Ostrowite (powiat nowomiejski)
53°25′22″N 19°16′16″E/53,422778 19,271111
| wieś | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
96 m n.p.m. |
| Liczba ludności (2022) |
407[2] |
| Strefa numeracyjna |
56 |
| Kod pocztowy |
13-334[3] |
| Tablice rejestracyjne |
NNM |
| SIMC |
0840303 |
Położenie na mapie gminy Biskupiec  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu nowomiejskiego  | |
| 53°25′22″N 19°16′16″E/53,422778 19,271111[1]
| |
Ostrowite – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Biskupiec. We wsi znajduje się kościół w stylu gotyckim oraz stacja PKP.
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 1044152 | Granica | część wsi |
| 0840310 | Kamienny Most | część wsi |
| 1044778 | Wąsale | część wsi |
| 0840326 | Wesołkowo | część wsi |
| 0840332 | Wronka | część wsi |
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa toruńskiego.
Wieś istniała prawdopodobnie już w XIII wieku. W 1222 Konrad Mazowiecki podarował Ostrowite w przywileju łowickim biskupowi Chrystianowi (nie wiadomo jednak, czy wymieniona w dokumencie wieś odnosi się do niniejszego Ostrowitego czy do innej wsi o takiej samej nazwie). W czasie wojny polsko-krzyżackiej, zwanej "wojną głodową", wieś została znacznie zniszczona. Rejestr szkód z 1414 roku oszacował straty wsi na 2000 grzywien, a straty tutejszego kościoła na 300 grzywien. W latach 1422-1424 wielki mistrz krzyżacki Paweł von Russdorf nadał Ostrowite na prawie magdeburskim Konradowi Gruengergowi, z wyjątkiem włók należących do Kacpra Cypriana. Gruenberg otrzymał także wyższe i niższe sadownictwo oraz obowiązek służby zbrojnej. Czynsz wyznaczono mu w wysokości jednego funta wosku i jednego feniga kolońskiego rocznie oraz jednego korca żyta i jednego korca pszenicy "od pługa". W 1667 r. wieś podzielono na 9 majątków szlacheckich, właścicielami których byli: Stanisław Chełmiński, Kuczkowski, Stanisław Murzynowski, Rogowski, Stanisławscy, Mateusz Szelski, Maciej Wapczyński. W 1885 r. we wsi powstało bractwo trzeźwości[6].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są obiekty[7]:
- kościół par. pw. św. Jakuba Apostoła, poł. XIV, XVII,
- zespół pałacowo-parkowy i folwarczny,
- pałac, z końca XIX w.
- folwark.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 95152
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 888 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013–02–15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2014-03-09].
- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ Nowe Miasto. Z dziejów miasta i powiatu. Pojezierze, Olsztyn, 1953.
- ↑ Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków - stan na 31.12.2017 woj. warmińsko-mazurskie
| Siedziba gminy | |
|---|---|
| Wsie | |
| Kolonia | |
| Osady | |
| Osada leśna |
_COA.svg)