Francesco Sforza di Santa Fiora
| Kardynał biskup | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
6 listopada 1562 |
| Data i miejsce śmierci |
2/9/11 września 1624 |
| Subdziekan Kolegium Kardynalskiego | |
| Okres sprawowania |
1623–1624 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
1614 |
| Sakra biskupia |
1 maja 1618 |
| Kreacja kardynalska |
12 grudnia 1583 |
| Kościół tytularny |
diecezja Porto e Santa Rufina |
| Data konsekracji |
1 maja 1618 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||
| Współkonsekratorzy | |||||
| |||||
Francesco Sforza (ur. 6 listopada 1562 w Parmie, zm. we wrześniu 1624 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 6 listopada 1562 roku w Parmie, jako syn Sforzy Sforzy i Cateriny de’ Nobili[1]. Odebrał wykształcenie wojskowe od Ottavia Farnese, a następnie studiował m.in. retorykę, łacinę i filozofię moralną[1]. W młodości poślubił siostrę Franciszka Medyceusza i zaciągnął się do służby wojskowej we Flandrii, gdzie jego dowódcą był jego kuzyn, Aleksander Medyceusz[1]. Król Filip II Habsburg mianował go dowódcą wojsk hiszpańskich[1]. Sforza miał dwoje nieślubnych dzieci: Caterinę i Sforzino[1]. Po śmierci żony, postanowił wstąpić na służbę kościelną[1]. 12 grudnia 1583 roku został kreowany kardynałem diakonem i otrzymał diakonię San Giorgio in Velabro[2]. W 1591 roku mianowano go legatem w Romanii, a jego głównym zadaniem było wykorzenienie bandytyzmu, co udało mu się osiągnąć w ciągu sześcioletniej działalności[1]. W latach 1600–1617 był protodiakonem[1]. W 1614 roku przyjął święcenia kapłańskie, a 13 listopada 1617 roku został podniesiony do rangi kardynała prezbitera i otrzymał kościół tytularny San Matteo in Merulana[2]. W latach 1617–1618 był protoprezbiterem[1]. 5 marca 1618 roku podniesiono go do rangi kardynała biskupa i nadano diecezję suburbikarną Albano[2]. 1 maja tego samego roku przyjął sakrę[2]. Od 1623 roku do śmierci pełnił funkcję subdziekana Kolegium Kardynalskiego[1]. Według różnych źródeł, zmarł 2, 9 albo 11 września 1624 roku w Rzymie[1].