Mistrzostwa Świata w Kolarstwie Szosowym 2022

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mistrzostwa Świata w Kolarstwie Szosowym 2022
2021 2023
Ilustracja
Data

17–25 września 2022

Gospodarz

Wollongong, Australia

Organizator

UCI

Liczba konkurencji

11 (13)[1]

Liczba zawodników

654 (218 kobiet i 436 mężczyzn)

Liczba reprezentacji

72[a]

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

95. Mistrzostwa świata w kolarstwie szosowym – zawody kolarskie najwyższej rangi, które odbyły się w dniach 17–25 września 2022 w Wollongong, w Australii. Były to drugie zorganizowane w tym kraju mistrzostwa świata w kolarstwie szosowym (poprzednio 2010). Decyzja o wyborze Wollongongu została ogłoszona 5 października 2018 przez Komitet Zarządzający UCI[3]. Jedynie Holenderka Ellen van Dijk w jeździe indywidualnej na czas oraz Brytyjka Zoe Bäckstedt w wyścigu ze startu wspólnego juniorek, obroniły tytuły mistrzyń świata. Wśród multimedalistów najlepszą okazała się juniorka Zoe Bäckstedt, która wywalczyła dwa złote medale.

Multimedalistka, zdobywczyni dwóch złotych medali, Brytyjka Zoe Bäckstedt
Kolarze podczas wyścigu ze startu wspólnego juniorów

W lutym 2022 Międzynarodowa Unia Kolarska postanowiła, że kolarki do lat 23 (orliczki) otrzymają dodatkowe medale z tęczową koszulką włącznie jadąc w wyścigach z elitą, a od 2025 (mistrzostwa świata w Rwandzie) osobne wyścigi kobiet do lat 23 zostaną dodane do programu zawodów[1].

Reprezentanci Polski nie zdobyli żadnego medalu, a najlepszym osiągnięciem było zajęcie 6. miejsca przez Malwinę Mul w wyścigu ze startu wspólnego juniorek oraz 5. miejsca przez Martę Jaskulską w nadprogramowej jeździe indywidualnej na czas do lat 23, w której startowała razem z elitą.

Kalendarium zawodów[edytuj | edytuj kod]

Kalendarz MŚ w Kolarstwie Szosowym 2022[4]
Konkurencja (dystans) Data
17.09 18.09 19.09 20.09 21.09 22.09 23.09 24.09 25.09
Ceremonia otwarcia 12:00[b]
Mężczyźni
Elita
Wyścig ze startu wspólnego (266,9 km) 10:15–16:50
Jazda indywidualna na czas (34,2 km)[c] 13:40–17:00
Orlicy (do lat 23)
Wyścig ze startu wspólnego (169,8 km) 13:00–17:10
Jazda indywidualna na czas (28,8 km)[c] 13:20–17:00
Juniorzy
Wyścig ze startu wspólnego (135,6 km) 8:15–11:35
Jazda indywidualna na czas (28,8 km)[c] 13:20–17:00
Kobiety
Elita
Wyścig ze startu wspólnego (164,3 km)[c] 12:25–17:00
Jazda indywidualna na czas (34,2 km)[c] 9:35–12:30
Juniorki
Wyścig ze startu wspólnego (67,2 km) 8:00–9:50
Jazda indywidualna na czas (14,1 km) 9:30–11:05
Zespół mieszany
Jazda drużynowa na czas (28,2 km)[c] 14:20–17:05
Ceremonia zamknięcia 17:00

Lista uczestniczących reprezentacji[edytuj | edytuj kod]

1 marca 2022 Australijski Związek Kolarski (AusCycling) poinformował, że reprezentacje Białorusi i Rosji na podstawie zaleceń Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego nie zostaną dopuszczone do zawodów na skutek inwazji Rosji na Ukrainę, jaka miała miejsce w 2022[5]. W mistrzostwach świata w kolarstwie szosowym brało udział 654 osób (218 kobiet i 436 mężczyzn) z 72 reprezentacji. Najliczniejsze reprezentacje wystawiły: Włochy (37 osób), Francja (33) i Holandia (30). Zgodnie z ustaleniami Komitetu Zarządzającego UCI obowiązywał specjalny system kwalifikacji. Liczba przyznanych miejsc dla danej reprezentacji w wyścigach ze startu wspólnego uzależniona była od jej miejsca w rankingu światowym UCI, ogłoszonym 16 sierpnia (elita i orlicy) oraz 21 sierpnia 2022 (juniorzy i juniorki)[d]. Natomiast w jazdach indywidualnych na czas każda reprezentacja mogła zgłosić maksymalnie dwie osoby[6]. Ponadto, zarówno w rywalizacji ze startu wspólnego, jak i jeździe indywidualnej na czas w każdej kategorii wiekowej imienne prawo startu, niezależne od kwoty startowej danej reprezentacji otrzymali również aktualni mistrzowie świata (za rok 2021) oraz kontynentu (za rok 2022) (maksymalnie jedna osoba na kraj) z wyjątkiem sytuacji, gdy dana reprezentacja wywalczyła prawo wystawienia maksymalnej dopuszczalnej liczby zawodników z rankingu krajowego (wówczas nie przysługiwało jej prawo wystawienia kolejnego zawodnika, ponad maksymalny limit na kraj w danej konkurencji)[7]. W przypadku mieszanej jazdy drużynowej na czas nie przyjęto żadnego systemu kwalifikacji opartego na rankingach, a UCI dokonała zaproszeń na podstawie zgłoszeń zainteresowanych reprezentacji[6].

