Nabożeństwo: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
zmiana kat. |
|||
Linia 26: | Linia 26: | ||
[[Kategoria:Liturgia chrześcijańska]] |
[[Kategoria:Liturgia chrześcijańska]] |
||
[[cs:Bohoslužba]] |
Wersja z 18:58, 30 sty 2008
Nabożeństwo – forma modlitewnego zgromadzenia wiernych danego wyznania. Sens teologiczny nabożeństwa w protestantyzmie i katolicyzmie jest odmienny.
Katolicyzm
W katolicyzmie msza jest bezkrwawym ponowieniem krzyżowej ofiary Jezusa Chrystusa, którą katolicy składają Bogu jako zadośćuczynienie za grzechy świata. Jej kulminacyjnym momentem jest przeistoczenie chleba i wina w Ciało i Krew Jezusa Chrystusa. W sensie ścisłym w katolicyzmie odróżnia się liturgię, za którą uważa się sprawowanie sakramentów (w tym Mszy św., od pozostałych modlitw odprawianych wspólnie w kościele i tylko te nazywa nabożeństwami.
Nabożeństwo w katolicyzmie jest odprawiane do świętych, o wyproszenie łask dla siebie lub zmarłych. Główne nabożeństwa katolickie to:
Protestantyzm
W protestantyzmie kulminacyjnym momentem nabożeństwa jest zwiastowanie (kazanie) Słowa Bożego, przez które Bóg zwiastuje ludzkości swoje zbawienie. Nabożeństwo w protestantyzmie nie jest powtórzeniem zbawczych wydarzeń z życia Jezusa Chrystusa – jego śmierci i zmartwychwstania – lecz ich wspominaniem przez głoszenie Słowa Bożego. Podczas Wieczerzy Pańskiej rozdawane wiernym jest zwykły chleb i wino, jako symbole męki Pańskiej (memorializm), nie ma to jednak nic wspólnego z katolicką mszą, podczas której składana jest bezkrwawa ofiara i zachodzi przeistoczenie. Wyjątkiem są nabożeństwa luterańskie, podczas których ma miejsce konsekracja chleba i wina, poprzez którą Jezus Chrystus staje się realnie obecny w Chlebie i Winie (konsubstancjacja).
W protestantyzmie wierni gromadzą się na nabożeństwie tylko w Imię Jezusa Chrystusa, a nabożeństwo ma charakter publiczny. Oznacza to, że jest ono odprawiane przez cały zbór (wspólnotę) i dla całego zboru. Protestanckie nabożeństwo zatem nie jest odprawiane w prywatnej intencji, ani za zmarłych i nigdy za wstawiennictwem Marii lub świętych.
Dla przykładu w Kościele Ewangelicko-Augsburskim (luterańskim) możemy spotkać: