Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2014 (elita)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2014/Elita
2014 Ice Hockey World Championship Belarus
Pierwsza Dywizja
Druga Dywizja
Trzecia Dywizja
MŚ 2013 MŚ 2015
Dyscyplina

hokej na lodzie

Organizator

IIHF

Szczegóły turnieju
Gospodarz

Mińsk Białoruś

Otwarcie

9 maja 2014

Zamknięcie (finał)

25 maja 2014

Liczba drużyn

16

Liczba aren

2 (w 1 mieście)

I miejsce

 Rosja

II miejsce

 Finlandia

III miejsce

 Szwecja

Statystyki turnieju
Liczba meczów

64

Liczba bramek

352 (5,5 na mecz)

Oglądalność

640 044 (10 001 na mecz)

Król strzelców

Rosja Wiktor Tichonow

Najlepszy zawodnik (MVP)

Finlandia Pekka Rinne

Strona internetowa

Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie Elity 2014 odbywały się w dniach 9–25 maja na Białorusi. Były to pierwsze mistrzostwa świata rozgrywane w tym państwie. Miastem goszczącym najlepsze reprezentacje świata był Mińsk. W 78. turnieju o złoty medal mistrzostw świata uczestniczyło 16 narodowych reprezentacji.

Wybór gospodarza[edytuj | edytuj kod]

Państwo Głosy
 Białoruś 75
 Węgry 24
 Łotwa 4
 Ukraina 3

O organizację mistrzostw świata elity w 2014 ubiegało się cztery państwa. 8 maja 2009 wybrano kandydaturę Białorusi, która aplikowała z hasłem przewodnim “Welcome to the young hockey country”[1] (pol. Witamy w młodym kraju hokeja).

Białoruś po raz trzeci w historii kandydowała jako gospodarz rozgrywek, jednak w 2010 i 2013 roku zajęła w wyborach drugie miejsca. W rywalizacji o miano gospodarza mistrzostw świata w 2014 roku uczestniczyło cztery państwa. Trzy z nich nigdy dotąd nie organizowały mistrzostw świata elity. Do tego grona zaliczano: Białoruś, Ukrainę i Węgry. Jedynym kandydatem, który gościł już mistrzostwa świata elity była Łotwa.

Kontrowersje[edytuj | edytuj kod]

Po wyborze gospodarza turnieju zaistniały kontrowersje. Parlament Europejski i inne instytucje Unii Europejskiej domagały się by Mistrzostwa Świata z 2014 r. nie odbywały się na Białorusi[2]. Specjalny list w tej sprawie wystosował przewodniczący Parlamentu Europejskiego Jerzy Buzek zwracając uwagę na niedemokratyczne zachowania władz białoruskich (m.in. więzienie przeciwników politycznych przez Alaksandra Łukaszenkę)[3].

Organizacja[edytuj | edytuj kod]

Maskotka

Oficjalna maskotką turnieju został wybrany projekt Witalija Ortuha, który przedstawia żubra grającego w hokeja. Postać ma na imię Wołat. Słowo to w języku białoruskim znaczy bohater.

Do wyboru imienia maskotki zgłoszono 289 propozycji. Jury konkursu wyłoniło dziesięć, które zmierzyły się w finałowym głosowaniu w którym uczestniczyli internauci. Wołat zdobył 859 głosów, drugie miejsce zajął Bełoweżik 619 głosów. Innymi propozycjami imion były: Rusty, Żubrik, Weżik, Janka, Bully, Puszczik, Zubi oraz Szajbik[4].