Reprezentacje biorące udział w MŚ w Kolarstwie Szosowym 2022[8][9][10][11][12][13][14][15][16][17][18]
Lp. Reprezentacja (Kobiety / Mężczyźni) – Łącznie
1.  Algieria (1 / 1) – 2
2.  Argentyna (1 / 1) – 2
3.  Australia (12 / 17) – 29
4.  Austria (5 / 5) – 10
5.  Azerbejdżan (0 / 1) – 1
6.  Bahrajn (0 / 2) – 2
7.  Bangladesz (0 / 1) – 1
8.  Belgia (10 / 19) – 29
9.  Bermudy (0 / 1) – 1
10.  Brazylia (1 / 2) – 3
11.  Brytyjskie Wyspy Dziewicze (0 / 1) – 1
12.  Chile (1 / 0) – 1
13.  Chiny (0 / 3) – 3
14.  Chorwacja (0 / 2) – 2
15.  Czechy (4 / 11) – 15
16.  Dania (4 / 14) – 18
17.  Ekwador (0 / 2) – 2
18.  Erytrea (1 / 14) – 15
19.  Estonia (2 / 7) – 9
20.  Etiopia (1 / 2) – 3
21.  Finlandia (1 / 2) – 3
22.  Francja (12 / 21) – 33
23.  Grecja (0 / 1) – 1
24.  Guam (0 / 2) – 2
25.  Hiszpania (10 / 16) – 26
Lp. Reprezentacja (Kobiety / Mężczyźni) – Łącznie
26.  Holandia (12 / 18) – 30
27.  Hongkong (1 / 6) – 7
28.  Indonezja (0 / 4) – 4
29.  Izrael (1 / 1) – 2
30.  Japonia (3 / 4) – 7
31.  Kanada (9 / 11) – 20
32.  Kazachstan (4 / 11) – 15
33.  Kolumbia (6 / 12) – 18
34.  Korea Południowa (0 / 1) – 1
35.  Kuba (1 / 0) – 1
36.  Litwa (1 / 4) – 5
37.  Luksemburg (1 / 11) – 12
38.  Łotwa (0 / 1) – 1
39.  Malezja (0 / 1) – 1
40.  Malta (0 / 2) – 2
41.  Maroko (1 / 6) – 7
42.  Monako (0 / 1) – 1
43.  Mongolia (0 / 2) – 2
44.  Niemcy (11 / 18) – 29
45.  Norwegia (5 / 15) – 20
46.  Nowa Kaledonia (3 / 3) – 6
47.  Nowa Zelandia (8 / 6) – 14
48.  Pakistan (3 / 1) – 4
49.  Panama (0 / 3) – 3
50.  Polinezja Francuska (3 / 3) – 6
Lp. Reprezentacja (Kobiety / Mężczyźni) – Łącznie
51.  Polska (7 / 8) – 15
52.  Południowa Afryka (7 / 8) – 15
53.  Portoryko (0 / 1) – 1
54.  Portugalia (0 / 9) – 9
55.  Rumunia (0 / 1) – 1
56.  Rwanda (1 / 4) – 5
57.  Samoa (3 / 3) – 6
58.  Serbia (1 / 2) – 3
59.  Słowacja (1 / 11) – 12
60.  Słowenia (4 / 13) – 17
61.  Stany Zjednoczone (11 / 13) – 24
62.  Szwajcaria (7 / 14) – 21
63.  Szwecja (4 / 1) – 5
64.  Tajlandia (2 / 4) – 6
65.  Turcja (0 / 1) – 1
66.  Ukraina (4 / 6) – 10
67.  Uzbekistan (2 / 1) – 3
68.  Watykan[e] (0 / 1) – 1
69.  Węgry (0 / 2) – 2
70.  Wielka Brytania (10 / 16) – 26
71.  Włochy (14 / 23) – 37
72.  Zjednoczone Emiraty Arabskie (1 / 1) – 2
Razem (218 / 436) – 654

Reprezentacja Polski[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacji Polski na podstawie zasad kwalifikacji do wyścigów ze startu wspólnego, ogłoszonych przez Komitet Zarządzający UCI przyznano 22 sierpnia 2022 następujące maksymalne limity startujących zawodników i zawodniczek[20]:

Maksymalna liczba zawodników i zawodniczek mogących startować w wyścigach ze startu wspólnego
Reprezentacja Mężczyźni Kobiety
Elita Orlicy (do lat 23) Juniorzy Elita Juniorki
 Polska 6 3 4 6 4

Polski Związek Kolarski w porozumieniu ze szkoleniowcami i trenerami, mając na uwadze powyższe limity zadecydowali o zgłoszeniu 15 osób (8 mężczyzn i 7 kobiet), które obsadziły 10 (12) konkurencji (bez indywidualnej jazdy na czas juniorek)[21].

