Mistrzostwa Polski w piłce nożnej (1921)
| |||
Szczegóły | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Organizator | |||
Poziom ligowy | |||
Edycja | |||
Liczba zespołów |
5 | ||
Termin |
21 sierpnia 1921 – | ||
Liczba kolejek |
8 | ||
Liczba meczów |
20 | ||
Liczba stadionów |
5 (w 5 miejscowościach) | ||
Liczba bramek |
84 | ||
Zwycięzca |
Cracovia (1. tytuł) | ||
Król strzelców |
Józef Kałuża (9 goli[1]) |
Mistrzostwa Polski w piłce nożnej 1921 – 2. edycja oficjalnych mistrzostw Polski w piłce nożnej mężczyzn, a pierwsza dokończona oraz zakończona wyłonieniem triumfatora (mistrzostwa Polski 1920 zostały bowiem przerwane na skutek trwającej wojny polsko-bolszewickiej). Organizatorem rozgrywek był Polski Związek Piłki Nożnej (PZPN). Całą rywalizację przeprowadzono systemem mieszanym (quasi ligowym) w roku kalendarzowym 1921, jako sezonie (tzw. cyklem „wiosna-jesień”).
Poziomy rozgrywkowe w sezonie 1921 | ||
---|---|---|
Rozgrywki | P | Nazwa |
Centralne | I | Mistrzostwa Polski |
Okręgowe (5 okręgów) |
II | A Klasa |
III | B klasa | |
IV | C klasa |
Zmagania decydującej fazy mistrzostw (fazy finałowej) trwały 70 dni – od 21 sierpnia 1921 do 30 października 1921. W 20 spotkaniach (18 rozstrzygniętych i 2 remisowych) – rozegranych w jej ramach – uzyskano 84 bramki, co daje średnią 4,20 gola na mecz. Tytuł mistrza Polski wywalczyła Cracovia, a koronę króla strzelców – jej zawodnik – Józef Kałuża, zdobywca 9 trafień[2].
Wzorem sezonu 1920 utrzymano podział kraju na pięć okręgów piłkarskich: krakowski, lwowski, łódzki, poznański i warszawski. Regulamin mistrzostw ustalono na początku 1921, a przyjęto podczas 2. Walnego Zgromadzenia PZPN, zorganizowanego w dniach 14–15 lutego 1921 w Krakowie[3]. Według niego, ogólnokrajowe zmagania o tytuł mistrzowski odbyły się w cyklu „wiosna-jesień” i w trzech klasach rozgrywkowych: Klasach A (występujące w nich drużyny miały walczyć o mistrzostwo Polski), Klasie B (przydzielono do niej zespoły rezerw drużyn z Klasy A, a także po jednej drużynie z okręgu warszawskiego i łódzkiego) oraz Klasie C. Zmagania klas A przeprowadzono dwufazowo – na wiosnę rozgrywki okręgowe w pięciu grupach wyłoniły mistrzów pięciu okręgów (krakowskiego, lwowskiego, łódzkiego, poznańskiego i warszawskiego), którzy jesienią rywalizowali między sobą w turnieju finałowym o tytuł mistrza Polski (systemem ligowym – „każdy z każdym, mecz i rewanż”). Wywalczenie tytułu mistrza Polski nie dawało prawa występu w fazie finałowej następnej edycji[2].
