Partia Poddniestrska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Partia Poddniestrska
Historia
Państwo

 I Rzeczpospolita

Rozformowanie

1701

Nazwa wyróżniająca

1702

Dowódcy
Pierwszy

Cieński

Organizacja
Dyslokacja

Podole

Rodzaj sił zbrojnych

Jazda

Rodzaj wojsk

Wojska lądowe

Skład

44 chorągwie

Partia Poddniestrska – doraźnie zorganizowany oddział wojskowy w zimie 1701-1702

Dowódcą partii został mianowany regimentarz Cieński - stolnik bracławski. Jego zadaniem było zapewnić przydzielonym chorągwiom właściwe warunki bytowe na leżach zimowych .

Cała ta partia licząca 15 chorągwi husarskich w sile 1120 koni, 28 chorągwi pancernych w sile 1840 koni oraz jedna chorągiew wołoska licząca 100 koni rozlokowana była w 30 miejscowościach w rejonie Podola z kwaterą dowódcy w Bucniowej[1].

Skład i rozmieszczenie partii[edytuj | edytuj kod]

Chorągwie[1]:

  • chorągiew husarska królewska - 120 - Horożanka
  • chorągiew pancerna królewska - 120
  • chorągiew husarska królewicza A. Sobieskiego - 80
  • chorągiew husarska wojewody podlaskiego M. Branickiego - 60 - Skalat
  • chorągiew pancerna stolnika koronnego K. Wapowskiego - 60
  • chorągiew husarska hetmana wielkiego koronnego St. Jabłonowskiego - 120 - Złotniki
  • chorągiew pancerna kasztelana kamienieckiego N. Żaboklickiego - 50
  • chorągiew pancerna hetmana wielkiego koronnego St. Jabłonowskiego - 120 - Strusów

i inne

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Wimmer 1956 ↓, s. 187.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andrzej Grabski, Jan Wimmer i inni, Zarys dziejów wojskowości polskiej do roku 1864. Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej. Warszawa 1966.
  • Jan Wimmer: Wojsko Rzeczypospolitej w dobie wojny północnej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1956.