).
  25. ↑ a b c Mahindra potwierdza Rowlanda. motorsport.com, 2021-09-08. [dostęp 2021-09-08]. (pol.).
  26. ↑ Janusz Śmiłowski: Porsche na dłużej w Formule E. pl.motorsport.com, 2021-03-26. [dostęp 2021-07-26]. (pol.).
  27. ↑ a b Porsche nie zmienia składu. pl.motorsport.com, 2021-08-11. [dostęp 2021-08-14]. (pol.).
  28. ↑ Dominic Tobin: Audi to quit Formula E and return to Le Mans. motorsportmagazine.com, 2020-11-30. [dostęp 2021-07-26]. (ang.).
  29. ↑ BMW wycofa się z Formuły E. pl.motorsport.com, 2020-12-02. [dostęp 2021-07-26]. (pol.).
  30. ↑ Bianca Garloff: DTM-Hammer vorm Finale: Rast feiert Comeback. sportbild.bild.de, 2021-10-10. [dostęp 2021-10-16]. (niem.).
  31. ↑ Sam Smith: NIO 333 seeks new Formula E driver after Blomqvist split. the-race.com, 2021-11-11. [dostęp 2021-11-19]. (ang.).
  32. ↑ a b c d e f g h Nowości w kalendarzu MŚ Formuły E. pl.motorsport.com, 2021-07-08. [dostęp 2021-07-26]. (pol.).
  33. ↑ a b Updated calendar, faster racing and knockout qualifying for Season 8. fiaformulae.com, 2021-10-15. [dostęp 2021-10-16]. (ang.).
  34. ↑ a b Updated Updated Season 8 calendar and sporting regulations ratified. fiaformulae.com, 2021-12-15. [dostęp 2021-12-16]. (ang.).
  35. ↑ Sam Smith: Fresh details of Formula E’s ex-IndyCar Vancouver venue emerge. the-race.com, 2021-09-29. [dostęp 2021-10-16]. (ang.).
  36. ↑ Kenneth Chan: Formula E Vancouver cancelled in 2022, with race postponed to next year. dailyhive.com, 2022-04-22. [dostęp 2022-05-14]. (ang.).
  37. ↑ Marrakesh to host Round 10 of 2021/22 ABB FIA Formula E World Championship on 2 July. fiaformulae.com, 2022-05-11. [dostęp 2022-05-14]. (ang.).
  38. ↑ a b c d e Dariusz Kowal: Kalendarz FE na sezon 2021/22 ze zmianami i nowy format kwalifikacji. motohigh.pl, 2021-10-16. [dostęp 2021-10-16]. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Sezony Formuły E
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Formuła_E_Sezon_2021/2022&oldid=73197421”