Szponiastonóg łuskowany
| Pternistis squamatus[1] | |||
| (Cassin, 1857) | |||
.jpg)
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
szponiastonóg łuskowany | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
| |||
Szponiastonóg łuskowany[4], frankolin łuskowany[5] (Pternistis squamatus) − gatunek średniej wielkości afrykańskiego ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae). Osiadły.
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) wyróżnia obecnie (2020) trzy podgatunki P. squamatus[6]:
- szponiastonóg łuskowany[4] (P. s. squamatus) (Cassin, 1857) – południowo-wschodnia Nigeria do północnej i wschodniej Demokratycznej Republiki Konga, Gabonu i Konga
- szponiastonóg plamisty[4] (P. s. schuetti) (Cabanis, 1880) – wschodnia Demokratyczna Republika Konga do Ugandy, środkowej i południowo-zachodniej Kenii oraz środkowej Etiopii; ponadto północno-wschodnia i południowo-wschodnia Tanzania oraz północne Malawi (Płaskowyż Viphya). Proponuje się wydzielenie tego podgatunku wraz z maranensis do osobnego gatunku P. schuetti. Wstępnie włączono też do niego wyróżniane wcześniej podgatunki usambarae, uzungwensis i doni.
- P. s. maranensis (Mearns, 1910) – południowo-wschodnia Kenia i północno-wschodnia Tanzania
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Wygląd zewnętrzny: Ptak o pokroju zbliżonym do kuropatwy, ciemno ubarwiony i gęsto nakrapiany.
Rozmiary: długość ciała: ok. 33 cm.
Masa ciała: samiec 372–565 g, samica 377–515 g.
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Środowisko[edytuj | edytuj kod]
Wiecznie zielone lasy i gęste plantacje, 800 do 3000 m n.p.m.
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Zamieszkuje Afrykę równikową: Angolę, Burundi, Kamerun, Republikę Środkowoafrykańską, Kongo, Demokratyczną Republikę Konga, Gwineę Równikową, Etiopię, Gabon, Kenię, Malawi, Nigerię, Rwandę, Sudan, Sudan Południowy, Tanzanię i Ugandę[3].
Pożywienie[edytuj | edytuj kod]
Owoce i nasiona, często także rośliny uprawne takie jak bataty i orzechy arachidowe. Dietę uzupełnia owadami.
Rozród[edytuj | edytuj kod]
Gatunek najprawdopodobniej monogamiczny.
Gniazdo to płytkie zagłębienie wyściełane trawą lub liśćmi.
Okres lęgowy: niemal cały rok.
Jaja: znosi 3–8 jaj.
Status[edytuj | edytuj kod]
Status według kryteriów Czerwonej księgi gatunków zagrożonych: gatunek najmniejszej troski (LC – least concern). Trend liczebności populacji jest spadkowy[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Pternistis squamatus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Francolinus squamatus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2013-10-22] (ang.).
- ↑ a b c Pternistis squamatus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b c Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Coturnicini Reichenbach, 1848 (wersja 2020-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-31].
- ↑ Paweł Mielczarek, Włodzimierz Cichocki. Polskie nazewnictwo ptaków świata. „Notatki Ornitologiczne”. Tom 40. Zeszyt specjalny, 1999. ISSN 0550-0842.
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pheasants, partridges, francolins. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-31]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- P. J. K. McGowan: Family Phasianidae (Pheasants and Partridges). W: Josep del Hoyo, Andrew Elliott, Jordi Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 2: New World Vultures to Guineafowl. Barcelona: Lynx Edicions, 1994, s. 495. ISBN 84-87334-15-6. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).