Lodowiska
  • Mińsk-Arena to jedna z największych aren wielofunkcyjnych w Europie, mogących pomieścić 15 000 widzów. Budynek został otwarty w styczniu 2010 roku. W hali swoje mecze w roli gospodarza rozgrywa sekcja hokeja na lodzie Dynama Mińsk uczestniczący w rozgrywkach KHL. Jest również miejscem koncertów i międzynarodowych zawodów sportowych. Podczas turnieju w hali odbędą się spotkania grupy B, dwa ćwierćfinały, oba półfinały i mecze decydujące o medalach.
  • Czyżouka Arena to wielofunkcyjny obiekt otwarty 25 grudnia 2013, o maksymalnej pojemności 9600 miejsc. W hali swoje mecze w roli gospodarza rozgrywa sekcja hokeja na lodzie Junost' Mińsk uczestniczący w rozgrywkach białoruskiej ekstraklasy. Podczas turnieju w hali odbędą się spotkania grupy A oraz dwa ćwierćfinały.
Mińsk Mińsk
Mińsk-Arena Czyżouka Arena
Pojemność: 15 000 Pojemność: 9 600
Transport podczas mistrzostw

W styczniu 2012 prezydent Łukaszenka zadeklarował, że osoby zamierzające odwiedzić Białoruś i obejrzeć mecze, nie potrzebują do tego celu wizy, zaś tylko bilet wstępu na spotkanie turniejowe[5].

Uczestnicy[edytuj | edytuj kod]

Państwa uczestniczące w mistrzostwach elity na mapie świata

W turnieju elity będzie uczestniczyć 16 zespołów - 13 z państw europejskich, 2 z Ameryki Północnej i 1 z Azji.

Azja
Europa
Ameryka Północna
* = Drużyny, które zajęły miejsce w czołowej 14 zespołów mistrzostw świata 2013
^ = Kwalifikacja po awansie z turnieju pierwszej dywizji w 2013 roku
= Gospodarz turnieju (automatyczna kwalifikacja)

Sędziowie[edytuj | edytuj kod]

IIHF wybrała do prowadzenia spotkań podczas mistrzostw 16 sędziów głównych oraz 16 liniowych. Oto lista arbitrów[6]:

Główni
  • Białoruś Maksim Sidorenko
  • Czechy Martin Fraňo
  • Czechy Antonín Jeřábek
  • Czechy Vladimír Šindler
  • Finlandia Aleksi Rantala
  • Finlandia Jyri Rönn
  • Niemcy Lars Brüggemann
  • Niemcy Daniel Piechaczek
Główni
  • Rosja Wiaczesław Bułanow
  • Rosja Konstantin Olenin
  • Słowenia Igor Dremelj
  • Szwecja Mikael Nord
  • Szwecja Marcus Vinnerborg
  • Szwajcaria Brent Reiber
  • Stany Zjednoczone Keith Kaval
  • Stany Zjednoczone Steve Patafie
Liniowi
  • Białoruś Iwan Dziadziula
  • Kanada Chris Carlson
  • Kanada Jesse Wilmot
  • Czechy Vit Lederer
  • Estonia Anton Semjonow
  • Finlandia Masi Puolakka
  • Finlandia Sakari Suominen
  • Francja Pierre Dehaen
Liniowi
  • Niemcy Andre Schrader
  • Holandia Joep Leermakers
  • Norwegia Jon Killian
  • Rosja Stanisław Raming
  • Słowacja Miroslav Valach
  • Szwecja Jimmy Dahmen
  • Szwajcaria Nicolas Fluri
  • Stany Zjednoczone Paul Carnathan

Faza grupowa[edytuj | edytuj kod]

19 maja 2013 ustalono skład grup turniejowych[7].

Przedstawione godziny rozpoczęcia meczów podane są według czasu środkowoeuropejskiego (polskiego).

Grupa A[edytuj | edytuj kod]

Tabela

Lp. Zespół M Z Zd Pd P G+ G- +/- Pkt
1  Kanada 7 5 1 1 0 28 13 +15 18
2  Szwecja 7 5 1 1 0 21 10 +11 18
3  Czechy 7 2 2 1 2 20 18 +2 13
4  Francja 7 3 1 1 2 25 20 +5 11
5  Słowacja 7 3 0 1 3 20 21 -1 10
6  Norwegia 7 2 0 0 5 16 19 -3 7
7  Dania 7 1 1 0 5 17 27 -10 5
8  Włochy 7 1 0 0 6 6 25 -19 3

    = awans do ćwierćfinałów     = utrzymanie w elicie     = spadek do dywizji I grupy A

