Andrzej Czaja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Czaja
Ilustracja
Andrzej Czaja (2020)
Herb duchownego Astare coram Te et Tibi ministrare
Trwać przed Tobą i Tobie służyć
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

12 grudnia 1963
Olesno

Biskup diecezjalny opolski
Okres sprawowania

od 2009

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Diakonat

25 października 1987

Prezbiterat

11 czerwca 1988

Nominacja biskupia

14 sierpnia 2009

Sakra biskupia

29 sierpnia 2009

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

29 sierpnia 2009

Miejscowość

Opole

Miejsce

katedra Podwyższenia Krzyża Świętego

Konsekrator

Alfons Nossol

Współkonsekratorzy

Damian Zimoń
Jan Wieczorek

Andrzej Konrad Czaja[1] (ur. 12 grudnia 1963 w Oleśnie) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor habilitowany nauk teologicznych, biskup diecezjalny opolski od 2009.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 12 grudnia 1963 w Oleśnie[1]. W latach 1978–1982 kształcił się w Liceum Ogólnokształcącym im. Lotników Polskich w Oleśnie, gdzie zdał egzamin dojrzałości[2][3]. W latach 1982–1988 studiował w Seminarium Śląska Opolskiego w Nysie[1]. Święcenia diakonatu otrzymał 25 października 1987 w Nysie przez posługę Gerarda Kusza, biskupa pomocniczego opolskiego[2][4]. Święceń prezbiteratu udzielił mu 11 czerwca 1988 w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa w Kluczborku inny biskup pomocniczy opolski Jan Bagiński[5]. W latach 1989–1993 odbył studia specjalistyczne w zakresie teologii dogmatycznej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie w 1994 uzyskał doktorat na podstawie dysertacji Jedna Osoba w wielu osobach. Pneumatologiczna eklezjologia Heriberta Mühlena[6][2].

W latach 1988–1989 był wikariuszem w parafii św. Józefa w Zabrzu. W 2005 został kapelanem wspólnoty modlitewnej przy parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Raciborzu[2].

W latach 1996–1998 przebywał na stypendium naukowym w Instytucie Ekumenicznym im. Johanna Adama Möhlera w Paderborn, gdzie przygotowywał rozprawę habilitacyjną Credo in Spiritum Vivificantem. Pneumatologiczna interpretacja Kościoła jako komunii w posoborowej teologii niemieckiej[2]. W 2003 na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim zdał kolokwium habilitacyjne, po którym uzyskał habilitację z nauk teologicznych w zakresie teologii dogmatycznej[1][2]. W 1993 został asystentem, a w 1999 adiunktem na Wydziale Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W 1994 objął stanowisko adiunkta na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Opolskiego, a w 2005 stanowisko profesora Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W 2004 został mianowany kierownikiem Katedry Pneumatologii i Eklezjologii na Wydziale Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, a także kierownikiem Katedry Zasad Ekumenizmu na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Opolskiego. Objął również funkcję kuratora Katedry Teologii Rodziny Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego[6]. W latach 1999–2003 był kuratorem Koła Naukowego Teologów Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, organizując w tym czasie Tygodnie Eklezjologiczne. Pełnił funkcję sekretarza Rady Wydziału Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Był współautorem reformy studiów teologicznych na tym uniwersytecie. Koordynował zjazd absolwentów z okazji 75-lecia KUL-u. W latach 1995–2000 pełnił funkcję sekretarza Sekcji Dogmatycznej Teologów Polskich[2]. Wszedł w skład Rady Naukowej Laboratorium „Więzi”. Wraz z Elżbietą Adamiak i Józefem Majewskim napisał podręcznik akademicki teologii dogmatycznej Dogmatyka, opracował również hasła do Leksykonu Duchowości Katolickiej i Leksykonu Teologii Fundamentalnej[1][2].

