Ludwik Jerzy Kern

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ludwik Jerzy Kern
Ilustracja
Ludwik Jerzy Kern, Kraków, 6 maja 2008 r.
Data i miejsce urodzenia

29 grudnia 1920 lub 1921
Łódź

Data i miejsce śmierci

29 października 2010
Kraków

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

literatura

Ważne dzieła
  • Ferdynand Wspaniały
  • Proszę słonia
  • Zbudź się Ferdynandzie
  • Karampuk
  • Jaśnie Pan Rym
  • Moje abecadłowo
  • O Wacusiu, czyli Saga rodu Falczaków
  • Imiona nadwiślańskie
  • Litery cztery (wiersze prawie wszystkie)
Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej Medal Komisji Edukacji Narodowej Order Uśmiechu
Ludwik Jerzy Kern z żoną, Martą Stebnicką, 1967
Dedykacja Ludwika Jerzego Kerna w książce „Kernalia”, dla współpracownika z „Przekroju”, Lucjana WolanowskiegoKraków, 20 sierpnia 1969
Ludwik Jerzy Kern, Biblioteka Narodowa, Warszawa, 15 marca 2006
Leopold Unger, Janusz Krasiński, Ludwik Jerzy Kern i Wojciech Giełżyński w Stowarzyszeniu Pisarzy Polskich, Warszawa, 12 września 2006
Marta Stebnicka i Ludwik Jerzy Kern, Kraków, 6 maja 2008
Ludwik Jerzy Kern, Kraków, 6 maja 2008
Cmentarz Rakowicki-Aleja Zasłużonych
Grób Ludwika Jerzego Kerna oraz Marty Stebnickiej-Kern

Ludwik Jerzy Kern, ps. Dr Wist, Eljotka, Fra Lodowico Giorgio Cern, H. Olekinaz, Holekinaz, Louis George Cern, Ludwik Jerzy Coeurn, Ludwik Jerzy Życzliwy, Ob. L., Ob. L.J.K., Top (ur. 29 grudnia 1920[1] lub 1921[2][3] w Łodzi, zm. 29 października 2010 w Krakowie[4]) – polski poeta, satyryk, dziennikarz, tłumacz literatury pięknej, autor tekstów piosenek.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Ludwika Kerna i Marii Gertner. Maturę zdał w Liceum Humanistycznym Aleksego Zimowskiego w Łodzi.

Debiutował w 1938 jako poeta w „Ilustrowanym Kuryerze Codziennym”. W okresie II wojny światowej brał udział w kampanii wrześniowej, utrzymywał się z pracy fizycznej. Po upadku powstania warszawskiego przeniósł się do Krakowa. W 1945 powstały jego pierwsze utwory satyryczne, drukowane w „Szpilkach”. Od 1947 ponownie w Łodzi, gdzie podjął pracę w Agencji Prasowej „Polpress” (przekształconej później w Polską Agencję Prasową). Współpracował następnie krótko z „Głosem Robotniczym” oraz pismem „Rózgi biją co tydzień”, podjął także (nieukończone) studia w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej. W 1948 zamieszkał na stałe w Krakowie.

Od 1948 do 1982 w zespole redakcyjnym tygodnika „Przekrój” (po przejściu na emeryturę, w latach 1982–2002 był nadal współpracownikiem pisma, do momentu przeniesienia redakcji do Warszawy). Redagował m.in. dział „Rozmaitości” na ostatniej stronie pisma (w tym rubryki: „O Wacusiu” i „Prosimy nie powtarzać”), publikował wiersze (m.in. cykle: „Gry i zabawy ludu polskiego”, „Imiona nadwiślańskie”, „Świąteczny bukiet”), reportaże (m.in. z Wielkiej Brytanii, Indonezji i Japonii), przekłady literackie (m.in. pod pseudonimem „H. Olekinaz”), recenzje (pod ps. „top”). Z dezaprobatą odnosił się do przeniesienia redakcji do Warszawy i późniejszych zmian w tygodniku. W 2000 ukazała się jego książka Moje abecadłowo (wydanie drugie w 2003), zawierająca sylwetki przyjaciół i znajomych, związanych głównie z „Przekrojem”. Z kolei w 2002 ukazała się książka pt. Pogaduszki (zawierająca rozmowy Kerna o „Przekroju” i środowisku literacko-artystycznym Krakowa – z Tadeuszem Bazylewiczem, Marianem Eile, Jerzym Grohmanem, Janem Kalkowskim, Stefanem Kisielewskim, Marią Koterbską, Zbigniewem Lengrenem, Tadeuszem Łomnickim, Zbigniewem K. Rogowskim, Tadeuszem Sapińskim, Christą Vogel, Jerzym Waldorffem).