Wyniki

9 maja 2014 Francja  3:2 pk.  Kanada Czyżouka Arena, Mińsk
9 maja 2014 Słowacja  2:3 pd.  Czechy Czyżouka Arena, Mińsk
10 maja 2014 Włochy  0:3  Norwegia Czyżouka Arena, Mińsk
10 maja 2014 Szwecja  3:0  Dania Czyżouka Arena, Mińsk
10 maja 2014 Kanada  4:1  Słowacja Czyżouka Arena, Mińsk
11 maja 2014 Francja  1:2  Włochy Czyżouka Arena, Mińsk
11 maja 2014 Norwegia  4:3  Dania Czyżouka Arena, Mińsk
11 maja 2014 Szwecja  4:3 pk.  Czechy Czyżouka Arena, Mińsk
12 maja 2014 Słowacja  3:5  Francja Czyżouka Arena, Mińsk
12 maja 2014 Czechy  3:4  Kanada Czyżouka Arena, Mińsk
13 maja 2014 Włochy  1:4  Dania Czyżouka Arena, Mińsk
13 maja 2014 Norwegia  1:2  Szwecja Czyżouka Arena, Mińsk
14 maja 2014 Czechy  2:0  Włochy Czyżouka Arena, Mińsk
14 maja 2014 Słowacja  5:2  Norwegia Czyżouka Arena, Mińsk
15 maja 2014 Kanada  6:1  Dania Czyżouka Arena, Mińsk
15 maja 2014 Szwecja  2:1  Francja Czyżouka Arena, Mińsk
16 maja 2014 Kanada  6:1  Włochy Czyżouka Arena, Mińsk
16 maja 2014 Szwecja  3:1  Słowacja Czyżouka Arena, Mińsk
17 maja 2014 Francja  5:4 pk.  Norwegia Czyżouka Arena, Mińsk
17 maja 2014 Dania  4:3 pk.  Czechy Czyżouka Arena, Mińsk
17 maja 2014 Słowacja  4:1  Włochy Czyżouka Arena, Mińsk
18 maja 2014 Kanada  3:2 pd.  Szwecja Czyżouka Arena, Mińsk
18 maja 2014 Czechy  1:0  Norwegia Czyżouka Arena, Mińsk
19 maja 2014 Dania  2:6  Francja Czyżouka Arena, Mińsk
19 maja 2014 Włochy  1:5  Szwecja Czyżouka Arena, Mińsk
20 maja 2014 Norwegia  2:3  Kanada Czyżouka Arena, Mińsk
20 maja 2014 Dania  3:4  Słowacja Czyżouka Arena, Mińsk
20 maja 2014 Czechy  5:4 pd.  Francja Czyżouka Arena, Mińsk

Grupa B[edytuj | edytuj kod]

Tabela

Lp. Zespół M Z Zd Pd P G+ G- +/- Pkt
1  Rosja 7 7 0 0 0 31 7 +24 21
2  Stany Zjednoczone 7 4 1 0 2 26 23 +3 14
3  Białoruś 7 4 0 0 3 18 17 -1 12
4  Finlandia 7 3 1 0 3 18 15 +3 11
5  Szwajcaria 7 3 0 0 4 19 20 -1 10
6  Łotwa 7 3 0 0 4 20 24 -4 9
7  Niemcy 7 1 1 0 5 13 23 -10 5
8  Kazachstan 7 0 0 2 5 15 32 -18 2

    = awans do ćwierćfinałów     = utrzymanie w elicie     = spadek do dywizji I grupy A

