Partia Poddniestrska
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Rozformowanie |
1701 |
Nazwa wyróżniająca |
1702 |
Dowódcy | |
Pierwszy |
Cieński |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Skład |
44 chorągwie |
Partia Poddniestrska – doraźnie zorganizowany oddział wojskowy w zimie 1701-1702
Dowódcą partii został mianowany regimentarz Cieński - stolnik bracławski. Jego zadaniem było zapewnić przydzielonym chorągwiom właściwe warunki bytowe na leżach zimowych .
Cała ta partia licząca 15 chorągwi husarskich w sile 1120 koni, 28 chorągwi pancernych w sile 1840 koni oraz jedna chorągiew wołoska licząca 100 koni rozlokowana była w 30 miejscowościach w rejonie Podola z kwaterą dowódcy w Bucniowej[1].
Skład i rozmieszczenie partii[edytuj | edytuj kod]
Chorągwie[1]:
- chorągiew husarska królewska - 120 - Horożanka
- chorągiew pancerna królewska - 120
- chorągiew husarska królewicza A. Sobieskiego - 80
- chorągiew husarska wojewody podlaskiego M. Branickiego - 60 - Skalat
- chorągiew pancerna stolnika koronnego K. Wapowskiego - 60
- chorągiew husarska hetmana wielkiego koronnego St. Jabłonowskiego - 120 - Złotniki
- chorągiew pancerna kasztelana kamienieckiego N. Żaboklickiego - 50
- chorągiew pancerna hetmana wielkiego koronnego St. Jabłonowskiego - 120 - Strusów
i inne
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Wimmer 1956 ↓, s. 187.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Grabski, Jan Wimmer i inni, Zarys dziejów wojskowości polskiej do roku 1864. Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej. Warszawa 1966.
- Jan Wimmer: Wojsko Rzeczypospolitej w dobie wojny północnej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1956.