Swoje utwory publikował ponadto m.in. w tygodniku „Świat”, Płomyku” i „Płomyczku”. Tłumaczył też z języka francuskiego i angielskiego, m.in. książki Roalda Dahla, Claude’a Aveline’a, Uriego Orlewa, także twórczość Isaaca Bashevisa Singera, czy Ogdena Nasha (drukowane w „Przekroju”).

Był autorem słów wielu piosenek (np. W kalendarzu jest taki dzień, Lato, lato, Wojna domowa, Nie bądź taki szybki Bill, Cicha woda), wykonywanych m.in. przez Mieczysława Fogga, Marię Koterbską, Halinę Kunicką, Zbigniewa Kurtycza, wykorzystywanych także w filmach fabularnych i serialach telewizyjnych (Tajemnica dzikiego szybu, 1956; Szatan z siódmej klasy, 1960; Wojna domowa, 1965). Był współautorem autorskich programów satyrycznych nadawanych przez Telewizję Polską (m.in. Kernalia, 1965; 3000 sekund z Ludwikiem Jerzym Kernem, 1965; Kuchenny walc, 1967; Karnawał ante portas, 1968; U fotografa, 1968; Na plaży, 1970; Porachunki małżeńskie, 1974; Kwadrans pod psem. Wiersze i piosenki, 1982; Kernalia, czyli cztery łapy, 1994).

Autor popularnych utworów dla dzieci, m.in. Ferdynand Wspaniały czy Proszę słonia, na podstawie których zrealizowano znane dobranocki. Kawaler Orderu Uśmiechu.

Pod koniec życia publikował okazjonalnie w miesięcznikuKraków”.

Był członkiem Związku Zawodowego Dziennikarzy RP i Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (1945–1951–1982), Związku Literatów Polskich (1953–1983), Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (od 1989).

Zmarł w szpitalu po długiej i ciężkiej chorobie. Nabożeństwo pogrzebowe Ludwika Jerzego Kerna odbyło się 5 listopada 2010 w kościele ss. Norbertanek na krakowskim Zwierzyńcu. Pochowany został w alei zasłużonych na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera LXIX pas C-2-5)[5][6].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Dwukrotnie żonaty: z Adelą Nowicką (w latach 1942–1948) oraz Martą Stebnicką (od 1954 do jego śmierci). Mieszkał w Krakowie.

Wyróżnienia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Publikacje w pracach zbiorowych[edytuj | edytuj kod]

Przekłady (wybór)[edytuj | edytuj kod]

Opracowania[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zmarł Ludwik Jerzy Kern. tvn24.pl, 30 października 2010. [dostęp 2020-12-29].
  2. Ludwik Jerzy Kern nie żyje – Archiwum Rzeczpospolitej [online], archiwum.rp.pl [dostęp 2020-08-24].
  3. Ludwik Jerzy Kern | Życie i twórczość | Artysta [online], Culture.pl [dostęp 2020-08-24] (pol.).
  4. Ludwik Jerzy Kern nie żyje, Gazeta Wyborcza, 29.10.2010.
  5. Pogrzeb Ludwika Jerzego Kerna. onet.pl, 5 listopada 2010. [dostęp 2010-11-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (20 stycznia 2012)].
  6. Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Ludwik Jerzy Kern. rakowice.eu. [dostęp 2021-05-30].
  7. M.P. z 1955 r. nr 45, poz. 442.
  8. Wręczenie nagród miasta, [w:] „Echo Krakowa”, s. 1, nr 115, 25 maja 1979 [dostęp 2020-05-10].
  9. M.P. z 1998 r. nr 31, poz. 442.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]