Poniatów (województwo dolnośląskie)
50°13′10″N 16°33′54″E/50,219444 16,565000| wieś | |
 Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Rudawie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
600-670[2] m n.p.m. |
| Liczba ludności (III 2011) |
9[3] |
| Strefa numeracyjna |
74 |
| Kod pocztowy |
57-520[4] |
| Tablice rejestracyjne |
DKL |
| SIMC |
0851531 |
Położenie na mapie gminy Bystrzyca Kłodzka  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego  | |
| 50°13′10″N 16°33′54″E/50,219444 16,565000[1]
| |
Poniatów – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Bystrzyca Kłodzka.
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Poniatów to niewielka, zanikająca wieś leżąca w Górach Bystrzyckich, w dolinie lewobrzeżnego dopływu Dzika Orlica, na południe od Przełęczy nad Porębą, na wysokości około 600–670 m n.p.m.[2]
Podział administracyjny
[edytuj | edytuj kod]W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie wałbrzyskim.
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0851548 | Rudawa | przysiółek |
Historia
[edytuj | edytuj kod]Poniatów jako samodzielna wieś powstał w 1564 roku[2], jednak już w drugiej połowie XIV wieku w tym rejonie funkcjonowała huta szkła[7]. W miejscowości od samego początku istniała kopalnia rud żelaza i miedzi, której sztolnie przetrwały do końca XVIII wieku[7]. W XVIII wieku Poniatów był własnością rodziny Althannów z Międzylesia, później jego część należała do rodu Stillfriedów ze Szczytnej[7]. W 1840 roku w miejscowości były: tartak, dwa młyny wodne, gospoda i urząd celny[7]. W drugiej połowie XIX wieku powstała tu przędzalnia lnu[2]. W okresie międzywojennym w Poniatowie istniał zakład przeróbki drewna[2]. W tym czasie rozpoczął się proces wyludniania wsi[2]. Po 1945 roku miejscowość została dość licznie zasiedlona, jednak niekorzystne położenie i trudne warunki naturalne spowodowały szybki odpływ ludności[2].
Demografia
[edytuj | edytuj kod]W wiosce w 2007 roku mieszkały 2 osoby, w tym poseł na Sejm Waldemar Wiązowski. Cztery lata później (III 2011 r.) zamieszkiwało ją 9 osób[3].
Szlaki turystyczne
[edytuj | edytuj kod]Powyżej Poniatowa, przez Przełęcz nad Porębą przechodzi 
szlak turystyczny z Międzylesia na Przełęcz Spaloną[2].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 107995
- ↑ a b c d e f g h Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 14: Góry Bystrzyckie i Orlickie. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1992, s. 186, 187. ISBN 83-7005-340-8.
- ↑ a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 967 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b c d Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak: Ziemia Kłodzka. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2010, s. 412. ISBN 978-83-89188-95-3.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 14: Góry Bystrzyckie i Orlickie. Warszawa; Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1992, ISBN 83-7005-340-8.
- Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak, Iwona Chomiak, Ziemia Kłodzka, Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2010, ISBN 978-83-89188-95-3, OCLC 751422625.
| Miasto | |
|---|---|
| Części miasta | |
| Wsie |
|
| Przysiółki wsi | |
| Kolonie | |
| Osady | |
| Pozostałe miejscowości |