Faza eliminacyjna
[edytuj | edytuj kod]Faza finałowa
[edytuj | edytuj kod]Tabela końcowa
[edytuj | edytuj kod]Poz | Drużyna | M | W | R | P | G+ | G- | Bilans | Pkt |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | Cracovia | 8 | 7 | 1 | 0 | 31 | 7 | +24 | 15 |
2. | Polonia Warszawa | 8 | 5 | 0 | 3 | 13 | 9 | +4 | 10 |
3. | Warta Poznań | 8 | 3 | 2 | 3 | 14 | 24 | −10 | 8 |
4. | Pogoń Lwów | 8 | 3 | 0 | 5 | 19 | 13 | +6 | 6 |
5. | ŁKS Łódź | 8 | 0 | 1 | 7 | 7 | 31 | −24 | 1 |
Legenda:
Mistrz Polski |
Wyniki spotkań
[edytuj | edytuj kod]Gospodarz \ Gość | CRA | PWA | WAR | PGL | ŁKS |
Cracovia | 3:0 | 6:1 | 2:0 | 7:1 | |
Polonia Warszawa | 1:2 | 2:3 | 1:0 | 1:0 | |
Warta Poznań | 2:2 | 0:1 | 3:2 | 2:1 | |
Pogoń Lwów | 2:5 | 0:1 | 7:0 | 6:1 | |
ŁKS Łódź | 0:4 | 1:6 | 3:3 | 0:2 |
Źródło: Historia I ligi polskiej w statystyce
Objaśnienia:
1Drużyna gospodarzy jest wymieniona po lewej stronie tabeli.
Kolory: zielony – zwycięstwo gospodarzy, żółty – remis, różowy – zwycięstwo gości.
1 kolejka
[edytuj | edytuj kod]21 sierpnia 1921 17:30
|
Cracovia |
2 : 0 (2:0)
|
Pogoń Lwów | Stadion Cracovii, Kraków Widzów: 10 000 Sędzia: Karol Bannert (Biała) |
21 sierpnia 1921 17:30
|
Warta Poznań |
0 : 1 (0:0)
|
Polonia Warszawa |
Boisko przy placu Ciętym, Poznań Sędzia: Zygmunt Górecki (Ostrów Wlkp.)[a] |
kartki: ?' Szmidt |
2 kolejka
[edytuj | edytuj kod]28 sierpnia 1921 17:30
|
Cracovia |
7 : 1 (4:1)
|
ŁKS Łódź 16' Lange
|
Stadion Cracovii, Kraków Widzów: 4000 Sędzia: Andrzej Przeworski (Warszawa) |
28 sierpnia 1921 | Warta Poznań |
3 : 2 (1:2)
|
Pogoń Lwów |
Boisko przy placu Ciętym, Poznań |
- Przez cały mecz Pogoń Lwów grała dziesiątką zawodników na skutek choroby Tadeusza Ignarowicza w drodze do Poznania.
3 kolejka
[edytuj | edytuj kod]4 września 1921 17:00
|
Cracovia |
3 : 0 (1:0)
|
Polonia Warszawa | Stadion Cracovii, Kraków Widzów: 6000 Sędzia: Marian Bilor (Lwów) |
4 września 1921 | ŁKS Łódź | 0 : 2 (0:1)
|
Pogoń Lwów |
Boisko przy ulicy Srebrzyńskiej, Łódź Sędzia: Józef Lustgarten (Kraków) |
4 kolejka
[edytuj | edytuj kod]11 września 1921 | Pogoń Lwów | 0 : 1 (0:1)
|
Polonia Warszawa 41' Stenzel
|
Park Sportowy, Lwów Sędzia: Józef Lustgarten (Kraków) |
11 września 1921 | Warta Poznań |
2 : 1 (1:0)
|
ŁKS Łódź ?'?
|
Boisko przy placu Ciętym, Poznań Sędzia: Fiedler (Kraków)[b] |
5 kolejka
[edytuj | edytuj kod]18 września 1921 | Warta Poznań |
2 : 2 (2:1)
|
Cracovia |
Boisko przy placu Ciętym, Poznań Widzów: 4000 Sędzia: Andrzej Przeworski (Warszawa) |
18 września 1921 | Polonia Warszawa | 1 : 0 | ŁKS Łódź | Boisko w Parku Sobieskiego na Agrykoli, Warszawa |
- Szczegóły meczu nieznane.
