Mokrzenica

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mokrzenica
uroczysko-dawna miejscowość
Ilustracja
Miejsce, w którym znajdowała się Mokrzenica
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Powiat

goleniowski

Gmina

Goleniów

SIMC

nie nadano

Położenie na mapie gminy Goleniów
Mapa konturowa gminy Goleniów, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Mokrzenica”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Mokrzenica”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Mokrzenica”
Położenie na mapie powiatu goleniowskiego
Mapa konturowa powiatu goleniowskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Mokrzenica”
Ziemia53°28′23″N 14°42′59″E/53,473056 14,716389

Mokrzenica (do 1945 niem. Birkhorst) – uroczysko-dawna miejscowość, nieistniejąca obecnie osada rolna w Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie goleniowskim, w gminie Goleniów[1].

Położona ok. 3 kilometrów na południe od Lubczyny i ok. 1 km na północ od Bystrej osada została założona w 1782 roku jako folwark majątku w Podańsku, na osuszonych w wyniku prac melioracyjnych terenach należących do szczecińskiego radcy Sydowa[2]. Przed 1939 rokiem miejscowość liczyła 16 mieszkańców, zajmujących się rolnictwem[2]. Należeli oni do parafii w Lubczynie[3].

Polską nazwę Mokrzenica ustalono urzędowo rozporządzeniem Ministrów Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 1 czerwca 1948 roku[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – nazwy obiektów fizjograficznych – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 1 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 201820
  2. a b Encyklopedia Szczecina. T. Suplement 2. Szczecin: Uniwersytet Szczeciński, 2007, s. 186-187. ISBN 978-83-89341-53-2.
  3. Gemeindelexikon für den Freistaat Preußen. T. 4: Provinz Pommern. Berlin: Preußisches Statistisches Landesamt, 1932, s. 60.
  4. M.P. z 1948 r. nr 59, poz. 363, s. 3