Trąby (herb szlachecki): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Mathiasrex (dyskusja | edycje) drobne techniczne |
→Najwcześniejsze wzmianki: drobne redakcyjne |
||
| Linia 72: | Linia 72: | ||
Najstarsza pieczęć z [[1385]] - Wojciecha z Sącienna, najstarsza zapiska sądowa z [[1388]]<ref name="Kulikowski1">{{cytuj książkę |autor=Andrzej Kulikowski| tytuł =Wielki herbarz rodów polskich | wydawca =Świat Książki | miejsce =Warszawa | rok =2005 | strony =306 | isbn = 83-7391-523-0}}</ref>. |
Najstarsza pieczęć z [[1385]] - Wojciecha z Sącienna, najstarsza zapiska sądowa z [[1388]]<ref name="Kulikowski1">{{cytuj książkę |autor=Andrzej Kulikowski| tytuł =Wielki herbarz rodów polskich | wydawca =Świat Książki | miejsce =Warszawa | rok =2005 | strony =306 | isbn = 83-7391-523-0}}</ref>. |
||
Aktem [[Unia horodelska|unii horodelskiej]] w [[1413]] r. herb Trąby został przeniesiony na Litwę |
Aktem [[Unia horodelska|unii horodelskiej]] w [[1413]] r. herb Trąby został przeniesiony na Litwę, gdzie przyjął go bojar [[Krystyn Ościk z Kiernowa]], adoptowany przez arcybiskupa gnieźnieńskiego [[Mikołaj Trąba]])<ref>{{Cytuj pismo |tytuł = ''O litewskich rodach bojarskich zbratanych ze szlachtą polską w Horodle r. 1413. – 6. Ród Ościka (Trąba)''|czasopismo = ''Miesięcznik Heraldyczny''|miejsce = Lwów|miesiąc = |rok = 1920 |wolumin = 5 |strony = 39}}</ref>. |
||
== Wybrane rody == |
|||
* [[Radziwiłłowie]] |
|||
* [[Ościkowicze]] |
|||
* Narbuttowie |
|||
* [[Brzeziński]] |
|||
== Występowanie w heraldyce terytorialnej == |
== Występowanie w heraldyce terytorialnej == |
||
Wersja z 13:59, 3 sty 2012
| Trąby | |
| |
| Alternatywne nazwy |
Trąby, Trąbki, Tuba, Tres Tubae, Tria Cornua, Trzy Trąby, Tubae |
|---|---|
| Pierwsza wzmianka | |
| Herbowni |
Razem 337 nazwisk Amfor, Amforowicz, Anforowicz. Baraniecki, Bendziński, Będziński, Bilman, Birżański, Błeszyński, Błędowski, Bolesławski, Brzezieński, Brzeziński. Chaszajdarowicz, Chaszajewicz, Chleb, Chłopski, Chodzieński, Chwalczewski, Chwaleczewski, Chwaliszewski, Ciarnowski, Ciążyński, Ciborowski, Ciecicza, Cielica, Cieszeyko, Ciszkiewicz, Czarnowski, Czaszawski, Czaszyński, Czaśnicki. Dadziwiłłowicz, Dadziwiłowicz, Dawidowicz, Dewicz, Dobek, Dobiński, Dobkiewicz, Dogel, Dogiel, Doliński, Dołuski, Dołuszycki, Dowgielt, Dowgiełt, Dowiakowski, Drombiński, Dumiński, Dusiacki, Dusiatski, Dusiątski, Dyaczkowski, Dzieczkowski, Dziewałtowski, Dzimitrowicz. Falczewski. Gabszewicz, Gaściewicz, Gaścilewicz, Gekowicz, Gintowicz, Gintowt, Gintowt-Dziewałtowski, Gnoiński, Gorski, Gorzkowski, Goszkowski, Gościewicz, Greczyna-Kierdej, Grobicki, Gruzdź, Gryczyn, Grydzewicz. Hasiewicz, Hawryłło, Hleb, Horoch, Hościewicz, Hreczycha, Hreczyna-Kierdej, Hryczyn, Hryczyna, Hrydzewicz, Hrydziewicz. Irzykowicz, Iskrzycki, Iwankiewicz, Iwaszkiewicz, Iwaszkowicz. Jaksiński, Jałdybusz, Janakowski, Jardanowski, Jaskold, Jaskołd, Jaszkiewicz, Jaszkowicz, Jawoysz, Jonakowski, Jordan, Jordanowski, Juchnowicz, Jurhiewicz, Juriewicz, Jurjewicz, Jurowiec[1]. Kalina, Kalino, Karaszewicz, Karaś, Kielkiewicz, Kiełkiewicz, Kierdej, Kierklewski, Kirklewski, Kiryk, Klepacki, Klichnowski, Klichowski, Klimczycki, Kolecki, Koleński, Kolęcki, Koliński, Kołakowski, Kołek, Komajewski, Konkowski, Kosmowski, Kosowski, Koszajewski, Kowienicki, Kowinicki, Kowiński, Kownacki, Kownicki, Kowzan, Krakowka, Krakowko, Kramkowski, Krassuski, Krąkowski, Kronkowski, Krzykawski, Kumajewski, Kumanowski, Kumorowski, Kuryłowski. Leonowicz, Lewkowski, Lewonowicz, Lutowieński. Łąkorski, Łętowieński, Łoski, Łuczycki. Małecki, Mażejko, Meer, Mejer, Meyer, Michniewski, Michniowski, Michnowski, Mickiewicz, Miekicki, Mielakowski, Miełakowski, Miękicki, Miękiski, Mikołajewicz, Milczycki, Milecki, Milęcki, Miłakowski, Mleczko, Możejko. Narbut, Narbutowicz, Narbutt, Naskreniecki, Niewier, Niewodziński. Ocicki, Oczycki, Odyniec, Ordyniec, Osiemborowski, Osowicki, Ossowicki, Ostaniewicz, Ostaszkiewicz, Ostrejko, Ostyk, Ostykowicz, Ostykowski[1], Oszczowski, Oszmieniec, Ościk, Ościkowicz, Ościkowski, Ośmiałowski, Ośniałowski, Ośniatkowski, Otffinowski, Otfinowski, Oticz, Otwinowski. Pakoszewski, Pakoszowski, Pankiewicz, Pankowicz, Paszkiewicz, Petrusiewicz, Petruszewicz, Piecek, Pieckiewicz, Piećkiewicz, Piećko, Piekiewicz, Pieńkowski, Pietkiewicz, Pietrusewicz, Piętkiewicz, Piwka, Piwko, Piwnicki, Płowiański, Płowieński, Płowiński, Ponkiewicz, Pszonka. Radziwiłł, Radziwiłłowicz, Radziwiłowicz, Rakiewicz, Rodowicz, Roguski, Rokosz, Romaszkiewicz, Rozwadowski, Rozwodowski, Rusanowski, Rusianowski, Rusinowski, Russagowski, Russanowski, Rykaczewski, Rzeczkowski. Sadkowski, Sak-Pietkiewicz, Sawaniewicz, Serewicz, Sierewicz, Sierski, Siesicki, Sirewicz, Siwicki, Skrycki, Skulski, Sobocki, Sokoł, Sośnicki, Stanczykiewicz, Stanilewicz, Stanilewski, Stanisławowicz, Stańczyk, Stańczykiewicz, Stecher, Stojewski, Stojowski, Strzałka, Syrewicz, Syruć, Szalowski, Szczastny. Światorzęcki, Świątorzecki, Świerczowski, Świerszowski, Świętochowski, Świętorzecki, Świętoszecki, Świrszczewski, Świrszczowski. Tchorak, Tokaczewski, Tokar, Tokara, Tokarski, Tokarzewski, Trabsza, Trąba, Tromba, Trumbowicz, Truszowski. Wachill, Wagłów, Walawski, Wartecki, Warzycki, Wieniarski, Wierszul, Wierszuł, Wierszułk, Wierzejski, Wiesicki, Wiktorynowicz, Wilam, Winarski, Wincza, Winiarski, Winicz[1], Wińcza, Włoczewski, Wnorowski, Wojna, Wojna-Jasieniecki, Wojniesz, Wojniusz, Wojno, Wojnowicz, Wolda, Wołk, Woyna, Woyno, Wrzescz, Wrzeszcz, Wyczołkowski, Wylam. Zbrawski, Zwiachelski, Zwiacholski. |
| Miasta | |
| Gminy |
Lubień, Nieborów, Przygodzice, Siepraw, Sławatycze, Tokarnia |
.png)
Trąby (Trąbki, Tuba, Tres Tubae, Tria Cornua, Trzy Trąby, Tubae) – polski herb szlachecki o zawołaniach Brzezina i Trąba. Występował głównie w ziemi krakowskiej, łęczyckiej, przemyskiej i na Rusi[2].
Opis herbu
W polu srebrnym trzy trąby czarne o okuciach złotych, połączone ustnikami.
W klejnocie pięć piór strusich.
Labry herbowe czarne, podbite srebrem.
Innymi odmianami tego herbu są trąby w polu czerwonym, albo błękitnym.
Najwcześniejsze wzmianki
Najstarsza pieczęć z 1385 - Wojciecha z Sącienna, najstarsza zapiska sądowa z 1388[3].
Aktem unii horodelskiej w 1413 r. herb Trąby został przeniesiony na Litwę, gdzie przyjął go bojar Krystyn Ościk z Kiernowa, adoptowany przez arcybiskupa gnieźnieńskiego Mikołaj Trąba)[4].
Wybrane rody
- Radziwiłłowie
- Ościkowicze
- Narbuttowie
- Brzeziński
Występowanie w heraldyce terytorialnej
Herb Trąby rodziny Jordanów został przyjęty przez miejscowości Dukla i Zakliczyn. Nawiązuje do niego również herb Jordanowa, a także gmin Siepraw, Lubień i Tokarnia. Trąby są jednym z elementów herbów Sławatycz i Węgrowa, które długo były miastami prywatnymi Radziwiłłów. Również herb gminy Nieborów zawiera Trąby z herbu ostatnich właścicieli dóbr nieborowskich. Herb gminy Przygodzice zawiera herb Trąby Radziwiłłów oraz Wieniawę Gołuchowskich i Leszczyńskich.
Bibliografia
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.
- Antoni Prochaska: Materyały archiwalne wyjęte głównie z metryki litewskiej od 1348 do 1607 roku. J. Sewer Hr. Dunin Borkowski, 1890.
- ↑ a b c Antoni Prochaska: Materyały archiwalne wyjęte głównie z metryki litewskiej od 1348 do 1607 roku. J. Sewer Hr. Dunin Borkowski, 1890.
- ↑ Alfred Znamierowski: Herbarz rodowy. Warszawa: Świat Książki, 2004, s. 172. ISBN 83-7391-166-9.
- ↑ Andrzej Kulikowski: Wielki herbarz rodów polskich. Warszawa: Świat Książki, 2005, s. 306. ISBN 83-7391-523-0.
- ↑ O litewskich rodach bojarskich zbratanych ze szlachtą polską w Horodle r. 1413. – 6. Ród Ościka (Trąba). „Miesięcznik Heraldyczny”. 5, s. 39, 1920. Lwów.
Linki zewnętrzne
| Herby | |
|---|---|
| Elementy herbu | |
| Oznaki godności | |
| Inne | |
| Działy heraldyki |