6 kolejka
[edytuj | edytuj kod]25 września 1921 | Pogoń Lwów |
6 : 1 (2:1)
|
ŁKS Łódź 27'?
|
Park Sportowy, Lwów Sędzia: Ignacy Rosenstock (Kraków) |
kartki: ?'? |
25 września 1921 | Polonia Warszawa |
1 : 2 (0:1)
|
Cracovia |
Boisko w Parku Sobieskiego na Agrykoli, Warszawa Widzów: 3000 Sędzia: Stanisław Ziemiański (Kraków) |
7 kolejka
[edytuj | edytuj kod]9 października 1921 16:00
|
Polonia Warszawa |
1 : 0 (0:0)
|
Pogoń Lwów | Boisko w Parku Sobieskiego na Agrykoli, Warszawa Sędzia: Józef Lustgarten (Kraków) |
9 października 1921 | ŁKS Łódź |
3 : 3 (2:2)
|
Warta Poznań |
Boisko przy ulicy Srebrzyńskiej, Łódź Widzów: 7000 Sędzia: Grabowski (Warszawa) |
kartki: Otto 61' |
kartki: 77' Staliński |
8 kolejka
[edytuj | edytuj kod]16 października 1921 | Pogoń Lwów |
7 : 0 (5:0)
|
Warta Poznań | Park Sportowy, Lwów Sędzia: Józef Lustgarten (Kraków) |
16 października 1921 | ŁKS Łódź | 0 : 4 (0:1)
|
Cracovia |
Boisko przy ulicy Srebrzyńskiej, Łódź Widzów: 4000 Sędzia: Edmund Szyc (Poznań) |
9 kolejka
[edytuj | edytuj kod]23 października 1921 | Cracovia |
6 : 1 (3:0)
|
Warta Poznań |
Stadion Cracovii, Kraków Widzów: 6000 Sędzia: kpt. Alfred Konkiewicz (Kraków) |
23 października 1921 | ŁKS Łódź Kowalczyk 13'
|
1 : 6 (1:1)
|
Polonia Warszawa |
Boisko przy ulicy Srebrzyńskiej, Łódź Sędzia: Zweig (Kraków) |
10 kolejka
[edytuj | edytuj kod]30 października 1921 | Polonia Warszawa | 2 : 3 (1:1)
|
Warta Poznań | Boisko w Parku Sobieskiego na Agrykoli, Warszawa Sędzia: Józef Lustgarten (Kraków) |
- Strzelcy bramek nieznani.
30 października 1921 | Pogoń Lwów |
2 : 5 (2:3)
|
Cracovia |
Park Sportowy, Lwów Widzów: 5000 Sędzia: Adam Obrubański (Kraków) |
Kadra drużyny mistrza Polski
[edytuj | edytuj kod]Lp. | Zawodnik | Mecze | Minuty | Bramki | Data urodzenia |
---|---|---|---|---|---|
Bramkarze | |||||
1 | Eugeniusz Latacz | 1 | 90 | -1 | 2.04.1905 |
2 | Stefan Popiel | 6 | 540 | -4 | 19.05.1896 |
3 | Gustaw Rogalski | 1 | 90 | -2 | 22.06.1887 |
Obrońcy | |||||
4 | Tadeusz Dąbrowski | 1 | 90 | 0 | 18.10.1894 |
5 | Stefan Fryc | 8 | 720 | 0 | 19.08.1894 |
6 | Ludwik Gintel | 8 | 720 | 4 | 26.09.1899 |
Pomocnicy | |||||
7 | Zygmunt Chruściński | 3 | 270 | 1 | 17.02.1899 |
8 | Stanisław Kazimierz Cikowski | 8 | 720 | 3 | 14.02.1899 |
9 | Zdzisław Styczeń | 8 | 720 | 0 | 16.10.1894 |
10 | Tadeusz Synowiec | 8 | 720 | 0 | 11.11.1889 |
Napastnicy | |||||
11 | Józef Kałuża | 8 | 720 | 9 | 11.02.1896 |
12 | Adam Kogut | 6 | 540 | 4 | 4.12.1895 |
13 | Bolesław Kotapka | 6 | 540 | 7 | 24.10.1898 |
14 | Henryk Limanowski | 1 | 90 | 0 | 9.07.1903 |
15 | Stanisław Mielech | 7 | 630 | 3 | 29.04.1894 |
16 | Gustaw Nowak | 1 | 90 | 0 | 7.10.1904 |
17 | Leon Sperling | 7 | 630 | 0 | 7.08.1900 |
Trener: | |||||
T | Imre Pozsonyi | 8 | 0 | 0 | 12.12.1880 |
Najlepsi strzelcy
[edytuj | edytuj kod]Bramki | Zawodnik | Drużyna |
---|---|---|
9 | Józef Kałuża | Cracovia |
8 | Wacław Kuchar | Pogoń Lwów |
7 | Bolesław Kotapka | Cracovia |
Marian Einbacher | Warta Poznań |
Ciekawostki
[edytuj | edytuj kod]- Bezpośrednia rywalizacja o tytuł mistrzowski (faza finałowa) trwała zaledwie 70 dni (od 21 sierpnia 1921 do 30 października 1921) – to najkrótsze piłkarskie mistrzostwa Polski w historii[2];
