Jerzy Kaczmarek (szermierz)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Kaczmarek
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 stycznia 1948
Lubsko

Wzrost

184 cm

Informacje klubowe
Klub

Lech Poznań
Warta Poznań
Legia Warszawa

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Igrzyska olimpijskie
złoto Monachium 1972 szermierka
(floret druż.)
Mistrzostwa świata
srebro Hawana 1969 floret druż.
srebro Wiedeń 1971 floret druż.
srebro Grenoble 1974 floret druż.
brąz Göteborg 1973 floret druż.
Uniwersjada
srebro Turyn 1970 floret druż.
srebro Moskwa 1973 floret druż.
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Jerzy Mieczysław Kaczmarek (ur. 8 stycznia 1948 w Lubsku) – polski szermierz, florecista, złoty medalista olimpijski i czterokrotny medalista mistrzostw świata.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1965 roku ukończył VIII Liceum Ogólnokształcące im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, a w 1976 warszawską AWF[1].

Zawodnik poznańskich klubów: Lecha (debiut w 1961, pierwszy trener Ignacy Hoffa) i Warty (Jan Nowak) oraz Legii Warszawa (Andrzej Przeździecki; w kadrze narodowej Zbigniew Skrudlik i Władysław Kurpiewski)[1].

Mistrz świata juniorów w 1968. Złoty medalista igrzysk olimpijskich w Monachium w 1972 w drużynowym konkursie florecistów. W skład drużyny mistrzów oprócz Kaczmarka weszli: Arkadiusz Godel, Marek Dąbrowski, Lech Koziejowski i Witold Woyda[1].

Czterokrotnie zdobywał drużynowe medale mistrzostw świata: srebrne na MŚ w Hawanie (1969), MŚ w Wiedniu (1971) i MŚ w Grenoble (1974) oraz brązowy na MŚ w Göteborgu (1973). Mistrz, dwukrotny wicemistrz i trzykrotny brązowy medalista mistrzostw Polski[1].

W 1972 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[2].

Po zakończeniu kariery wyjechał do Niemiec, gdzie rozpoczął pracę jako trener szermierki akademickiej w berlińskich korporacjach akademickich[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Jerzy Kaczmarek – Polski Komitet Olimpijski [online] [dostęp 2023-01-31] (pol.).
  2. Odznaczenia dla olimpijczyków. „Nowiny”. Nr 264, s. 2, 23 września 1972. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]