Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2012 – bieg na 400 m mężczyzn: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Finał: drobne redakcyjne |
→Finał: drobne techniczne |
||
Linia 763: | Linia 763: | ||
|align="left"|{{państwo|GRN}} |
|align="left"|{{państwo|GRN}} |
||
|5 |
|5 |
||
|43,94 {{NR}} |
|43,94 |
||
|{{NR}} |
|||
| |
|||
|-bgcolor=silver |
|-bgcolor=silver |
||
|[[Plik:Silver medal olympic.svg|16px]] |
|[[Plik:Silver medal olympic.svg|16px]] |
Wersja z 23:32, 6 sie 2012
|
Ten artykuł dotyczy przyszłego wydarzenia sportowego. Informacje w nim zawarte zmienią się w przyszłości. |
- Główny artykuł:
Letnie Igrzyska Olimpijskie 2012 Lekkoatletyka Bieg na 400 metrów mężczyzn | |
---|---|
Pierwsze miejsce | Kirani James |
Drugie miejsce | Luguelín Santos |
Trzecie miejsce | Lalonde Gordon |
Bieg na 400 metrów mężczyzn był jedną z konkurencji lekkoatletycznych rozgrywanych podczas XXX Igrzysk Olimpijskich w Londynie.
Wyznaczone przez przez IAAF minima kwalifikacyjne wynosiły 45,30 (minimum A) oraz 45,90 (minimum B)[1].
Tytułu nie obronił mistrz olimpijski z Pekinu i główny faworyt do zwycięstwa w Londynie LaShawn Merritt. Nie ukończył on biegu eliminacyjnego z powodu kontuzji ścięgna udowego[2]. Przed rozpoczęciem olimpijskich zmagań obok niego wymieniani byli aktualny mistrz świata Kirani James oraz rekordzista Dominikany Luguelín Santos, ale walce o medal powinni się też liczyć bliźniacy Kévin i Jonathan Borlée oraz mocna grupa Amerykanów.[3]
Rywalizacja rozpoczęła się 4 sierpnia o 10:35 czasu londyńskiego, a finał odbył się dwa dni później o 21:30.
Mistrzem olimpijskim został Kirani James z rekordem kraju 43,94.
Statystyka
Rekordy
Tabela przedstawia rekordy olimpijski, świata oraz poszczególnych kontynentów w tej konkurencji[4][5].
Rekord świata | Michael Johnson (USA) | 43,18 s | Sewilla, Hiszpania | 26.08.1999 |
Rekord olimpijski | Michael Johnson (USA) | 43,49 s | Atlanta, Stany Zjednoczone | 29.07.1996 |
Rekord Afryki | Gary Kikaya (COD) | 44,10 s | Stuttgart, Niemcy | 09.09.2006 |
Rekord Ameryki Południowej | Sanderlei Parrela (BRA) | 44,29 s | Sewilla, Hiszpania | 26.08.1999 |
Rekord Ameryki Północnej, Środkowej i Karaibów |
Michael Johnson (USA) | 43,18 s | Sewilla, Hiszpania | 26.08.1999 |
Rekord Azji | Mohamed Amer Al-Malky (OMA) | 44,56 s | Budapeszt, Węgry | 12.08.1988 |
Rekord Europy | Thomas Schönlebe (DEU) | 44,33 s | Rzym, Włochy | 03.09.1987 |
Rekord Oceanii | Darren Clark (AUS) | 44,38 s | Seul, Korea Południowa | 26.09.1988 |
Listy światowe
Tabela przedstawia 10 najlepszych wyników uzyskanych w sezonie 2012 przed rozpoczęciem igrzysk[6].
Terminarz
WynikiEliminacjeDo zawodów zgłoszono 51 zawodników i zostali oni podzieleni na 7 biegów eliminacyjnych. Bezpośrednio z każdego z nich do drugiej rundy awansowali trzej najszybsi zawodnicy (Q) oraz dodatkowo trzej z najlepszymi czasami, którzy zajęli miejsca gorsze niż trzecie w swojej serii (q). Ostatni wynik dający awans do półfinałów wynosił 46,12. Bieg 1Godzina: 10:35 (UTC+1)
Bieg 2Godzina: 10:43 (UTC+1)
Bieg 3Godzina: 10:51 (UTC+1)
Bieg 4Godzina: 10:59 (UTC+1)
Bieg 5Godzina: 11:07 (UTC+1)
Bieg 6Godzina: 11:15 (UTC+1)
Bieg 7Godzina: 11:15 (UTC+1)
PółfinałyAwans do finału uzyskiwało dwóch pierwszych zawodników (Q) plus dwóch z czasami (q). Półfinał 1Godzina: 20:40 (UTC+1)
Półfinał 2Godzina: 20:48 (UTC+1)
Półfinał 3Godzina: 20:56 (UTC+1)
FinałGodzina: 21:30 (UTC+1)
Bibliografia
|