Polska Reprezentacja Polski na MŚ w Kolarstwie Szosowym 2022
Lp. Zawodnik / Zawodniczka Grupa / Klub Konkurencja
Mężczyźni
1. Stanisław Aniołkowski Bingoal Pauwels Sauces WB start wspólny
2. Maciej Bodnar TotalEnergies ind. jazda na czas, start wspólny, mieszana druż. jazda na czas
3. Mateusz Gajdulewicz Mazowsze Serce Polski ind. jazda na czas do lat 23, start wspólny do lat 23, mieszana druż. jazda na czas
4. Kacper Gieryk Mazowsze Serce Polski ind. jazda na czas do lat 23, start wspólny do lat 23, mieszana druż. jazda na czas
5. Hubert Grygowski UKS Copernicus Toruń CCC ind. jazda na czas juniorów, start wspólny juniorów
6. Łukasz Owsian Arkéa–Samsic start wspólny
7. Dominik Ratajczak UKS Copernicus Toruń CCC ind. jazda na czas juniorów, start wspólny juniorów
8. Michał Żelazowski Young Bikers Team Balmamion start wspólny juniorów
Kobiety
1. Marta Jaskulska Liv Racing Xstra ind. jazda na czas, (ind. jazda na czas do lat 23), start wspólny, (start wspólny do lat 23), mieszana druż. jazda na czas
2. Karolina Kumięga Valcar Travel & Service start wspólny
3. Marta Lach Cerazinit–WNT Pro Cycling start wspólny
4. Malwina Mul KLKS Azalia Brzóza Królewska start wspólny juniorek
5. Katarzyna Niewiadoma Canyon-SRAM start wspólny
6. Agnieszka Skalniak-Sójka Atom Deweloper Posciellux.pl Wrocław ind. jazda na czas, start wspólny, mieszana druż. jazda na czas
7. Dominika Włodarczyk Atom Deweloper Posciellux.pl Wrocław start wspólny, (start wspólny do lat 23), mieszana druż. jazda na czas

Obrońcy tytułów[edytuj | edytuj kod]

Broniący tytułów mś
Mężczyźni
Konkurencja Mistrz świata Uwagi
Elita
Wyścig ze startu wspólnego Francja Julian Alaphilippe 51. miejsce
Jazda indywidualna na czas Włochy Filippo Ganna 7. miejsce
Orlicy (do lat 23)
Wyścig ze startu wspólnego Włochy Filippo Baroncini nie startował
Jazda indywidualna na czas Dania Johan Price-Pejtersen nie startował
Juniorzy
Wyścig ze startu wspólnego Norwegia Per Strand Hagenes[f] nie startował
Jazda indywidualna na czas Dania Gustav Wang nie startował
Kobiety
Konkurencja Mistrzyni świata / Drużyna Uwagi
Elita
Wyścig ze startu wspólnego Włochy Elisa Balsamo 49. miejsce
Jazda indywidualna na czas Holandia Ellen van Dijk złoto miejsce
Juniorki
Wyścig ze startu wspólnego Wielka Brytania Zoe Bäckstedt złoto miejsce
Jazda indywidualna na czas Rosja Alena Iwanczenko wykluczona[5]
Zespół mieszany
Jazda drużynowa na czas Niemcy Niemcy 4. miejsce

Premie[edytuj | edytuj kod]

Nagrody pieniężne[22][g]
Miejsce Konkurencja
Jazda drużynowa Jazdy indywidualne na czas oraz wyścigi ze startu wspólnego
Zespół mieszany Elita Orlicy / Orliczki (do lat 23) Juniorzy / Juniorki
złoto 15 000 € 8000 € 4000 € 2000 €
srebro 7500 € 4000 € 2000 € 1000 €
brąz 3750 € 2000 € 1000 € 500 €

Medaliści[edytuj | edytuj kod]

