Pułk Stolnika Nowogrodzkiego
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Rozformowanie |
1699 |
Dowódcy | |
Pierwszy |
J. Zachorowski |
Organizacja | |
Rodzaj wojsk | |
Skład |
7 chorągwi |
Pułk Stolnika Nowogrodzkiego – oddział jazdy Armii Koronnej.
Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
- jedna chorągiew – 100 koni
- jedna chorągiew – 130 koni
- jedna chorągiew – 100 koni
- trzy chorągwie po 60 koni
- jedna chorągiew – 50 koni
Razem w pułku: 7 chorągwi; 560 koni[1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Struktura organizacyjna z 1698 roku podana za Wimmer; Wojsko Rzeczypospolitej w dobie wojny północnej s. 128
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Konstanty Górski, Historya jazdy polskiej, Spółka wydawnicza Polska, Kraków 1894
- Andrzej Grabski, Jan Wimmer i inni, Zarys dziejów wojskowości polskiej do roku 1864. Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej. Warszawa 1966.
- Marian Kukiel: Zarys historii wojskowości w Polsce. London: Puls, 1993. ISBN 0-907587-99-2.
- Jan Wimmer: Wojsko Rzeczypospolitej w dobie wojny północnej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1956.