Schronisko PTTK „Zygmuntówka” na Przełęczy Jugowskiej: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
{{Inne znaczenia|schroniska PTTK „Zygmuntówka” na Przełęczy Jugowskiej|Stacja turystyczna „Zygmuntówka”}} |
m Upraszczam {{cytuj stronę}} do {{cytuj}} |
||
| Linia 36: | Linia 36: | ||
{{Przypisy| |
{{Przypisy| |
||
<ref name="staffa">{{cytuj książkę|inni=redakcja Marek Staffa|tytuł=Słownik geografii turystycznej Sudetów|wydawca=I-Bis|miejsce=Wrocław|data=1994|strony=309|isbn=83-85773-12-6|tom=11|tytuł tomu=Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie}}</ref> |
<ref name="staffa">{{cytuj książkę|inni=redakcja Marek Staffa|tytuł=Słownik geografii turystycznej Sudetów|wydawca=I-Bis|miejsce=Wrocław|data=1994|strony=309|isbn=83-85773-12-6|tom=11|tytuł tomu=Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie}}</ref> |
||
<ref name="Śnieżek2008">{{cytuj |
<ref name="Śnieżek2008">{{cytuj|url=http://archive.is/cFoY5|tytuł=90. rocznica śmierci Hermanna Henkla|autor=Tomasz Śnieżek|data=28 października 2008|opublikowany=naszesudety.pl|data dostępu=2016-04-28}}</ref> |
||
}} |
}} |
||
Wersja z 21:50, 22 paź 2018
 Schronisko PTTK Zygmuntówka | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
740 m n.p.m. |
| Data otwarcia |
1938 |
| Właściciel |
PTTK |
Położenie na mapie Sudetów  | |
 50°39′08,02″N 16°31′24,93″E/50,652228 16,523592
| |
| Strona internetowa | |
Schronisko PTTK „Zygmuntówka” im. Zygmunta Scheffnera – schronisko górskie w Sudetach Środkowych w Górach Sowich w woj. dolnośląskim. Położone jest na wysokości 740 m n.p.m.
Położenie
Obiekt stoi na północno-zachodnim stoku Rymarza[1]. Schronisko znajduje się powyżej dolnej stacji wyciągu narciarskiego na stoku Rymarza. Obok jest weekendowa stacja GOPR.
Historia
Powstało w 1926[1] jako Henkelbaude dzięki Towarzystwu Sportów Zimowych z Bielawy – w tym celu zaadaptowano dawne baraki mieszkalne. Patronem schroniska został Hermann Henkel, pochodzący z Bielawy nauczyciel, sekretarz i przewodniczący Towarzystwa Sowiogórskiego (Eulengebirgsverein), zasłużony dla rozwoju turystyki w Górach Sowich[2]. Po wojnie zostało uruchomione dopiero w 1956 dzięki inicjatywie Zygmunta Scheffnera (obecnie jest jego patronem)[1]. Na początku lat 60. XX wieku częściowo je przebudowano i zwiększono liczbę miejsc do 44.
Architektura
Obiekt jest piętrowy, o konstrukcji murowano-drewnianej z dwuspadowym dachem w stylu tyrolskim[1]. Hol wejściowy znajduje się w parterowej przymurówce, przylegającej do głównej części schroniska – znajduje się tam m.in. świetlica. Jest to jedno z nielicznych schronisk przedwojennych, które ocalało po dewastacji i nadal funkcjonuje – jako jedyne z trzech dawnych schronisk w okolicy Przełęczy Jugowskiej[1].
Szlaki turystyczne
- piesze
fragment Głównego Szlaku Sudeckiego z Wielkiej Sowy przez Kalenicę do Srebrnej Góry
z Ludwikowic Kłodzkich do Pieszyc
- narciarski
Schronisko PTTK „Zygmuntówka” – Schronisko PTTK „Andrzejówka”
Przypisy
- ↑ a b c d e Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: I-Bis, 1994, s. 309. ISBN 83-85773-12-6.
- ↑ Tomasz Śnieżek, 90. rocznica śmierci Hermanna Henkla [online], naszesudety.pl, 28 października 2008 [dostęp 2016-04-28].
Bibliografia
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: Wyd: I-Bis 1995, ISBN 83-85773-12-6.
- Stanisław Junak, Schroniska górskie i młodzieżowe województwa wałbrzyskiego, Zofia Sikora (red.), Wałbrzych: Polska Agencja Promocji Turystyki, 1995, ISBN 83-903104-3-0, OCLC 750779076.
- K. R.Mazurski;Przewodnik turystyczny: Góry Sowie; Wyd. Sudety; Wrocław 1996r.; ISBN 83-85550-84-4
- Praca zbiorowa; mapa turystyczna ; „Góry Sowie”;skala 1:35 000; Wyd. „PLAN”; J.Góra 2007/8r.; ISBN 978-83-60975-44-2
- K.W.Bryger, T.Śnieżek; Przewodnik turystyczny: Góry Sowie; Wyd. „PLAN”; J.Góra 2006r.; ISBN 83-60044-74-0
Linki zewnętrzne