Konkurencja
dystans – (data)
(liczba startujących)		 Złoto: Czas
(prędkość)		 Srebro: Czas Brąz: Czas
Mężczyźni
Elita
Wyścig ze startu wspólnego[23]
266,9 km – (25 września)
(169 zaw. z 50 rep.)[18] 		Belgia Remco Evenepoel 6:16:08
(42,575 km/h) 		Francja Christophe Laporte + 2:21 Australia Michael Matthews + 2:21
Jazda indywidualna na czas[24]
34,2 km – (18 września)
(51 zaw. z 31 rep.)[9] 		Norwegia Tobias Foss 40:02,78
(51,241 km/h) 		Szwajcaria Stefan Küng + 2,95 Belgia Remco Evenepoel + 9,16
Orlicy (do lat 23)
Wyścig ze startu wspólnego[25]
169,8 km – (23 września)
(132 zaw. z 43 rep.)[15] 		Kazachstan Jewgienij Fiodorow 3:57:08
(42,963 km/h) 		Czechy Mathias Vacek + 0:01 Norwegia Søren Wærenskjold + 0:03
Jazda indywidualna na czas[26]
28,8 km – (19 września)
(44 zaw. z 31 rep.)[10] 		Norwegia Søren Wærenskjold 34:13,40
(50,492 km/h) 		Belgia Alec Segaert + 16,34 Wielka Brytania Leo Hayter + 24,16
Juniorzy
Wyścig ze startu wspólnego[27]
135,6 km – (23 września)
(108 zaw. z 37 rep.)[14] 		Niemcy Emil Herzog 3:11:07
(42,571 km/h) 		Portugalia António Morgado + 0:00 Belgia Vlad Van Mechelen + 0:55
Jazda indywidualna na czas[28]
28,8 km – (20 września)
(52 zaw. z 32 rep.)[12] 		Wielka Brytania Joshua Tarling 34:59,26
(49,389 km/h) 		Australia Hamish McKenzie + 19,19 Niemcy Emil Herzog + 33,45
Kobiety
Elita
Wyścig ze startu wspólnego[29][h]
164,3 km – (24 września)
(129 zaw. z 38 rep.)[17] 		Holandia Annemiek van Vleuten 4:24:25
(37,282 km/h) 		Belgia Lotte Kopecky + 0:01 Włochy Silvia Persico + 0:01
Jazda indywidualna na czas[30][h]
34,2 km – (18 września)
(43 zaw. z 27 rep.)[8] 		Holandia Ellen van Dijk 44:28,60
(46,137 km/h) 		Australia Grace Brown + 12,73 Szwajcaria Marlen Reusser + 41,68
Orliczki (do lat 23)
Wyścig ze startu wspólnego[29]
164,3 km – (24 września)
(36 zaw. z 23 rep.)[17] 		Nowa Zelandia Niamh Fisher-Black 4:24:26
(37,280 km/h) 		Wielka Brytania Pfeiffer Georgi + 0:12 Niemcy Ricarda Bauernfeind + 0:12
Jazda indywidualna na czas[30]
34,2 km – (18 września)
(11 zaw. z 11 rep.)[8] 		Włochy Vittoria Guazzini 45:20,17
(45,253 km/h) 		Holandia Shirin van Anrooij + 1:48,74 Niemcy Ricarda Bauernfeind + 2:17,37
Juniorki
Wyścig ze startu wspólnego[31]
67,2 km – (24 września)
(72 zaw. z 24 rep.)[16] 		Wielka Brytania Zoe Bäckstedt 1:47:05
(37,653 km/h) 		Francja Eglantine Rayer + 2:07 Holandia Nienke Vinke + 2:07
Jazda indywidualna na czas[32]
14,1 km – (20 września)
(37 zaw. z 22 rep.)[11] 		Wielka Brytania Zoe Bäckstedt 18:26,78
(45,863 km/h) 		Niemcy Justyna Czapla + 1:35,58 Belgia Febe Jooris + 1:48,98
Zespół mieszany
Jazda drużynowa na czas[33]
28,2 km – (21 września)
(16 druż. – 96 zaw. z 18 rep.)[13] 		Szwajcaria Szwajcaria
Elise Chabbey
Nicole Koller
Marlen Reusser
Stefan Bissegger
Stefan Küng
Mauro Schmid
33:47,17
(50,080 km/h) 		Włochy Włochy
Elena Cecchini
Vittoria Guazzini
Elisa Longo Borghini
Edoardo Affini
Filippo Ganna
Matteo Sobrero
 + 2,92 Australia Australia
Georgia Baker
Alexandra Manly
Sarah Roy
Luke Durbridge
Michael Matthews
Lucas Plapp
 + 38,40

Szczegóły[edytuj | edytuj kod]

Mężczyźni[edytuj | edytuj kod]

Wyścig ze startu wspólnego elity[edytuj | edytuj kod]

 Główny artykuł: Mistrzostwa Świata w Kolarstwie Szosowym 2022 – wyścig ze startu wspólnego mężczyzn.
Miejsce Zawodnik Narodowość Czas
złoto Remco Evenepoel  Belgia 6:16:08
srebro Christophe Laporte  Francja + 2:21
brąz Michael Matthews  Australia + 2:21
4 Wout Van Aert  Belgia + 2:21
5 Matteo Trentin  Francja + 2:21
6 Alexander Kristoff  Norwegia + 2:21
7 Peter Sagan  Słowacja + 2:21
8 Alberto Bettiol  Włochy + 2:21
9 Ethan Hayter  Wielka Brytania + 2:21
10 Mattias Skjelmose Jensen  Dania + 2:21
76 Stanisław Aniołkowski  Polska + 6:37
96 Łukasz Owsian  Polska + 11:28

Indywidualna jazda na czas elity[edytuj | edytuj kod]

 Główny artykuł: Mistrzostwa Świata w Kolarstwie Szosowym 2022 – jazda indywidualna na czas mężczyzn.
Miejsce Zawodnik Narodowość Czas
złoto Tobias Foss  Norwegia 40:02,78
srebro Stefan Küng  Szwajcaria + 2,95
brąz Remco Evenepoel  Belgia + 9,16
4 Ethan Hayter  Wielka Brytania + 39,95
5 Stefan Bissegger  Szwajcaria + 46,81
6 Tadej Pogačar  Słowenia + 48,13
7 Filippo Ganna  Włochy + 55,32
8 Nelson Oliveira  Portugalia + 58,98
9 Yves Lampaert  Belgia + 1:08,84
10 Bruno Armirail  Francja + 1:09,24
18 Maciej Bodnar  Polska + 1:48,93

