Pałac w Łabędniku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pałac w Łabędniku
Schloss von Groß Schwansfeld
Symbol zabytku nr rej. 759 z 28 listopada 1968[1]
Ilustracja
Pałac w Łabędniku
Państwo

 Polska

Miejscowość

Łabędnik

Typ budynku

pałac

Styl architektoniczny

neobarokowy

Kondygnacje

2 + poddasze

Ukończenie budowy

przełom XVII i XVIII

Ważniejsze przebudowy

1861, 1987-1991

Pierwszy właściciel

ród von der Groeben

Położenie na mapie gminy wiejskiej Bartoszyce
Mapa konturowa gminy wiejskiej Bartoszyce, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Pałac w Łabędniku”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Pałac w Łabędniku”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Pałac w Łabędniku”
Położenie na mapie powiatu bartoszyckiego
Mapa konturowa powiatu bartoszyckiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Pałac w Łabędniku”
Ziemia54°10′52,26″N 20°58′08,27″E/54,181183 20,968964

Pałac w Łabędniku (niem. Schloss von Groß Schwansfeld) – zabytkowy[2] pałac w Łabędnikwsi w gminie Bartoszyce w województwie warmińsko-mazurskim.

Obiekt wybudowany na przełomie XVII i XVIII wieku w stylu neobarokowym jako siedziba rodu von der Groeben, około 13 km na południowy wschód od Bartoszyc przy drodze wojewódzkiej nr 592 na odcinku Bartoszyce-Kętrzyn.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Od 1537 Łabędnik pozostawał w rękach rodu von Kannacher, któremu został nadany w lenno przez Księcia Albrechta[3]. W 1694 ziemie te kupił jeden z najbardziej znanych przedstawicieli szlacheckiego rodu von der Groebenów – Friedrich von der Groeben, generał lejtnant wojsk cudzoziemskich króla Jana III Sobieskiego[3]. W 1711 z zakupionych ziem utworzył 4 majoraty, a jednym z nich był Łabędnik, który przypadł bratankowi Wolfowi Sebastianowi von der Groeben[3].

Prawdopodobnie właśnie w 1711 ukończono budowę pierwszego rodowego pałacu w majątku, o czym może świadczyć kartusz herbowy, znajdujący się nad głównym wejściem do obecnego pałacu, z łacińskim napisem "Fundatio Grobeniana anno 1711"[3]. Przypuszcza się, iż do obecnego pałacu kartusz został przeniesiony z poprzedniej budowli, której wygląd i opis pozostają nieznane[3].

Obecny pałac został wzniesiony na przełomie XVII i XVIII wieku, lecz obecny kształt i wygląd nadała mu gruntowna przebudowa i modernizacja z 1861 roku. Z pierwotnej budowli pozostały jedynie balustrady przy tarasie zachodnim, zdobione płaskorzeźbami z piaskowca oraz zdobione ornamentem barokowym balustrady przy niewielkim tarasie od strony wschodniej[4]. Dostępne dane mówią, iż w 1889 cały majątek wynosił 1235 ha[4].

Pałac pozostał w rękach rodu von der Groebenów do ofensywy radzieckiej w Prusach Wschodnich w 1945. W tym samym roku, najprawdopodobniej na przełomie stycznia i lutego, po zajęciu Łabędnika 30 stycznia, przebywały w nim wojska radzieckie[4].

Po II wojnie światowej w majątku utworzono biura i mieszkania na potrzeby PGR-u[4]. W latach 1987–1991 pałac został gruntownie odrestaurowany[4]. Aktualnie znajduje się w prywatnych rękach i jest dobrze utrzymany.

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Zespół pałacowy składa się z pałacu, parku krajobrazowego oraz licznej zabudowy gospodarczej.

Bryła pałacu została założona na planie prostokąta, jest dwuipółkondygnacyjna i w całości pokrywa ją dwuspadowy dach[5]. Do głównego korpusu budynku dostawione jest prostopadłe skrzydło boczne. Główne wejście umieszczone jest w centralnie usytuowanym frontowym ryzalicie, wzbogaconym o kamienne schody i balustrady, które zdobią, również wykonane z kamienia, dwie figury harpii. Nad wejściem usytuowany jest kartusz z herbem von der Groeben z napisem "Fundatio Groebeniana anno 1771". Przed pałacem znajduje się brukowany, lekko wznoszący się ku wejściu honorowy podjazd wraz z 8 kamiennymi kulami, które zostały przeniesione tu z przedproży kamienic na ul. Długiej w Gdańsku[4]. Od strony ogrodu do pałacu przylega parterowa przybudówka z dwuspadowym dachem.

Założenie pałacowe, od północy i wschodu, otoczone jest parkiem krajobrazowym, który zawiera liczne elementy starego drzewostanu. Po jego południowej stronie znajduje się duży staw.

Przypałacowy kamień[edytuj | edytuj kod]

W przypałacowym parku znajduje się kamień upamiętniający dwóch braci przedwojennego właściciela majątku, który zginęli podczas I wojny światowej we Francji[6]. Na kamieniu znajduje się wyryta inskrypcja w języku niemieckim: Zur Erinnerung Hans u. Joachim v. d. Groeben gefallen in Frankreich am 27.8. u. 25.7.1918, co oznacza: Dla upamiętnienia Hansa i Joachima v. d. Groeben poległych we Francji 27.8. i 25.7.1918[6].

Zabytek[edytuj | edytuj kod]

Zespół pałacowy, wpisany do rejestru zabytków nieruchomych (nr rej.: IV-2-28/49 z 26.08.1949), tworzą pałac (nr rej.: 759 z 28.11.1968) wraz z parkiem (nr rej.: 3587 z 13.04.1984)[1].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic. Wyd. drugie zmienione. Wyd. Pojezierze, Olsztyn 1987, 480 str., ISBN 83-7002-239-1

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo warmińsko-mazurskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 2 [dostęp 2015-09-29].
  2. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo warmińsko-mazurskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023.
  3. a b c d e Pałac w Łabędniku. bartoszyce.pl. [dostęp 2015-09-29].
  4. a b c d e f Atrakcje turystyczne Pałac w Łabędniku. [w:] Hotele mazury Waszemazury.pl [on-line]. [dostęp 2009-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (29 czerwca 2010)]. (pol.).
  5. Łabędnik Pałac barokowy. [w:] Polskie Zamki; Pałace i dwory [on-line]. [dostęp 2009-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 lutego 2009)]. (pol.).
  6. a b Łabędnik Duży/ przypałacowy kamień. [w:] Olsztyńska Strona Rowerowa [on-line]. [dostęp 2009-08-27]. (pol.).