Język karatajski
|
||
| Obszar | Federacja Rosyjska (Dagestan) | |
| Liczba mówiących | ok. 6 tys. | |
| Klasyfikacja genetyczna | Języki kaukaskie Północno-wschodnie Języki dagestańskie Zespół awaro-didojski Języki andyjskie Język karatajski |
|
| Pismo/alfabet | brak piśmiennictwa | |
| Kody języka | ||
| ISO 639-1 | - | |
| ISO 639-3 | kpt | |
| SIL | KPT | |
| W Wikipedii | ||
| Zobacz też: język, języki świata |
||
Język karatajski (nazwa własna КIирли мицIи) – jeden z niewielkich języków kaukaskich, używany przez Karatajów. Należy do języków andyjskich w zespole awaro-didojskim, tworzącym podgrupę wśród języków dagestańskich w grupie północno-wschodniej (nachsko-dagestańskiej) języków kaukaskich. Karatajski jest blisko spokrewniony z językiem achwaskim.
Język ten używany jest według różnych szacunków od ok. 5 tys. osób (1990 r.) do 6 tys. (według spisu powszechnego w 2000 r.), w osiedlu Karata (południowy Dagestan) oraz kilku innych, niewielkich wioskach w okolicy. Nazwa języka wywodzi się od nazwy największej wsi, w której zamieszkują użytkownicy języka.
Język ten nie wykształcił piśmiennictwa. Jest używany wyłącznie w sytuacjach nieformalnych, w domu, wśród przyjaciół. W charakterze języka literackiego używany jest język awarski, jako największy język literacki Dagestanu. Niektórzy Karatajowie znają także rosyjski, jako język urzędowy Federacji Rosyjskiej.
Linki zewnętrzne[edytuj]
|
||||||||||||||||