Wyścig ze startu wspólnego mężczyzn do lat 23[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Zawodnik Narodowość Czas
złoto Jewgienij Fiodorow  Kazachstan 3:57:08
srebro Mathias Vacek  Czechy + 0:01
brąz Søren Wærenskjold  Norwegia + 0:03
4 Madis Mihkels  Estonia + 0:03
5 Olav Kooij  Holandia + 0:03
6 Pavel Bittner  Czechy + 0:03
7 Matthew Dinham  Australia + 0:03
8 Paul Penhoët  Francja + 0:03
9 Matevž Govekar  Słowenia + 0:03
10 Jenno Berckmoes  Belgia + 0:03

Indywidualna jazda na czas mężczyzn do lat 23[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Zawodnik Narodowość Czas
złoto Søren Wærenskjold  Norwegia 34:13,40
srebro Alec Segaert  Belgia + 16,34
brąz Leo Hayter  Wielka Brytania + 24,16
4 Logan Currie  Nowa Zelandia + 33,03
5 Michel Heßmann  Niemcy + 39,03
6 Carl-Frederik Bévort  Dania + 39,39
7 Eddy Le Huitouze  Francja + 50,77
8 Raúl García Pierna  Hiszpania + 1:02,20
9 Mathias Vacek  Czechy + 1:03,40
10 Lorenzo Milesi  Włochy + 1:04,53
26 Kacper Gieryk  Polska + 2:38,76
27 Mateusz Gajdulewicz  Polska + 2:43,63

Wyścig ze startu wspólnego juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Zawodnik Narodowość Czas
złoto Emil Herzog  Niemcy 3:11:07
srebro António Morgado  Portugalia + 0:00
brąz Vlad Van Mechelen  Belgia + 0:55
4 Paul Magnier  Francja + 0:55
5 Artem Shmidt  Stany Zjednoczone + 0:55
6 Menno Huising  Holandia + 0:55
7 Thibaud Gruel  Francja + 0:55
8 Frank Aron Ragilo  Estonia + 0:55
9 Zachary Walker  Wielka Brytania + 0:55
10 Pavel Novák  Czechy + 0:55
33 Hubert Grygowski  Polska + 11:50

Indywidualna jazda na czas juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Zawodnik Narodowość Czas
złoto Joshua Tarling  Wielka Brytania 34:59,26
srebro Hamish McKenzie  Australia + 19,19
brąz Emil Herzog  Niemcy + 33,45
4 Jan Christen  Szwajcaria + 59,52
5 Romet Pajur  Estonia + 1:07,04
6 Artem Shmidt  Stany Zjednoczone + 1:37,10
7 Frank Aron Ragilo  Estonia + 1:38,46
8 Duarte Marivoet Scholiers  Belgia + 1:40,63
9 Jørgen Nordhagen  Norwegia + 1:41,57
10 Thibaud Gruel  Francja + 1:41,64
29 Hubert Grygowski  Polska + 3:01,58
31 Dominik Ratajczak  Polska + 3:07,96

Kobiety[edytuj | edytuj kod]

Wyścig ze startu wspólnego elity[edytuj | edytuj kod]

 Główny artykuł: Mistrzostwa Świata w Kolarstwie Szosowym 2022 – wyścig ze startu wspólnego kobiet.
Miejsce Zawodniczka Narodowość Czas
złoto Annemiek van Vleuten  Holandia 4:24:25
srebro Lotte Kopecky  Belgia + 0:01
brąz Silvia Persico  Włochy + 0:01
4 Liane Lippert  Niemcy + 0:01
5 Cecilie Uttrup Ludwig  Dania + 0:01
6 Arlenis Sierra  Kuba + 0:01
7 Juliette Labous  Francja + 0:01
8 Katarzyna Niewiadoma  Polska + 0:01
9 Elise Chabbey  Szwajcaria + 0:01
10 Elisa Longo Borghini  Włochy + 0:01
45 Dominika Włodarczyk  Polska + 7:37
60 Marta Jaskulska  Polska + 12:07
64 Agnieszka Skalniak-Sójka  Polska + 12:42

Indywidualna jazda na czas elity[edytuj | edytuj kod]

 Główny artykuł: Mistrzostwa Świata w Kolarstwie Szosowym 2022 – jazda indywidualna na czas kobiet.
Miejsce Zawodniczka Narodowość Czas
złoto Ellen van Dijk  Holandia 44:28,60
srebro Grace Brown  Australia + 12,73
brąz Marlen Reusser  Szwajcaria + 41,68
4 Vittoria Guazzini  Włochy + 52,11
5 Leah Thomas  Stany Zjednoczone + 1:18,47
6 Kristen Faulkner  Stany Zjednoczone + 1:25,45
7 Annemiek van Vleuten  Holandia + 1:43,02
8 Georgia Baker  Australia + 1:46,44
9 Lotte Kopecky  Belgia + 1:50,13
10 Anna Kiesenhofer  Austria + 1:56,82
21 Marta Jaskulska  Polska + 3:40,41
25 Agnieszka Skalniak-Sójka  Polska + 4:16,52

