Przejdź do zawartości

Damian Bryl

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Damian Bryl
Ilustracja
Damian Bryl (2018)
Herb duchownego Caritas Christi
urget nos
Miłość Chrystusa przynagla nas
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

10 lutego 1969
Jarocin

Biskup diecezjalny kaliski
Okres sprawowania

od 2021

Biskup pomocniczy poznański
Okres sprawowania

2013–2021

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

26 maja 1994

Nominacja biskupia

13 lipca 2013

Sakra biskupia

8 września 2013

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

8 września 2013

Miejscowość

Poznań

Miejsce

bazylika archikatedralna Świętych Apostołów Piotra i Pawła

Konsekrator

Stanisław Gądecki

Współkonsekratorzy

Celestino Migliore
Zdzisław Fortuniak

Damian Bryl (ur. 10 lutego 1969 w Jarocinie) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor nauk teologicznych, biskup pomocniczy poznański w latach 2013–2021, biskup diecezjalny kaliski od 2021.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 10 lutego 1969 w Jarocinie. W 1988 ukończył tamtejsze liceum ogólnokształcące i zdał egzamin dojrzałości. Odbył studia w Arcybiskupim Seminarium Duchownym w Poznaniu[1]. Święceń prezbiteratu udzielił mu 26 maja 1994 arcybiskup metropolita poznański Jerzy Stroba[2]. W 1995 na Papieskim Wydziale Teologicznym w Poznaniu uzyskał licencjat z teologii. W latach 1996–1999 odbył studia doktoranckie na Universidad de Navarra w Pampelunie (w Hiszpanii), które ukończył ze stopniem doktora nauk teologicznych na podstawie dysertacji «Indole secularis» duchowości ludzi świeckich w nauczaniu Jana Pawła II (1978–1999)[1].

W latach 1994–1996 pracował jako wikariusz w parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Środzie Wielkopolskiej, a w latach 1999–2001 pomagał w pracy duszpasterskiej w parafii Bożego Ciała w Poznaniu[3][4]. W archidiecezji poznańskiej został członkiem rady ds. formacji kapłańskiej i rady duszpasterskiej[5]. W 2010 otrzymał godność kanonika honorowego Kapituły Metropolitalnej w Poznaniu[1].

Od czasu powrotu ze studiów zagranicznych w 1999 do sierpnia 2001 pełnił funkcje spowiednika i kierownika duchowego alumnów Arcybiskupiego Seminarium Duchownego w Poznaniu. Następnie został ojcem duchownym w tym seminarium. W latach 2006–2010 pracował na stanowisku adiunkta na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu[1]. W 2009 został zastępcą przewodniczącego, a w 2011 przewodniczącym Sekcji Ojców Duchownych Seminariów Diecezjalnych i Zakonnych[1]. Pracował w redakcji miesięcznika „Katecheta”, w latach 1999–2000 na stanowisku zastępcy redaktora naczelnego, następnie od 2000 do 2006 jako redaktor naczelny[1][3]. Był ponadto redaktorem czasopisma „Teologia i Moralność”[3].

13 lipca 2013 papież Franciszek mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji poznańskiej ze stolicą tytularną Suliana[3][6]. Święcenia biskupie otrzymał 8 września 2013 w bazylice archikatedralnej Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Poznaniu[7]. Konsekrował go Stanisław Gądecki, arcybiskup metropolita poznański, któremu asystowali arcybiskup Celestino Migliore, nuncjusz apostolski w Polsce, i Zdzisław Fortuniak, biskup pomocniczy poznański[2]. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Caritas Christi urget nos” (Miłość Chrystusa przynagla nas)[8], zaczerpnięte z Drugiego Listu do Koryntian (2 Kor 5,14). W archidiecezji poznańskiej objął urząd wikariusza generalnego[7].

25 stycznia 2021 papież Franciszek mianował go biskupem diecezjalnym diecezji kaliskiej[9][10]. Diecezję objął kanonicznie 11 lutego 2021[11], ingres do katedry św. Mikołaja Biskupa w Kaliszu odbył 27 marca 2021[12], zaś ingres do konkatedry św. Stanisława Biskupa w Ostrowie Wielkopolskim odbył 27 czerwca 2021[13].

W Konferencji Episkopatu Polski został członkiem Komisji Wychowania Katolickiego, Komisji Duchowieństwa, Rady ds. Rodziny[14] i Ogólnopolskiego Komitetu Organizacyjnego Obchodów 1050. Rocznicy Chrztu Polski w 2016 roku[8]. W 2020 został wybrany do Rady Stałej[15].

Był współkonsekratorem podczas sakr biskupów pomocniczych poznańskich: Szymona Stułkowskiego (2019) i Jana Glapiaka (2021)[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Nota biograficzna Damiana Bryla na stronie archidiecezji poznańskiej. archpoznan.pl. [dostęp 2018-07-16].
  2. a b c Damian Bryl. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2019-06-09]. (ang.).
  3. a b c d Nomina di Ausiliare di Poznań (Polonia). press.vatican.va, 2013-07-13. [dostęp 2014-02-25]. (wł.).
  4. Zmiany w archidiecezji – lipiec 2001. archpoznan.org.pl (arch.). [dostęp 2018-07-18].
  5. Ks. Damian Bryl biskupem pomocniczym w Poznaniu. radiovaticana.va, 2013-07-13. [dostęp 2013-07-13].
  6. Poznań: Ks. Damian Bryl – biskupem pomocniczym archidiecezji poznańskiej. episkopat.pl (arch.), 2013-07-13. [dostęp 2016-11-04].
  7. a b Bp Damian Bryl przyjął sakrę biskupią. ekai.pl (arch.), 2013-09-08. [dostęp 2018-07-18].
  8. a b Damian Bryl na stronie Konferencji Episkopatu Polski. episkopat.pl (arch.). [dostęp 2018-07-16].
  9. Nomina del Vescovo di Kalisz (Polonia). press.vatican.va, 2021-01-25. [dostęp 2021-01-25]. (wł.).
  10. Komunikat Nuncjatury Apostolskiej: Bp Damian Bryl nowym biskupem kaliskim. episkopat.pl (arch.), 2021-01-25. [dostęp 2024-08-16].
  11. E. Kotowska-Rasiak: Bp Damian Bryl objął kanonicznie diecezję kaliską. ekai.pl, 2021-02-11. [dostęp 2021-02-12].
  12. Ingres nowego biskupa diecezji kaliskiej. ekai.pl, 2021-03-27. [dostęp 2021-03-28].
  13. Ingres bpa Damiana Bryla do konkatedry w Ostrowie Wielkopolskim. ekai.pl, 2021-06-27. [dostęp 2021-06-27].
  14. Damian Bryl na stronie Konferencji Episkopatu Polski. episkopat.pl (arch.). [dostęp 2024-08-16].
  15. Abp Dzięga i bp Bryl – członkami Rady Stałej KEP. episkopat.pl (arch.), 2020-08-27. [dostęp 2024-08-16].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]