- Dwa pierwsze spotkania w historii piłkarskich mistrzostw Polski odbyły się 21 sierpnia 1921 w Krakowie i Poznaniu (oba rozpoczęto o godzinie 17:30[4]). Pierwszą bramkę w tych rozgrywkach zdobył Stanisław Mielech w 20 minucie meczu Cracovii z Pogonią Lwów[2];
- Mecz Cracovia–Pogoń Lwów zgromadził na trybunach stadionu gospodarzy 10 000 widzów. O wielkiej randze tego wydarzenia (inauguracja mistrzostw Polski, dodatkowo rozgrywana pomiędzy dwoma głównymi pretendentami do tytułu najlepszej drużyny w kraju) świadczą relacje z ówczesnej prasy. Jak donosił Przegląd Sportowy (nr 15 z 27 sierpnia 1921), specjalnie na to spotkanie przybyło ponad 1 000 osób z całej Polski. Przeszło 500 kibiców przyjechało ze Lwowa. Obecni byli również kibice z Bielska i Białej. Ponadto do Krakowa pofatygowało się kilkaset osób przebywających na wczasach w Zakopanem i innych miejscowościach podhalańskich, a także grupy piłkarskich zapaleńców z Warszawy, Łodzi oraz prowincjonalnych miast całej Małopolski[4][5];
- Arbitrem głównym spotkania Warta Poznań–Polonia Warszawa Kolegium Sędziów PZPN wyznaczyło rotmistrza Longina Dudryka-Darlewskiego ze Lwowa, który jednak nie pojawił się w Poznaniu. Przegląd Sportowy zbadał przyczyny takiego stanu rzeczy. Okazało się, że nominacje sędziowskie na dwie pierwsze kolejki sezonu zostały ogłoszone wyłączne na łamach Przeglądu Sportowego – będącego wówczas (od 23 lipca 1921) „oficjalnym organem PZPN” – uznano bowiem, że taka forma zawiadamiana arbitrów powinna być wystarczająca. Informacja ta nie dotarła jednak do Dudryka-Darlewskiego. Konkluzją był wniosek, by Kolegium Sędziów osobiście zawiadamiało każdego arbitra o wyznaczeniu na dany pojedynek, a karą za niestawienie się było 10 000 marek polskich (czyli pięciokrotność taksy, którą otrzymywał sędzia za prowadzenie spotkania). Za zgodą obydwu drużyn mecz prowadził więc arbiter z poznańskiego OZPN – Zygmunt Górecki (na co dzień aptekarz i zarazem prezes OZPN Poznań)[2]. Narzekano jednak na jego nieobiektywność i brak zdecydowania w podejmowanych decyzjach[6];
- Tytuł mistrzowski Cracovia zdobyła nie przegrywając żadnego meczu (wyczyn ten powtórzył dopiero w sezonie 1995/1996 Widzew Łódź) – na 14 rozegranych spotkań: 13 razy wygrała, raz zremisowała[7];
- Cracovia została mistrzem Polski tracąc zaledwie jeden punkt, co do dziś jest niepobitym rekordem. Jedyny raz zremisowała (2:2) w wyjazdowym meczu z Wartą Poznań (dodatkowo, na minutę przed końcem spotkania zawodnik krakowian – Ludwik Gintel nie wykorzystał rzutu karnego)[7];
- Cracovia zdobyła 96,42% możliwych punktów, co do dziś jest niepobitym rekordem[7];
- Cracovia wygrała 92,86% swoich meczów, co do dziś jest niepobitym rekordem[7];
- Nagrodą za wywalczenie tytułu mistrzowskiego był puchar przechodni ufundowany przez Ministerstwo Zdrowia Publicznego (oryg. puhar wędrowny). Zdobyć go na własność mogła drużyna, która – jako pierwsza – zostałaby trzykrotnie mistrzem kraju[3]. Sytuacja taka nastąpiła już w sezonie 1925, gdy po raz trzeci – w dodatku z rzędu – tytuł wywalczyła Pogoń Lwów (ciekawostkę stanowi fakt, że wówczas Ministerstwo Zdrowia Publicznego już nie istniało);
- Eugeniusz Latacz do dziś pozostaje najmłodszym bramkarzem, który wywalczył tytuł piłkarskiego mistrza Polski[2].
