Sojuz T-5
| Dane misji | |
| Indeks COSPAR |
1982-42A |
|---|---|
| Zaangażowani | |
| Pojazd | |
| Statek kosmiczny | |
| Masa pojazdu |
6 850 kg |
| Rakieta nośna | |
| Załoga | |
| Załoga | |
| Start | |
| Miejsce startu | |
| Początek misji | |
| Orbita okołoziemska | |
| Apogeum |
231 km |
| Perygeum |
190 km |
| Okres orbitalny |
88,7 min |
| Inklinacja orbity |
51,6° |
| Lądowanie | |
| Miejsce lądowania |
70 km E od Arkałyku (statek) |
| Lądowanie |
27 sierpnia 1982 (15:04:16 UTC) |
| Czas trwania misji |
106 d, 5 h, 6 min, 13 s. (statek) |
| Liczba okrążeń Ziemi |
1 687 (statek) |
| Program Sojuz | |
Sojuz T-5 - Salut 7 EO-1 – radziecka pierwsza załogowa misja kosmiczna na stację kosmiczną Salut 7. Kod wywoławczy „Эльбрус” - (Elbrus).
Załoga[edytuj | edytuj kod]
Start[edytuj | edytuj kod]
- Anatolij Bieriezowoj (1) - ZSRR
- Walentin Lebiediew (1) - ZSRR
Dublerzy[edytuj | edytuj kod]
- Władimir Titow (1) - ZSRR
- Giennadij Striekałow (2) - ZSRR
Lądowanie[edytuj | edytuj kod]
- Leonid Popow (3) - ZSRR
- Aleksandr Sieriebrow (1) - ZSRR
- Swietłana Sawicka (1) - ZSRR
Przebieg misji[edytuj | edytuj kod]
Start statku kosmicznego Sojuz T-5 nastąpił z kosmodromu Bajkonur 13 maja 1982. Dzień później pojazd połączył się ze stacją orbitalną Salut 7, która od kwietnia znajdowała się w kosmosie. Bieriezowoj i Lebiediew przeszli na jej pokład i rozpoczęli realizację programu lotu pierwszej stałej załogi nowej stacji orbitalnej. Podczas ponad 211-dniowego loty kosmonauci przyjęli dwie załogi odwiedzające: Sojuza T-6 (24.06-2.07) z radziecko-francuską ekipą: Władimir Dżanibekow, Aleksandr Sieriebrow oraz Jean-Loup Chrétien (Francja) oraz Sojuza T-7 (20.08-27.08) z Leonidem Popowem, Aleksandrem Sieriebrowem oraz Swietłaną Sawicką. Ci ostatni powrócili na Ziemię w Sojuzie T-5 pozostawiając swój statek stałej załodze Saluta. Poza tym do kompleksu orbitalnego przycumowały 4 statki towarowe typu Progress: Progress 13 (22.05 – 4.06), Progress 14 (12.07-11.08), Progress 15 (20.09-14.10) i Progress 16 (2.11-13.12). Kosmonauci przeprowadzili szereg eksperymentów i badań medycznych poświęconych problematyce wpływu długotrwałego lotu kosmicznego na organizm człowieka. 30 lipca Bieriezowoj i Lebiediew przez 2,5 godziny pracowali na zewnątrz stacji orbitalnej w celu zdemontowania różnych materiałów naukowych i zainstalowania nowych.[1] Poza tym załoga wyrzuciła ze śluzy Saluta 26-kilogramowego amatorskiego satelitę - 17.5.82 - Iskra 2 oraz 18.11.82 - Iskra 3. Związek Radziecki ogłosił, że było to pierwsze w historii umieszczenie na orbicie satelity komunikacyjnego przez załogowy pojazd kosmiczny. Amerykanie wynieśli na orbitę dwa duże satelity geostacjonarne przy pomocy promu kosmicznego dopiero w listopadzie (misja STS-5), Kosmonauci powrócili na Ziemię 10 grudnia 1982 na pokładzie statku kosmicznego Sojuz T-7. Ich 7-miesięczny pobyt w kosmosie (211 dni) był wówczas nowym rekordem pobytu człowieka na orbicie.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Andrzej Marks: Baza satelitarna Alfa. Warszawa: Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, 1997, s. 45. ISBN 83-204-2203-5.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Salut-7 EO-1. astronautix.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-05)]. (ang.)
- Sojuz T-5 na stronie Spacefacts (ang.)
- Lot Sojuza T-5 do Saluta 7 (ang.)