Wyścig ze startu wspólnego kobiet do lat 23[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Zawodniczka Narodowość Czas
złoto Niamh Fisher-Black  Nowa Zelandia 4:24:26
srebro Pfeiffer Georgi  Wielka Brytania + 0:12
brąz Ricarda Bauernfeind  Niemcy + 0:12
4 Simone Boilard  Kanada + 0:12
5 Anna Shackley  Wielka Brytania + 0:12
6 Silvia Zanardi  Włochy + 4:56
7 Noemi Rüegg  Szwajcaria + 4:56
8 Julie De Wolf  Belgia + 4:56
9 Mari Hole Mohr  Norwegia + 4:56
10 Ella Wyllie  Nowa Zelandia + 4:56
11 Dominika Włodarczyk  Polska + 7:36
15 Marta Jaskulska  Polska + 12:06

Indywidualna jazda na czas kobiet do lat 23[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Zawodniczka Narodowość Czas
złoto Vittoria Guazzini  Włochy 45:20,71
srebro Shirin van Anrooij  Holandia + 1:48,74
brąz Ricarda Bauernfeind  Niemcy + 2:17,37
4 Marie Le Net  Francja + 2:42,93
5 Marta Jaskulska  Polska + 2:48,30
6 Ella Wyllie  Nowa Zelandia + 4:36,42
7 Nora Jenčušová  Słowacja + 6:50,70
8 Marina Varienik  Ukraina + 8:10,19
9 Nasrine Houili  Algieria + 9:23,16
10 Safia Al-Sayegh  ZEA + 12:53,81

Wyścig ze startu wspólnego juniorek[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Zawodniczka Narodowość Czas
złoto Zoe Bäckstedt  Wielka Brytania 1:47:05
srebro Eglantine Rayer  Francja + 2:07
brąz Nienke Vinke  Holandia + 2:07
4 Francesca Pellegrini  Włochy + 2:19
5 Maho Kakita  Japonia + 2:21
6 Malwina Mul  Polska + 2:21
7 Julia Kopecky  Czechy + 2:21
8 Eleonora Ciabocco  Włochy + 2:21
9 Xaydée Van Sinaey  Belgia + 2:21
10 Alizée Rigaux  Francja + 2:21

Indywidualna jazda na czas juniorek[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Zawodniczka Narodowość Czas
złoto Zoe Bäckstedt  Wielka Brytania 18:26,78
srebro Justyna Czapla  Niemcy + 1:35,58
brąz Febe Jooris  Belgia + 1:48,98
4 Eliška Kvasničková  Czechy + 1:49,31
5 Anna van der Meiden  Holandia + 1:50,14
6 Elisabeth Ebras  Estonia + 1:50,87
7 Nienke Vinke  Holandia + 1:51,56
8 Isabelle Carnes  Australia + 1:54,55
9 Laura Lizette Sander  Estonia + 2:00,17
10 Isabel Sharp  Wielka Brytania + 2:04,87

Zespół mieszany[edytuj | edytuj kod]

Drużynowa jazda na czas[edytuj | edytuj kod]

 Główny artykuł: Mistrzostwa Świata w Kolarstwie Szosowym 2022 – mieszana jazda drużynowa na czas.
Miejsce Drużyna Zawodniczki / Zawodnicy Czas
złoto Szwajcaria Szwajcaria Elise Chabbey
Nicole Koller
Marlen Reusser
Stefan Bissegger
Stefan Küng
Mauro Schmid		 33:47,17
srebro Włochy Włochy Elena Cecchini
Vittoria Guazzini
Elisa Longo Borghini
Edoardo Affini
Filippo Ganna
Matteo Sobrero		 + 2,92
brąz Australia Australia Georgia Baker
Alexandra Manly
Sarah Roy
Luke Durbridge
Michael Matthews
Lucas Plapp		 + 38,40
4 Niemcy Niemcy Romy Kasper
Mieke Kröger
Liane Lippert
Nikias Arndt
Miguel Heidemann
Jannik Steimle		 + 45,89
5 Holandia Holandia Riejanne Markus
Ellen van Dijk
Annemiek van Vleuten
Daan Hoole
Bauke Mollema
Mathieu van der Poel		 + 51,93
6 Dania Dania Emma Bjerg
Rebecca Koerner
Julie Leth
Mikkel Bjerg
Mikkel Frølich Honoré
Magnus Cort Nielsen		 + 58,40
7 Francja Francja Aude Biannic
Coralie Demay
Juliette Labous
Bruno Armirail
Rémi Cavagna
Eddy Le Huitouze		 + 58,72
8 Belgia Belgia Valerie Demey
Julie De Wilde
Jesse Vandenbulcke
Quinten Hermans
Pieter Serry
Nathan Van Hooydonck		 + 1:49,44
9 Polska Polska Marta Jaskulska
Agnieszka Skalniak-Sójka
Dominika Włodarczyk
Maciej Bodnar
Mateusz Gajdulewicz
Kacper Gieryk		 + 1:51,58
10 Hiszpania Hiszpania Sandra Alonso
Idoia Eraso
Lourdes Oyarbide
Raúl García Pierna
Oier Lazkano
Iván Romeo		 + 2:43,99

Klasyfikacja medalowa i multimedaliści[edytuj | edytuj kod]

