Sojuz TM-12

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sojuz TM-12
Emblemat Sojuz TM-12
Dane misji
Indeks COSPAR

1991-034A

Zaangażowani

 ZSRR

Oznaczenie kodowe

Озо́н (Ozon)

Pojazd
Statek kosmiczny

Sojuz

Masa pojazdu

7160 kg

Załoga
Załoga

Anatolij Arcebarski (1)
Siergiej Krikalow (2)
Helen Sharman (1) Wielka Brytania

Załoga powrotna

Anatolij Arcebarski (1)
Toktar Aubakirow (1) Kazachstan
Franz Viehböck (1) Austria

Start
Miejsce startu

Bajkonur kompleks 1

Początek misji

18 maja 1991; 12:50:28 UTC

Orbita okołoziemska
Liczba orbit

~2260

Apogeum

397 km

Perygeum

389 km

Inklinacja orbity

51,6°

Lądowanie
Miejsce lądowania

61 km SW od Arkałyku

Lądowanie

10 października 1991; 04:12:18 UTC

Czas trwania misji

144 d, 15 h, 21 min, 50 s

Program Sojuz

Sojuz TM-12radziecka załogowa misja kosmiczna, stanowiąca dwunastą wyprawę na pokład stacji Mir. Na pokładzie znajdowała się brytyjska astronautka, Helen Sharman.

Lot Sharman przeprowadzono w ramach programu Juno, częściowo sponsorowanego przez jedną z brytyjskich firm. Sharman przeprowadziła na pokładzie serię eksperymentów biologicznych, a także badania nad wysokotemperaturowymi nadprzewodnikami. Połączyła się też drogą radiową z dziewięcioma brytyjskimi szkołami. Skarżyła się na trudności ze znalezieniem sprzętu na pokładzie stacji – jej wnętrze było o wiele bardziej zapełnione niż wnętrza instalacji szkoleniowej w Gwiezdnym Miasteczku. Siergiej Krikalow potwierdził, że mimo iż stacja rozrosła się od jego ostatniej wizyty, warunki w jej wnętrzu nie poprawiły się, gdyż jednocześnie przybyło bardzo wiele urządzeń. Zauważył, że niektóre zewnętrzne elementy stacji straciły kolor, lecz nie wpływało to na działanie stacji.

Podczas 144-dniowego pobytu kapsuły na orbicie Związkiem Radzieckim wstrząsnął nieudany zamach stanu wymierzony w Michaiła Gorbaczowa. Wydarzenia te doprowadziły do końca ZSRR 1 stycznia 1992 roku.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]