Żyła nadnerczowa

Żyła nadnerczowa

suprarenal vein

vena suprarenalis

Na obrazie widoczna lewa żyła nadnerczowa uchodząca do lewej żyły nerkowej

Żyła nadnerczowa (łac. vena suprarenalis) – zbiera krew z nadnerczy. Powstaje w miąższu nadnerczy i uchodzi po prawej stronie do żyły głównej dolnej, a po lewej stronie do żyły nerkowej lewej.

Przebieg

Przebieg prawej żyły nadnerczowej

Żyły włosowate zatokowe rdzenia nadnerczy przechodzą w żyły rdzenia w początkowym przebiegu nie posiadające mięśni, natomiast w dalszym przebiegu wyposażone w silne wałeczki mięśniowe. Żyły te tworzące nieregularną sieć w miąższu nadnercza łączą się w nim w jedną żyłę centralną (vena centralis), która wychodząc z nadnercza przechodzi z żyłę nadnerczową. Żyła nadnerczowa prawa biegnie poziomo i po krótkim przebiegu uchodzi pod ostrym kątem do żyły głównej dolnej.

Przebieg lewej żyły nadnerczowej

Żyły włosowate zatokowe rdzenia nadnerczy przechodzą w żyły rdzenia w początkowym przebiegu nie posiadające mięśni, natomiast w dalszym przebiegu wyposażone w silne wałeczki mięśniowe. Żyły te tworzące nieregularną sieć w miąższu nadnercza łączą się w nim w jedną żyłę centralną (vena centralis), która wychodząc z nadnercza przechodzi z żyłę nadnerczową. Żyła nadnerczowa lewa biegnie po powierzchni przedniej nadnercza, krzyżuje od przodu tętnicę nerkową lewą i uchodzi pod kątem prostym do żyły nerkowej lewej.

Różnice w przebiegu prawej i lewej żyły nadnerczowej

Lewa żyła nadnerczowa przebiega bardziej do przodu niż prawa żyła nadnerczowa. Prawa żyła nadnerczowa nie może być uwidoczniona, bez uruchomienia gruczołu, w związku z tym podczas zabiegu operacyjnego istnieje ryzyko zerwania tej żyły, natomiast lewa żyła nadnerczowa ma 2–3 cm długości i jest dobrze widoczna.

Dopływy

Żyła nadnerczowa nie ma dopływów.

Odmiany

• może wychodzić z powierzchni nadnercza kilkoma korzeniami
• może do niej uchodzić żyła przeponowa dolna lewa

Zespolenia

• lewa żyła nadnerczowa oddaje zespolenie do żyły przeponowej dolnej lewej

Zastawki

Żyła nadnerczowa nie posiada zastawek.

Bibliografia

• Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia Człowieka. T. II. Warszawa: PZWL, 1992, s. 763-764. ISBN 83-200-1556-1.
• Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia Człowieka. T. III. Warszawa: PZWL, 1993, s. 419. ISBN 83-200-1628-2.
• Wiesław Łasiński: Anatomia Topograficzna i Stosowana. T. 2. Warszawa: PZWL, 1991, s. 200. ISBN 83-200-0798-4.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.