9 maja 2014 Szwajcaria  0:5  Rosja Mińsk Arena, Mińsk
9 maja 2014 Białoruś  1:6  Stany Zjednoczone Mińsk Arena, Mińsk
10 maja 2014 Kazachstan  1:2 pk.  Niemcy Mińsk Arena, Mińsk
10 maja 2014 Finlandia  2:3  Łotwa Mińsk Arena, Mińsk
10 maja 2014 Stany Zjednoczone  3:2  Szwajcaria Mińsk Arena, Mińsk
11 maja 2014 Niemcy  3:2  Łotwa Mińsk Arena, Mińsk
11 maja 2014 Białoruś  3:1  Kazachstan Mińsk Arena, Mińsk
11 maja 2014 Finlandia  2:4  Rosja Mińsk Arena, Mińsk
12 maja 2014 Szwajcaria  3:4  Białoruś Mińsk Arena, Mińsk
12 maja 2014 Rosja  6:1  Stany Zjednoczone Mińsk Arena, Mińsk
13 maja 2014 Niemcy  0:4  Finlandia Mińsk Arena, Mińsk
13 maja 2014 Kazachstan  4:5  Łotwa Mińsk Arena, Mińsk
14 maja 2014 Szwajcaria  3:2  Niemcy Mińsk Arena, Mińsk
14 maja 2014 Rosja  7:2  Kazachstan Mińsk Arena, Mińsk
15 maja 2014 Stany Zjednoczone  5:6  Łotwa Mińsk Arena, Mińsk
15 maja 2014 Finlandia  2:0  Białoruś Mińsk Arena, Mińsk
16 maja 2014 Stany Zjednoczone  4:3 pd.  Kazachstan Mińsk Arena, Mińsk
16 maja 2014 Finlandia  3:2 pk.  Szwajcaria Mińsk Arena, Mińsk
17 maja 2014 Łotwa  1:4  Rosja Mińsk Arena, Mińsk
17 maja 2014 Białoruś  5:2  Niemcy Mińsk Arena, Mińsk
17 maja 2014 Szwajcaria  6:2  Kazachstan Mińsk Arena, Mińsk
18 maja 2014 Stany Zjednoczone  3:1  Finlandia Mińsk Arena, Mińsk
18 maja 2014 Rosja  3:0  Niemcy Mińsk Arena, Mińsk
19 maja 2014 Kazachstan  3:4  Finlandia Mińsk Arena, Mińsk
19 maja 2014 Łotwa  1:3  Białoruś Mińsk Arena, Mińsk
20 maja 2014 Niemcy  4:5  Stany Zjednoczone Mińsk Arena, Mińsk
20 maja 2014 Łotwa  2:3  Szwajcaria Mińsk Arena, Mińsk
20 maja 2014 Rosja  2:1  Białoruś Mińsk Arena, Mińsk

Faza pucharowa[edytuj | edytuj kod]

Ćwierćfinały Półfinały Finał
                   
22 maja 2014 - Mińsk        
  Stany Zjednoczone 3
24 maja 2014 - Mińsk
  Czechy 4  
  Czechy 0
22 maja 2014 - Mińsk
    Finlandia 3  
  Kanada 2
25 maja 2014 - Mińsk
  Finlandia 3  
  Finlandia 2
22 maja 2014 - Mińsk
    Rosja 5
  Rosja 3
24 maja 2014 - Mińsk
  Francja 0  
  Rosja 3 Mecz o 3. miejsce
22 maja 2014 – Mińsk
    Szwecja 1  
  Szwecja 3   Czechy 0
  Białoruś 2     Szwecja 3
25 maja 2014 - Mińsk


Ćwierćfinały[edytuj | edytuj kod]

22 maja 2014 Stany Zjednoczone  3:4  Czechy Czyżouka Arena, Mińsk
22 maja 2014 Rosja  3:0  Francja Mińsk Arena, Mińsk
22 maja 2014 Kanada  2:3  Finlandia Czyżouka Arena, Mińsk
22 maja 2014 Szwecja  3:2  Białoruś Mińsk Arena, Mińsk

Półfinały[edytuj | edytuj kod]

24 maja 2014 Rosja  3:1  Szwecja Mińsk Arena, Mińsk
24 maja 2014 Czechy  0:3  Finlandia Mińsk Arena, Mińsk

Mecz o trzecie miejsce[edytuj | edytuj kod]

25 maja 2014 Szwecja  3:0  Czechy Mińsk Arena, Mińsk

Finał[edytuj | edytuj kod]

25 maja 2014 Rosja  5:2  Finlandia Mińsk Arena, Mińsk

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Stan po zakończeniu turnieju. Źródło: IIHF.com

Zawodnicy z pola[edytuj | edytuj kod]

