Mieczysław Balcer

Mieczysław Balcer
Pełne imię i nazwisko	Mieczysław Adam Antoni Balcer
Data i miejsce urodzenia	12 czerwca 1906 ; Kraków
Data i miejsce śmierci	13 marca 1995 ; Poznań
Wzrost	178 cm
Pozycja	napastnik
Kariera seniorska
Kariera reprezentacyjna
Kariera trenerska
Lata	Drużyna
1938	Unia Lublin (juniorzy)
1945–1946	Warta Poznań
1951–1952	Kolejarz Poznań
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Mieczysław Adam Antoni Balcer (ur. 12 czerwca 1906 w Krakowie, zm. 13 marca 1995 w Poznaniu) – polski piłkarz występujący na pozycji napastnika, reprezentant Polski w latach 1924–1934, trener piłkarski, lekkoatleta.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Jako piłkarz występował w Cracovii, Wiśle Kraków oraz Warcie Poznań. W barwach Wisły Kraków zdobył dwukrotnie mistrzostwo Polski (1927, 1928), oraz wywalczył Puchar Polski w 1926 roku.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

10 czerwca 1924, mając niespełna 18 lat, zadebiutował w reprezentacji Polski w przegranym 2:3 meczu towarzyskim ze Stanami Zjednoczonymi, rozegranym w Warszawie. W czerwcu 1924 roku zdobył pierwszego gola w barwach narodowych w wygranym 2:0 spotkaniu z Turcją w Łodzi. Ogółem w latach 1924–1934 rozegrał w drużynie narodowej 10 meczów w których zdobył 8 bramek.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

W trakcie swojej kariery trenerskiej pracował jako trener młodzieży w Unii Lublin oraz szkoleniowiec Warty Poznań (1945–1946) i Kolejarza Poznań (1951–1952).

Kariera lekkoatletyczna[edytuj | edytuj kod]

Mistrz Polski w lekkoatletycznym dziesięcioboju (1931)^[1].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Przed II wojną światową pracował jako nauczyciel państwowego gimnazjum w Kościanie^[2].

W latach 1950–1971 był kierownikiem katedry gier w Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu.

Zmarł 13 marca 1995 w Poznaniu. Został pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Junikowo (AZ-3-L-40)^[3].

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Wisła Kraków

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Srebrny Krzyż Zasługi (17 stycznia 1939)^[2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia Finałów Lekkoatletycznych Mistrzostw Polski 1920–2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 334. ISBN 978-83-61233-20-6.
↑ ^a ^b M.P. z 1939 r. nr 17, poz. 30 „za zasługi na polu rozwoju sportu”.
↑ Informacje na stronie um.poznan.pl

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Andrzej Gowarzewski: MISTRZOSTWA POLSKI. LUDZIE (1918–1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Portret Mieczysława Balcera autorstwa Wlastimila Hofmana

[1] Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

[2] Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia Finałów Lekkoatletycznych Mistrzostw Polski 1920–2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008, s. 334. ISBN 978-83-61233-20-6.

[:0-3] M.P. z 1939 r. nr 17, poz. 30 „za zasługi na polu rozwoju sportu”.

[4] Informacje na stronie um.poznan.pl

[z-5] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h trener zastępczy

[n-6] rowadzenie niepewne

[t-7] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g trener tymczasowy

[t-8] trener tymczasowy

[a]

[1]

[2]

[3]

[A]

[B]

[C]

[A]