Klasyfikacja medalowa po MP 1921
[edytuj | edytuj kod]Klub | ||||
---|---|---|---|---|
1. | Cracovia | 1 | 0 | 0 |
2. | Polonia Warszawa | 0 | 1 | 0 |
3. | Warta Poznań | 0 | 0 | 1 |
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Sędzią głównym tego spotkania wyznaczono rotmistrza Longina Dudryka-Darlewskiego ze Lwowa, który jednak nie pojawił się w Poznaniu. Za zgodą obydwu drużyn mecz prowadził więc arbiter z poznańskiego OZPN – Zygmunt Górecki (na co dzień aptekarz i zarazem prezes OZPN Poznań).
- ↑ Pierwotnie, arbitrem głównym tego spotkania Kolegium Sędziów PZPN wyznaczyło kpt. Alfreda Konkiewicza.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Królowie Strzelców. 90minut.pl. [dostęp 2015-05-25]. (pol.).
- ↑ a b c d e f Gowarzewski A. i inni: Liga Polska (Encyklopedia piłkarska Fuji, tom 25). Katowice: Wydawnictwo GiA, 2000, s. 12–13. ISBN 83-88232-02-9.
- ↑ a b Gowarzewski A. i inni: 75 lat PZPN Księga jubileuszowa (Encyklopedia piłkarska Fuji, tom 12). Katowice: Wydawnictwo GiA, 1994, s. 22. ISBN 83-902751-1-2.
- ↑ a b 1921-08-21 Cracovia – Pogoń Lwów 2:0. wikipasy.pl. [dostęp 2009-01-02]. (pol.).
- ↑ Przegląd Sportowy nr 15 z 27 sierpnia 1921: Zawody Cracovia-Pogoń w d. 21 sierpnia. (Spostrzeżenia i uwagi).. [dostęp 2011-01-11]. (pol.).
- ↑ Przegląd Sportowy nr 15 z 27 sierpnia 1921: Z Poznania.. [dostęp 2011-01-11]. (pol.).
- ↑ a b c d 1921 Mistrzostwa Polski. wikipasy.pl. [dostęp 2009-01-02]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Gowarzewski A. i inni: Liga Polska (Encyklopedia piłkarska Fuji, tom 25). Katowice: Wydawnictwo GiA, 2000, s. 1–216. ISBN 83-88232-02-9.
- Gowarzewski A. i inni: 75 lat PZPN Księga jubileuszowa (Encyklopedia piłkarska Fuji, tom 12). Katowice: Wydawnictwo GiA, 1994, s. 1–199. ISBN 83-902751-1-2.
- Gowarzewski A. i inni: Album 80 lat PZPN (Encyklopedia piłkarska Fuji). Katowice: Wydawnictwo GiA, 2000.
- Gowarzewski A. i inni: Album 90 lat PZPN (Encyklopedia piłkarska Fuji). Katowice: Wydawnictwo GiA, 2010.
- Hałys J.: Polska Piłka Nożna. Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1986, s. 1–995. ISBN 83-03-00804-8.