Gole
Lp. Zawodnik Mecze Gole
1. Rosja Wiktor Tichonow 10 8
2. Francja Stéphane Da Costa 8 6
2. Kanada Cody Hodgson 8 6
2. Stany Zjednoczone Tyler Johnson 8 6
2. Francja Antoine Roussel 8 6
2. Stany Zjednoczone Joel Ward 8 6
7. Rosja Siergiej Płotnikow 10 6
Asysty
Lp. Zawodnik Mecze Asysty
1. Rosja Danis Zaripow 10 10
2. Stany Zjednoczone Seth Jones 8 9
3. Finlandia Jori Lehterä 10 9
4. Stany Zjednoczone Johnny Gaudreu 8 8
5. Rosja Wiktor Tichonow 10 8
Punktacja kanadyjska
Lp. Zawodnik Mecze Gole As. Pkt
1. Rosja Wiktor Tichonow 10 8 8 16
2. Rosja Danis Zaripow 10 3 10 13
3. Rosja Siergiej Płotnikow 10 6 6 12
4. Finlandia Jori Lehterä 10 3 9 12
5. Francja Antoine Roussel 8 6 5 11
6. Szwecja Joakim Lindström 9 5 6 11
7. Słowacja Michel Miklík 7 4 7 11
8. Rosja Aleksandr Owieczkin 9 4 7 11
9. Stany Zjednoczone Seth Jones 8 2 9 11
Punktacja kanadyjska obrońców
Lp. Zawodnik Mecze Gole As. Pkt
1. Stany Zjednoczone Seth Jones 8 2 9 11
2. Szwecja Mattias Ekholm 10 2 5 7
3. Czechy Ondřej Němec 10 2 5 7
3. Szwajcaria Roman Josi 7 1 6 7
7. Łotwa Artūrs Kulda 6 4 1 5
Klasyfikacja +/-
Lp. Zawodnik Mecze +/-
1. Rosja Anton Biełow 10 +10
2. Rosja Wiktor Tichonow 10 +10
3. Rosja Jegor Jakowlew 10 +9
4. Kanada Ryan Ellis 8 +9
5. Stany Zjednoczone Seth Jones 8 +8
6. Finlandia Iiro Pakarinen 10 +8
Minuty kar
Lp. Zawodnik Mecze Minuty
1. Łotwa Kaspars Daugaviņš 7 42
2. Stany Zjednoczone Justin Abdelkader 7 31
3. Kazachstan Nikołaj Antropow 6 29
3. Łotwa Zemgus Girgensons 6 29
5. Szwecja Mikael Backlund 10 29

Klasyfikacje bramkarzy[edytuj | edytuj kod]

Zestawienie uwzględnia bramkarzy, którzy rozegrali minimum 40% łącznego czasu gry swoich zespołów. Źródło: IIHF.com

Skuteczność interwencji
Lp. Zawodnik Mecze %
1. Rosja Siergiej Bobrowski 8 95,03
2. Norwegia Steffen Søberg 3 94,83
3. Białoruś Kevin Lalande 5 93,75
4. Szwecja Anders Nilsson 9 93,75
5. Kanada Ben Scrivens 4 93,75
Średnia goli straconych ma mecz
Lp. Zawodnik Mecze #
1. Rosja Siergiej Bobrowski 8 1,13
2. Białoruś Kevin Lalande 5 1,25
3. Szwecja Anders Nilsson 9 1,54
4. Kanada Ben Scrivens 4 1,74
5. Finlandia Pekka Rinne 9 1,88
Najmniej straconych goli
Lp. Zawodnik Mecze Gole
1. Białoruś Kevin Lalande 5 5
2. Norwegia Steffen Søberg 3 6
3. Kanada Ben Scrivens 4 7
Mecze bez straty gola
Lp. Zawodnik Mecze #
1. Finlandia Pekka Rinne 9 3
2. Rosja Siergiej Bobrowski 8 2
3. Szwecja Anders Nilsson 9 2
3. Czechy Alexander Salák 10 2
Liczba obronionych strzałów
Lp. Zawodnik Mecze Obrony
1. Finlandia Pekka Rinne 9 220
2. Włochy Daniel Bellisimo 7 215
3. Szwecja Anders Nilsson 9 210

