Droga międzynarodowa E16 (Polska)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
E16
Początek drogi

Przejście graniczne Cieszyn

Koniec drogi

Gdynia

Długość

619 km

Województwa

bielskie,
katowickie,
częstochowskie,
piotrkowskie,
łódzkie,
płockie,
włocławskie,
toruńskie,
bydgoskie,
gdańskie

Droga międzynarodowa E16, nazywana także Szlakiem Śląsko-Bałtyckim[1] – byłe oznaczenie drogi w Polsce w latach 1962–1985, prowadzącej od przejścia granicznego w Cieszynie do Gdyni.

Droga E16 była tożsamą z trasą europejską E16 o przebiegu: BratysławaŻylinaCzeski CieszynKatowicePiotrkówŁódźŚwiecieGdańskGdynia[2].

Na przełomie lat 70. i 80. XX w. opracowano nowy system numeracji, który zaczął obowiązywać w 1985 roku. Za następcę E16 można uznać E75, o zbliżonym przebiegu w Polsce – zamiast przez Mikołów, Żory i Pawłowice poprowadzono trasę przez Tychy, Bielsko-Białą i Skoczów. W 1985 Polska przyjęła nowy system numeracji dróg krajowych, a trasy europejskie otrzymały numery krajowe używane zamiennie (równolegle) z międzynarodowymi. Trasa E75 otrzymała numer 1, który co do podstawowej zasady obowiązuje do dziś.

Obecnie polski odcinek posiada następujące oznaczenia krajowe:

Numer Przebieg
 938  CieszynPawłowice
 81  Pawłowice – ŻoryMikołówKatowice
 86 
 S86  Katowice – Sosnowiec
  91   Podwarpie – SiewierzCzęstochowaPiotrków TrybunalskiŁódźZgierzŁęczycaKrośniewiceWłocławekToruńChełmnoŚwiecieWarlubieTczewPruszcz GdańskiGdańsk
 468  Gdańsk – SopotGdynia

Historyczny przebieg E16[edytuj | edytuj kod]

Przebieg w Łodzi[edytuj | edytuj kod]

ul. Zgierska – ul. Pojezierska – ul. Letnia – ul. Towarowa – ul. Kasprzaka – ul. Parkowaul. Żeromskiego – al. Politechniki

odcinek wspólny z drogą międzynarodową E12
ul. Gagarina

ul. Rzgowska
ul. Zgierskaal. Włókniarzyal. Włókniarzyal. Adama Mickiewiczaul. Stefana Żeromskiegoal. Politechniki

odcinek wspólny z drogą międzynarodową E12
ul. Jurija Gagarina

ul. Rzgowska

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Do lat 70. obowiązywało oznaczenie drogi państwowej nr 29. W latach 70. została ona przemianowana na drogę międzynarodową T12; numer ten obowiązywał do 1985 roku.
  2. Do lat 70. obowiązywały oznaczenia dróg państwowych nr 19 i 47. W latach 70. zostały one przemianowane na drogę międzynarodową T81; numer ten obowiązywał do 1985 roku.
  3. Do lat 70. obowiązywało oznaczenie drogi państwowej nr 51. W latach 70. została ona przemianowana na drogę międzynarodową T83; numer ten obowiązywał do 1985 roku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Województwo łódzkie. Mapa samochodowo-krajoznawcza 1:500 000, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1968.
  2. Deklaracja w sprawie budowy głównych tras międzynarodowych, Genewa 1950.
  3. Mapa samochodowa Polski 1:1 000 000, wyd. trzecie, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1975.
  4. Plan Łodzi, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1976.
  5. Samochodowy atlas Polski 1:500 000. Wyd. V. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1979. ISBN 83-7000-017-7.
  6. Samochodowy atlas Polski 1:500 000. Wyd. VI. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1980.
  7. Łódź, wyd. czternaste, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1980.
  8. Samochodowy atlas Polski 1:500 000. Wyd. IX. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1985.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]