14 sierpnia 2009 papież Benedykt XVI mianował go biskupem diecezjalnym diecezji opolskiej[7][8]. 29 sierpnia 2009 otrzymał święcenia biskupie i odbył ingres do katedry opolskiej. Głównym konsekratorem był arcybiskup Alfons Nossol, poprzedni biskup diecezjalny opolski, zaś współkonsekratorami Damian Zimoń, arcybiskup metropolita katowicki, i Jan Wieczorek, biskup diecezjalny gliwicki[9]. Na swoje zawołanie biskupie przyjął słowa „Astare coram Te et Tibi ministrare” (Trwać przed Tobą i Tobie służyć)[10]. Jako biskup diecezjalny opolski objął urząd wielkiego kanclerza Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego[11].

W ramach prac Konferencji Episkopatu Polski objął funkcję przewodniczącego Komisji Nauki Wiary[12], Komisji Duszpasterstwa[13] i Zespołu ds. Ruchów Intronizacyjnych[14], a także został członkiem Zespołu ds. Kontaktów z Polską Radą Ekumeniczną, Zespołu ds. Stypendiów Naukowych i Językowych, Rady ds. Ekumenizmu i Rady ds. Duszpasterstwa Młodzieży[12] oraz Rady Stałej[15].

Uczestniczył w sakrach biskupów pomocniczych opolskich: Rudolfa Pierskały (2014) jako współkonsekrator oraz Waldemara Musioła (2022) jako konsekrator[4].

Zdrowie[edytuj | edytuj kod]

W 2014 u biskupa stwierdzono pierwotne stwardniające zapalenie dróg żółciowych[16]. 19 lipca 2023 przeszedł operację przeszczepienia wątroby[17].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Trzy decyzje papieskie dotyczące diecezji opolskiej. episkopat.pl (arch.), 2009-08-14. [dostęp 2016-01-17].
  2. a b c d e f g h Sylwetka biskupa nominata. diecezja.opole.pl. [dostęp 2013-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-24)].
  3. M. Dragon: Biskup Andrzej Czaja w oleskim ogólniaku: – Studenci nazwali mnie Rzeźnikiem Roku. nto.pl, 2009-11-06. [dostęp 2013-01-15].
  4. a b Andrzej Czaja. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2022-12-11]. (ang.).
  5. Śp. Biskup Jan Bagiński. diecezja.opole.pl (arch.). [dostęp 2020-03-25].
  6. a b Ks. Andrzej Czaja nowym biskupem opolskim. ekai.pl (arch.), 2009-08-14. [dostęp 2019-03-23].
  7. Rinuncia del Vescovo di Opole (Polonia) e nomina del successore. press.vatican.va, 2009-08-14. [dostęp 2013-12-22]. (wł.).
  8. Decyzje Ojca Świętego dotyczące ordynariusza diecezji opolskiej. episkopat.pl (arch.), 2009-08-14. [dostęp 2013-05-31].
  9. Diecezja opolska ma nowego biskupa. ekai.pl (arch.), 2009-08-29. [dostęp 2019-03-23].
  10. Odezwa Biskupa Opolskiego w związku z tegorocznymi święceniami kapłańskimi. diecezja.opole.pl. [dostęp 2013-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-15)].
  11. Umowa między Przewodniczącym Konferencji Episkopatu Polski i Biskupem Opolskim a Ministrem Edukacji Narodowej w sprawie Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego. wt.uni.opole.pl (arch.). [dostęp 2016-02-28].
  12. a b Andrzej Czaja na stronie Konferencji Episkopatu Polski. episkopat.pl. [dostęp 2016-10-18].
  13. Wybory 389. Zebrania Plenarnego KEP. episkopat.pl, 2021-06-11. [dostęp 2021-06-13].
  14. 362. zebranie plenarne Konferencji Episkopatu Polski. ekai.pl (arch.), 2013-06-22. [dostęp 2019-03-23].
  15. Rada Stała. episkopat.pl. [dostęp 2016-07-04].
  16. Bp Andrzej Czaja zmaga się z chorobą. „Nie uniknę przeszczepu wątroby” - Więź, wiez.pl, 12 kwietnia 2023 [dostęp 2023-07-26] (pol.).
  17. Instytut Gość Media, Bp Andrzej Czaja przeszedł przeszczep wątroby, Instytut Gość Media, 20 lipca 2023 [dostęp 2023-07-26].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]