Wyróżnienia indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Składy medalistów[edytuj | edytuj kod]

Złoto
Rosja
Rosja
Artiom Anisimow, Anton Biełow, Siergiej Bobrowski, Aleksandr Burmistrow, Anton Chudobin, Maksim Czudinow, Jewgienij Dadonow, Dienis Dienisow, Jegor Jakowlew, Siergiej Kalinin, Nikołaj Kulomin, Aleksandr Kutuzow, Jewgienij Kuzniecow, Andriej Łoktionow, Jewgienij Małkin, Jewgienij Miedwiediew, Dmitrij Orłow, Aleksandr Owieczkin, Siergiej Płotnikow, Wadim Szypaczow, Siergiej Szyrokow, Wiktor Tichonow, Andriej Wasilewski, Danis Zaripow, Andriej Zubariew
Trener: Oleg Znarok
Srebro
Finlandia
Finlandia
Erik Haula, Juuso Hietanen, Tommi Huhtala, Jarkko Immonen, Olli Jokinen, Pekka Jormakka, Jere Karalahti, Tommi Kivistö, Leo Komarov, Petri Kontiola, Mikko Koskinen, Ville Lajunen, Jori Lehterä, Tuukka Mäntylä, Jyri Marttinen, Atte Ohtamaa, Iiro Pakarinen, Olli Palola, Pekka Rinne, Jere Sallinen, Tomi Sallinen, Miikka Salomäki, Juuse Saros, Veli-Matti Savinainen, Petteri Wirtanen
Trener: Erkka Westerlund
Brąz
Szwecja
Szwecja
Jonas Ahnelöv, Niclas Andersén, Dick Axelsson, Mikael Backlund, Niclas Burström, Nicklas Danielsson, Mattias Ekholm, Jimmie Ericsson, Joacim Eriksson, Tim Erixon, Johan Fransson, Erik Gustafsson, Simon Hjalmarsson, Calle Järnkrok, Linus Klasen, Joakim Lindström, Joel Lundqvist, Oscar Möller, Anders Nilsson, Magnus Nygren, Gustav Nyquist, Daniel Rahimi, Dennis Rasmussen, Mattias Sjögren, Linus Ullmark
Trener: Pär Mårts

Klasyfikacja końcowa[edytuj | edytuj kod]

Msc. Reprezentacja
 Rosja
 Finlandia
 Szwecja
4  Czechy
5  Kanada
6  Stany Zjednoczone
7  Białoruś
8  Francja
9  Słowacja
10  Szwajcaria
11  Łotwa
12  Norwegia
13  Dania
14  Niemcy
15  Włochy
16  Kazachstan
Spadek do I Dywizji Grupy A w 2015:  Włochy,  Kazachstan
Awans do turnieju MŚ Elity w 2015:  Słowenia,  Austria

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Belarus lands 2014 Worlds [online], iihf.com [dostęp 2024-04-24] [zarchiwizowane z adresu 2013-01-26].
  2. Marta Sienicka: Przewodniczący PE : bojkot Mistrzostw Świata w hokeju na lodzie. UniaEuropejska.org, 2011-05-14. [dostęp 2011-05-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-09)]. (pol.).
  3. Buzek za odebraniem Białorusi organizacji hokejowych mistrzostw świata. sportowefakty.pl. [dostęp 2011-05-15]. (pol.).
  4. Талисману ЧМ-2014 по хоккею в Минске дали имя Волат. belta.by, 2011-05-14. [dostęp 2013-04-22]. (ros.).
  5. Lukashenko allows visa-free entry to Belarus for 2014 IIHF Championship. ria.ru, 2012-01-16. [dostęp 2013-04-22]. (ang.).
  6. Referee assignments. iihf.com. [dostęp 2014-04-19]. (ang.).
  7. Sweden tops World Ranking [online], iihf.com [dostęp 2024-04-24] [zarchiwizowane z adresu 2013-06-30].
  8. http://stats.iihf.com/Hydra/387/IHM387000_85I_1_0.pdf
  9. http://stats.iihf.com/Hydra/387/IHM387000_98_1_0.pdf

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]