Barry Bostwick

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Barry Bostwick
Ilustracja
Barry Bostwick (2017)
Imię i nazwisko

Barry Knapp Bostwick

Data i miejsce urodzenia

24 lutego 1945
San Mateo

Zawód

aktor, piosenkarz

Współmałżonek

Sherri Ellen Jenkins
(od 1994)
Stacy Nelkin
(1987-1991; rozwód)

Lata aktywności

od 1971

Multimedia w Wikimedia Commons

Barry Knapp Bostwick[1][2] (ur. 24 lutego 1945 w San Mateo) – amerykański aktor telewizyjny, filmowy i teatralny, piosenkarz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w San Mateo w Kalifornii jako młodszy syn miejskiego projektanta Henry’ego „Buda” Bostwicka Jr. (ur. 1 marca 1913, zm. 7 grudnia 1999) i Betty Defendorf[3]. Jego rodzina miała pochodzenie angielskie, niemieckie, szkockie, irlandzkie, holenderskie, francuskie i walijskie[4]. Miał starszego brata Henry’ego „Pete” Petera (ur. 4 maja 1941, zm. 20 lipca 1973 w wypadku samochodowym). W 1963, po ukończeniu szkoły średniej San Mateo High School, studiował aktorstwo w School of Performing Arts przy United States International University w San Diego[5], w stanie Kalifornia oraz School of Arts and Sciences przy New York University w Nowym Jorku. W 1967 ukończył Tisch School of the Arts na Uniwersytecie Nowojorskim[6][7].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

W 1965, na drugim roku studiów wystąpił na profesjonalnej scenie w spektaklu Phoebe i Henry’ego Ephronów Biorę ją, ona jest moja (Take Her, She's Mine). Odnosił potem sceniczne sukcesy w broadwayowskich musicalach: Cock-A-Doodle Dandy (1969) z APA Phoenix Repertory Company, Zbawienie (Salvation, 1969), Grease (1972) jako Danny Zuko (nominacja do nagrody Tony Award), Oni widzieli co oni poszukiwali (They Knew What They Wanted, 1976) Sidneya Howarda w roli Joego (nominacja do Tony Award), Rozbójnik Bridegroom (The Robber Bridegroom, 1977) Eudory Welty jako Jamie Lockhart (uhonorowany Tony Award), Nick i Nora (Nick and Nora, 1991)[8]. Grał też w przedstawieniach na Off-Broadwayu: Salvation (1969), Colette (1970) i The House of Leather (1970)[9].

Po udziale w kinowej komedii Jennifer w mojej pamięci (Jennifer on My Mind, 1971) i dramacie Droga filmowa (Road Movie, 1974), został dostrzeżony w komediowym musicalu The Rocky Horror Picture Show (1975)[10] jako niewinny Brad Majors oraz hollywoodzkim pastiszu muzycznym Ale kino (Movie Movie, 1975)[11] w podwójnej roli Johnny’ego Danko i Dicka Cummingsa.

Karierę na małym ekranie rozpoczął od gościnnego występu w jednym z odcinków serialu ABC Aniołki Charliego (Charlie’s Angels, 1978), a następnie w sitcomach ABC – Gra nielojalna (Foul Play, 1981), Tatusiowie (Dads, 1986) i Spin City (1996-2002).

Dużym osiągnięciem była historyczna tytułowa postać amerykańskiego męża stanu i generała w miniserialu CBS Jerzy Waszyngton (George Washington, 1984) i tele sequelu CBS z 1986 roku. Jego kreacja 'Lady' Astera w miniserialu ABC Wojna i pamięć (War and Remembrance, 1988-1989) została uhonorowana nagrodą Złotego Globu dla najlepszego występu aktorskiego w roli drugoplanowej.

Był bohaterem ekranizacji bestsellerowych powieści Judith Krantz telewizji CBS: Skrupuły (Scruples, 1980) z Lindsay Wagner, Tylko Manhattan (I'll Take Manhattan, 1987) w roli bogatego magnata prasowego Zachary’ego Ambervillea i Póki się znów nie spotkamy (Till We Meet Again, 1989) jako uparty Terrence 'Mac' McGuire, a także telewizyjnej adaptacji powieści Danielle Steel NBC Raz w życiu (Once in a Lifetime, 1994).

Zajmuje się z powodzeniem także dubbingiem. Za podstawienie swojego głosu animowanemu charakterowi jednemu z dalmatyńczyków o imieniu Piorunek w filmie 101 dalmatyńczyków II. Londyńska przygoda (101 Dalmatians II: Patch's London Adventure, 2003) zdobył nominację do nagrody DVDX.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

W latach 1980-1984 spotykał się z aktorką Lisą Hartman. Po nieudanym związku małżeńskim ze Stacy Nelkin (1987-1991), w dniu 27 listopada 1994 roku po raz drugi ożenił się z Sherri Ellen Jenkins[4], z którą ma syna Briana Lake’a (ur. 29 kwietnia 1995) i córkę Chelseę Evelyn (ur. 14 października 1996). W 1997 roku wykryto u niego raka gruczołu krokowego. W 2004 otrzymał nagrodę im. Gildy Radner z Instytutu Rakotwórczego Roswell Park.

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Filmy kinowe

Filmy TV

Seriale TV

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Personalidade: Barry Bostwick (EUA). InterFilmes.com. [dostęp 2015-06-04]. (port.).
  2. ↑ Barry Bostwick. TV.com. [dostęp 2015-08-10]. (ang.).
  3. ↑ Barry Bostwick Biography (1945?-). Film Reference. [dostęp 2015-06-04]. (ang.).
  4. ↑ a b Barry Bostwick What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs, 24 lutego 2015. [dostęp 2021-06-01]. (ang.).
  5. ↑ Barry Bostwick About This Person. „The New York Times”. [dostęp 2015-08-10]. (ang.).
  6. ↑ Alumni Bios. Tisch School of the Arts at NYU. [dostęp 2021-05-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-08)]. (ang.).
  7. ↑ Barry Bostwick Biography. Yahoo!. [dostęp 2021-06-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-06-01)]. (ang.).
  8. ↑ Barry Bostwick. Internet Broadway Database. [dostęp 2020-05-27]. (ang.).
  9. ↑ Barry Bostwick. Internet Off-Broadway Database. [dostęp 2020-05-27]. (ang.).
  10. ↑ Barry Bostwick (24 de Fevereiro de 1945). Filmow. [dostęp 2015-08-10]. (port.).
  11. ↑ Hal Erickson: Barry Bostwick Biography. AllMovie. [dostęp 2020-05-27]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Złoty Glob dla najlepszego aktora drugoplanowego w serialu, miniserialu lub filmie telewizyjnym
1970–1979
1980–1999
2000–2019
2020–2039

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Barry_Bostwick&oldid=66152055”