Burowo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Burowo
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Powiat

goleniowski

Gmina

Goleniów

Wysokość

47 m n.p.m.

Liczba ludności (2022)

102[2]

Strefa numeracyjna

91

Kod pocztowy

72-132[3]

Tablice rejestracyjne

ZGL

SIMC

0775221

Położenie na mapie gminy Goleniów
Mapa konturowa gminy Goleniów, blisko prawej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Burowo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Burowo”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Burowo”
Położenie na mapie powiatu goleniowskiego
Mapa konturowa powiatu goleniowskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Burowo”
Ziemia53°33′55″N 14°58′29″E/53,565278 14,974722[1]

Burowo (niem. Burow) – wieś sołecka w województwie zachodniopomorskim, w powiecie goleniowskim, w gminie Goleniów. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie szczecińskim. W roku 2009 wieś liczyła 110 mieszkańców.

Geografia[edytuj | edytuj kod]

Wieś leży ok. 12 km na wschód od Goleniowa, na pagórkowatej Równinie Nowogardzkiej, w okolicy rzeki Gowienicy, która bierze swoje źródła w okolicznej dolinie torfowej, ok. 3 km na północ od Mostów. Występują tutaj wzgórza morenowe (drumliny), torfowa dolina Gowienicy, przez którą prowadzi droga, w stronę Maciejewa i Mostów. Znajdują się również lasy wschodnich rubieży Puszczy Goleniowskiej zdominowane drzewostanowo przez sosnę i buk. Są to tereny pagórkowate o wysokościach bezwzględnych do 62 m n.p.m. (wzgórze na wschód od wsi).

Historia[edytuj | edytuj kod]

Najstarsze ślady osadnictwa na terenie wsi pochodzą z neolitu. Znaleziska archeologiczne potwierdzają istnienie tutaj osady kultury ceramiki sznurowej. Pierwsze wzmianki o wsi pochodzą z wieku XIV. Od założenia do końca XVIII stulecia wieś pozostawała pod władzą znanej w okolicy rodziny von Flemming, której jedną z siedzib był pałac w Mostach. We wsi znajdował się młyn i tartak. W XIX wieku Burowo zostało przejęte przez ród von Petersdorf. W roku 1872 wieś zamieszkiwało ok. 150 osób. Do Burow należał również młyn Burówko oraz majątek rycerski. W samej wsi znajdował się kościół, folwark, młyn, cmentarz, cztery duże gospodarstwa. Po II wojnie światowej regularna owalnica przybrała nieregularny kształt, kościół zniszczono w latach 50. XX wieku, zburzono również tartak i młyn[4].

Zabytki i atrakcje turystyczne[edytuj | edytuj kod]

Ruiny kościoła oraz cmentarza, kamień pamięci poświęcony ofiarom I wojny światowej – mieszkańcom Burow. Zabudowa pochodzi w większości z przełomu XIX i XX wieku, można znaleźć domy o konstrukcji ryglowej.

W okolicy, w dolinie Gowienicy znajduje się przydrożna kapliczka maryjna oraz tablica z dziesięciorgiem przykazań.

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

We wsi znajduje się Ośrodek Szkolno – Wypoczynkowy Uniwersytetu Szczecińskiego.

Komunikacja[edytuj | edytuj kod]

W Burowie znajduje się przystanek PKS-u.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 13724
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 109 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Historia. „UMiG”. Goleniów.