Andrzej Bek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Bek
Data i miejsce urodzenia

26 czerwca 1951
Łódź

Wzrost

180 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Igrzyska olimpijskie
brąz Monachium 1972 kolarstwo
(tandemy)
Mistrzostwa świata
brąz Montreal 1974 (tandemy)
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Andrzej Bek (ur. 26 czerwca 1951 w Łodzi) – polski kolarz torowy, medalista olimpijski i mistrzostw świata. Mistrz Polski.

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Starty kolarskie rozpoczął w wieku dziecięcym pod kierunkiem ojca, Jerzego Beka. W latach 1967-1971 reprezentował barwy RTS Widzew Łódź, od 1972 do 1977 Społem Łódź. Od 1978 startował w USA.

Jego największymi osiągnięciami w karierze były brązowe medale w konkurencji tandemów na igrzyskach olimpijskich w Monachium (1972) i mistrzostwach świata (1974) – w obu startach z Benedyktem Kocotem. Ponadto na Igrzyskach Olimpijskich w 1972 startował jeszcze w konkurencji sprintu, ale odpadł w repasażach po 1/8 finału. Trzykrotnie startował na mistrzostwach świata, w tandemach wystąpił poza 1974, także w 1970 i 1973, a w sprincie w 1970, 1973 i 1974, nie odnosząc jednak większych sukcesów.

Był dwukrotnym mistrzem Polski: w 1970 w tandemach (z Januszem Kotlińskim i 1977 w wyścigu parami (z Jarosławem Bekiem). Ponadto sześciokrotnie zdobywał wicemistrzostwo Polski (1972 i 1974 w sprincie, 1969 i 1971 w tandemach – w obu startach z Januszem Kotlińskim, 1970 i 1976 w jeździe parami – w obu startach z Jarosławem Bekiem), a dwa razy brązowe medale mistrzostw (1970 w sprincie, 1972 w tandemach – z Jarosławem Bekiem).

W 1972 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[1].

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

W 1983 został asystentem trenera kadry narodowej i olimpijskiej USA w kolarstwie torowym, a w latach 1986-1988, 1994-1999 i 2004 głównym trenerem kadry torowców. W latach 1989-1993 pracował w zawodowej grupie kolarskiej Grest & Coors Light, a w 2003 był dyrektorem grupy kolarskiej Saturn Cycling Team. Od 2000 do 2004 był równocześnie odpowiedzialny za blok sprintów w kadrze paraolimpijskiej USA. Ponadto pracował jako dyrektor sportowy kobiecej amerykańskiej grupy T-Mobile (2006). Pracuje dla ekipy Team HTC-Highroad jako tzw. service course manager.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jest żonaty z byłą koszykarką ŁKS Łódź Lucyną Kałużną. W 1974 ukończył studia na Wydziale Mechanicznym Politechniki Łódzkiej

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Odznaczenia dla olimpijczyków. „Nowiny”. Nr 264, s. 2, 23 września 1972. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bogdan Tuszyński, Złota księga kolarstwa polskiego, wyd. Polska Oficyna Wydawnicza "BGW", Warszawa 1995
  • Andrzej Bogusz, Łódź olimpijska, wyd. Ibidem, Łódź 2005
  • Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński, Od Chamonix i Paryża do Vancouver. Leksykon olimpijczyków polskich 1924-2010 wyd. Fundacja Dobrej Książki, b.d i m. w., str. 276, ISBN 978-83-86320-01-1

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]