Tabela medalowa[i]
Miejsce Reprezentacja Złoto
Złoto		 Srebro
Srebro		 Brąz
Brąz		 Suma
Razem
1.  Wielka Brytania 3 1 1 5
2.  Holandia 2 1 1 4
3.  Norwegia 2 0 1 3
4.  Belgia 1 2 3 6
5.  Niemcy 1 1 3 5
6.  Szwajcaria 1 1 1 3
 Włochy 1 1 1 3
8.  Kazachstan 1 0 0 1
 Nowa Zelandia 1 0 0 1
10.  Australia 0 2 2 4
11.  Francja 0 2 0 2
12.  Czechy 0 1 0 1
 Portugalia 0 1 0 1
Multimedaliści
Lp. Zawodnik / Zawodniczka Złoto
Złoto 		Srebro
Srebro 		Brąz
Brąz 		Suma
Razem
1. Wielka Brytania Zoe Bäckstedt 2 0 0 2
2. Włochy Vittoria Guazzini 1 1 0 2
Szwajcaria Stefan Küng 1 1 0 2
4. Belgia Remco Evenepoel 1 0 1 2
Niemcy Emil Herzog 1 0 1 2
Szwajcaria Marlen Reusser 1 0 1 2
Norwegia Søren Wærenskjold 1 0 1 2
8. Niemcy Ricarda Bauernfeind 0 0 2 2
Australia Michael Matthews 0 0 2 2

