Viola betonicifolia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Viola betonicifolia
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

malpigiowce

Rodzina

fiołkowate

Rodzaj

fiołek

Gatunek

Viola betonicifolia

Nazwa systematyczna
Viola betonicifolia Sm.
A.Rees, Cycl. 37: n.º 7 (1818)[3]
Synonimy
  • Viola betonicifolia subsp. australiensis W.Becker
  • Viola betonicifolia var. longiscapa DC.
  • Viola betonicifolia f. pubescens H.Hara
  • Viola caespitosa D.Don
  • Viola longiscapa DC. ex G.Don
  • Viola nilagirica Turcz.
  • Viola phyteumifolia G.Don
  • Viola walkeri Wight[3]

Viola betonicifolia Sm. – gatunek roślin z rodziny fiołkowatych (Violaceae). Występuje naturalnie na obszarze od wschodniego Afganistanu po Japonię i Australię[3][4].

Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

Rośnie naturalnie w Azji Południowej, Południowo-Wschodniej, na Dalekim Wschodzie oraz w Australii. Został zaobserwowany Afganistanie, Pakistanie, Indiach, na Sri Lance, w Nepalu, Bangladeszu, Mjanmie, Chinach (w prowincjach Anhui, Fujian, Guangdong, Kuangsi, Kuejczou, Hajnan, Henan, Hubei, Hunan, Jiangsu, Jiangxi, Shaanxi, Syczuan, Junnan i Zhejiang oraz południowo-wschodnim Tybecie), na Tajwanie, w Wietnamie, Laosie, Tajlandii, Indonezji (na Sumatrze, Jawie, Celebes oraz Małych Wyspach Sundajskich), na Filipinach, Nowej Gwinei oraz w Australii (w stanach Queensland, Nowa Południowa Walia, Wiktoria, Australia Południowa i Tasmania)[3][4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kwiat
Pokrój
Bylina bezłodygowa, tworzy kłącza[4].
Liście
Zebrane w rozetę. Blaszka liściowa ma kształt od lancetowatego do owalnie trójkątnego. Mierzy 2–7,5 cm długości oraz 0,5–3 cm szerokości, jest karbowana na brzegu, ma nasadę od sercowatej do ściętej i ostry wierzchołek. Ogonek liściowy jest nagi i ma 1,5–13 cm długości. Przylistki są równowąsko lancetowate[4].
Kwiaty
Pojedyncze, wyrastające z kątów pędów. Mają działki kielicha o owalnie lancetowatym kształcie i dorastające do 5–6 mm długości. Płatki są odwrotnie jajowate, mają barwę od białej do purpurowej oraz 10–12 mm długości, płatek przedni jest owalny, mierzy 13-15 mm długości, wyposażony w obłą ostrogę o długości 2-4 mm[4].
Owoce
Torebki mierzące 6-9 mm długości, o kształcie od elipsoidalnego do podługowatego[4].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Rośnie na łąkach, brzegach cieków wodnych, polach uprawnych i zaroślach[4].

Zmienność[edytuj | edytuj kod]

W obrębie tego gatunku oprócz podgatunku nominatywnego wyróżniono dwa podgatunki oraz jedną odmianę[3]:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-02] (ang.).
  3. a b c d e Viola betonicifolia Sm.. Plants of the World Online. [dostęp 2021-02-17]. (ang.).
  4. a b c d e f g Viola betonicifolia. Plantes & Botanique. [dostęp 2021-02-17]. (fr.).
  5. Viola betonicifolia subsp. jaunsariensis (W.Becker) H.Hara. Plants of the World Online. [dostęp 2021-02-17]. (ang.).
  6. Viola betonicifolia subsp. nova-guineensis D.M.Moore. Plants of the World Online. [dostęp 2021-02-17]. (ang.).
  7. Viola betonicifolia var. yuanfengia S.S.Ying. Plants of the World Online. [dostęp 2021-02-17]. (ang.).