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Pomimo wstępnego zgłoszenia do mistrzostw, reprezentacje: Cypru, Dominiki, Iranu, Kenii, Kuwejtu, Meksyku, Omanu, Ugandy, Urugwaju i Wenezueli ostatecznie nie wzięły w nich udziału[2].
  2. ↑ Godziny podane w tabelce według czasu strefowego w Wollongong. Przeliczając je na czas polski należy od godzin podanych odjąć osiem godzin (–8:00).
  3. ↑ a b c d e f Retransmisja przebiegu całej konkurencji dostępna na kanale YouTube.
  4. ↑ Dla wyścigu ze startu wspólnego elity mężczyzn przyznano następujące limity: dla reprezentacji w światowym rankingu UCI (16 sierpnia 2022), które zajęły miejsca 1–10 (maksymalnie 8 zawodników), 11–20 (6 zawodników), 21–30 (4 zawodników) i 31–50 (1 zawodnik), tak aby łączna liczba startujących nie przekroczyła 200 zawodników. Ponadto po 1 miejscu startowym otrzymać mogły reprezentacje, które nie uzyskały żadnej kwalifikacji poprzez ranking krajowy, a w momencie zakończenia okresu kwalifikacyjnego posiadały co najmniej jednego zawodnika w czołowej 200 indywidualnego światowego rankingu UCI. Dla wyścigu ze startu wspólnego elity kobiet przyznano następujące limity: dla reprezentacji w światowym rankingu UCI (16 sierpnia 2022), które zajęły miejsca 1–5 (7 zawodniczek), 6–15 (6 zawodniczek), 16–20 (5 zawodniczek) oraz pozostałe (3 zawodniczki) (→ Qualification system for the 2022 UCI Road World Championschips 2022 ↓, s. 1, 6; Quota allocations 2022 ↓, s. 2–3, 8).
  5. ↑ Reprezentacja Watykanu debiutowała na mistrzostwach świata w kolarstwie szosowym[19].
  6. ↑ Norweg Per Strand Hagenes startował w orlikach. Z tego względu nie bronił tytułu mistrza świata juniorów w wyścigu ze startu wspólnego.
  7. ↑ Wymienione kwoty dotyczą premii wypłacanych przez światową federację UCI. Ponadto w niektórych przypadkach wypłacane są nagrody z krajowych związków kolarskich, nagrody państwowe, nagrody wynikające z kontraktów z grupami zawodowymi czy też ze zleceń reklamodawców.
  8. ↑ a b Ponadto w wyścigu tym poza programem zawodów przyznane zostały medale w odpowiedniej konkurencji zawodniczkom do lat 23.
  9. ↑ Klasyfikacja medalowa obejmuje również nadprogramowe konkurencje orliczek (do lat 23).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Orliczki powalczą o tęczową koszulkę [online], rowery.org, 13 lutego 2022 [zarchiwizowane z adresu 2023-03-25].
  2. ↑ Entry List. (PDF), [w:] UCI 2022 Road World Championschips [online], wollongong2022.com.au [zarchiwizowane z adresu 2022-10-29] (ang.).
  3. ↑ Mikołaj Krok, Mistrzostwa Świata w 2022 roku w Wollongong [online], rowery.org, 6 października 2018 [zarchiwizowane z adresu 2023-03-25].
  4. ↑ Technical guide 2022 ↓, s. 8.
  5. ↑ a b Russian and Belarusian teams banned from competing at the 2022 World Championships [online], cyclingtips.com [zarchiwizowane z adresu 2022-10-04] (ang.).
  6. ↑ a b Qualification system for the 2022 UCI Road World Championschips 2022 ↓, s. 8.
  7. ↑ Quota allocations 2022 ↓, s. 3, 5, 7–11.
  8. ↑ a b c 2022 Road World Championships. Start List Women Elite Individual Time Trial. (PDF) [online], tissottiming.com [zarchiwizowane z adresu 2022-09-20] (ang.).
  9. ↑ a b 2022 Road World Championships. Start List Men Elite Individual Time Trial. (PDF) [online], tissottiming.com [zarchiwizowane z adresu 2022-09-20] (ang.).
  10. ↑ a b 2022 Road World Championships. Start List Men Under 23 Individual Time Trial. (PDF) [online], tissottiming.com [zarchiwizowane z adresu 2022-09-20] (ang.).
  11. ↑ a b 2022 Road World Championships. Start List Women Junior Individual Time Trial. (PDF) [online], tissottiming.com [zarchiwizowane z adresu 2022-09-20] (ang.).
  12. ↑ a b 2022 Road World Championships. Start List Men Junior Individual Time Trial. (PDF) [online], tissottiming.com [zarchiwizowane z adresu 2022-09-20] (ang.).
  13. ↑ a b 2022 Road World Championships. Start List Team Time Trial Mixed Relay. (PDF) [online], tissottiming.com [zarchiwizowane z adresu 2022-12-02] (ang.).
  14. ↑ a b 2022 Road World Championships. Start List Men Junior Road Race. (PDF) [online], tissottiming.com [zarchiwizowane z adresu 2022-09-22] (ang.).
  15. ↑ a b 2022 Road World Championships. Start List Men Under 23 Road Race. (PDF) [online], tissottiming.com [zarchiwizowane z adresu 2022-09-22] (ang.).
  16. ↑ a b 2022 Road World Championships. Start List Women Junior Road Race. (PDF) [online], tissottiming.com [zarchiwizowane z adresu 2022-09-23] (ang.).
  17. ↑ a b c 2022 Road World Championships. Start List Women Elite Road Race. (PDF) [online], tissottiming.com [zarchiwizowane z adresu 2022-09-23] (ang.).
  18. ↑ a b 2022 Road World Championships. Start List Men Elite Road Race. (PDF) [online], tissottiming.com [zarchiwizowane z adresu 2022-09-24] (ang.).
  19. ↑ MŚ w kolarstwie Wollongong 2022. Watykan wysyła swojego reprezentanta! [online], polskieradio24.pl, 15 września 2022 [zarchiwizowane z adresu 2022-09-22].
  20. ↑ Quota allocations 2022 ↓, s. 2, 5–6, 8–9.
  21. ↑ Reprezentacja Polski na mistrzostwa świata w kolarstwie szosowym, [w:] Polski Związek Kolarski [online], pzkol.pl, 8 września 2022 [zarchiwizowane z adresu 2022-09-27].
  22. ↑ Technical guide 2022 ↓, s. 25, art. 12.
  23. ↑ 2022 Road World Championships. Results Men Elite Road Race. (PDF) [online], tissottiming.com, 25 września 2022 [zarchiwizowane z adresu 2023-01-15] (ang.).
  24. ↑ 2022 Road World Championships. Results Men Elite Individual Time Trial. (PDF) [online], tissottiming.com, 18 września 2022 [zarchiwizowane z adresu 2023-01-15] (ang.).
  25. ↑ 2022 Road World Championships. Results Men Under 23 Road Race. (PDF) [online], tissottiming.com, 23 września 2022 [zarchiwizowane z adresu 2023-01-15] (ang.).
  26. ↑ 2022 Road World Championships. Results Men Under 23 Individual Time Trial. (PDF) [online], tissottiming.com, 19 września 2022 [zarchiwizowane z adresu 2023-01-15] (ang.).
  27. ↑ 2022 Road World Championships. Results Men Junior Road Race. (PDF) [online], tissottiming.com, 23 września 2022 [zarchiwizowane z adresu 2023-01-15] (ang.).
  28. ↑ 2022 Road World Championships. Results Men Junior Individual Time Trial. (PDF) [online], tissottiming.com, 20 września 2022 [zarchiwizowane z adresu 2022-10-02] (ang.).
  29. ↑ a b 2022 Road World Championships. Results Women Elite Road Race. (PDF) [online], tissottiming.com, 24 września 2022 [zarchiwizowane z adresu 2023-01-15] (ang.).
  30. ↑ a b 2022 Road World Championships. Results Women Elite Individual Time Trial. (PDF) [online], tissottiming.com, 18 września 2022 [zarchiwizowane z adresu 2023-01-15] (ang.).
  31. ↑ 2022 Road World Championships. Results Women Junior Road Race. (PDF) [online], tissottiming.com, 24 września 2022 [zarchiwizowane z adresu 2023-01-15] (ang.).
  32. ↑ 2022 Road World Championships. Results Women Junior Individual Time Trial. (PDF) [online], tissottiming.com, 20 września 2022 [zarchiwizowane z adresu 2022-10-02] (ang.).
  33. ↑ 2022 Road World Championships. Results Team Time Trial Mixed Relay. (PDF) [online], tissottiming.com, 21 września 2022 [zarchiwizowane z adresu 2022-10-02] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa świata w kolarstwie szosowym

←2021 Sezon 2022 w kolarstwie szosowym 2023→
Imprezy światowe
Imprezy kontynentalne
Imprezy regionalne
Cykle wyścigów męskich
Cykle wyścigów kobiecych
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mistrzostwa_Świata_w_Kolarstwie_Szosowym_2022&oldid=72436038”