Ręczno (gmina): Różnice pomiędzy wersjami

Ręczno
	gmina wiejska
Herb	Flaga
Państwo	Polska
Województwo	łódzkie
Powiat	piotrkowski
Wójt	Piotr Łysoń
Powierzchnia	88,90 km²
Populacja (30.06.2016); • liczba ludności	; 3 568
• gęstość	40,1 os./km²
Nr kierunkowy	44
Tablice rejestracyjne	EPI
	Adres urzędu:ul. Piotrkowska 5; 97-510 Ręczno
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba sołectw	14
	Położenie na mapie powiatu;
	51°11′26″N 19°51′10″E/51,190556 19,852778
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa
	Biuletyn Informacji Publicznej

Przeglądaj historię interaktywnie

(Pokaż wszystkie zmiany oczekujące na przejrzenie)

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 21:57, 10 lut 2019

Ręczno – gmina wiejska w województwie łódzkim, w powiecie piotrkowskim. W latach 1975–1998 gmina położona była w województwie piotrkowskim.

Siedziba gminy to Ręczno.

Przez gminę przepływa rzeka Pilica.

Według danych z 31 grudnia 2007^[2] gminę zamieszkiwało 3616 osób.

Struktura powierzchni

Według danych z roku 2007^[3] gmina Ręczno ma obszar 88,90 km², w tym:

użytki rolne: 56%
użytki leśne: 38%

Gmina stanowi 6,22% powierzchni powiatu piotrkowskiego.

Rezerwaty przyrody

Na terenie gminy znajdują się następujące rezerwaty przyrody^[4]:

rezerwat przyrody Jawora – chroni wyżynne lasy liściaste i mieszane,
rezerwat przyrody Wielkopole – chroni drzewostan jodłowy z rzadkimi gatunkami roślin w sąsiedztwie północnej granicy zasięgu.

Historia

Ukazem carskim z dnia 15 III 1859 r. dotyczącym reorganizacji gmin wiejskich w Królestwie Polskim została utworzona gmina Ręczno, położona na terenie powiatu piotrkowskiego, guberni warszawskiej. W latach 1914-1918 zniesiony został dotychczasowy podział na gubernie. Gmina Ręczno znalazła się na terenie Gubernatorstwa Lubelskiego w austriackiej strefie okupacyjnej. Po odzyskaniu niepodległości w 1919 r. znalazła się w województwie łódzkim. Wydany 28 XI 1918 r. Dekret wprowadził w miejsce pełnomocników gminnych - rady gminne, jako organa zarządzające. W 1921 r. gmina zajmowała obszar 27.060 mórg podatkowych i liczyła 11.542 mieszkańców. Dekret z 1918 r. obowiązywał do dnia wydania ustawy tj do 23 III 1933 r., gdzie w miejsce Urzędów Gminy wprowadzono Zarządy Gminy. Od 1934 r. funkcjonowała nazwa Zarząd Gminny w Łękach Szlacheckich, Gminy Ręczno. Nazwa ta funkcjonowała do 1950 r., co świadczy o przeniesieniu siedziby gminy z Ręczna do wsi Łęki Szlacheckie. W okresie okupacji niemieckiej gmina znalazła się w granicach Dystryktu Radomskiego Generalnej Guberni. Z chwilą wyzwolenia kraju, na mocy ustawy KRN z 1944 r.gmina Ręczno została przekształcona na Gminną Radę Narodową w Ręcznie ^[5]^[6]^[7].

Demografia

Dane o ludności z dnia 31 grudnia 2007^[8]:

Opis	Ogółem		Kobiety		Mężczyźni
Jednostka	osób	%	osób	%	osób	%
Populacja	3616	100	1784	49,34	1832	50,66
Wiek przedprodukcyjny (0–17 lat)	591	16,34	283	7,83	308	8,52
Wiek produkcyjny (18–65 lat)	2300	63,61	1040	28,76	1260	34,85
Wiek poprodukcyjny (powyżej 65 lat)	725	20,05	461	12,75	264	7,3

Piramida wieku mieszkańców gminy Ręczno w 2014 roku^[1].

Sołectwa

Bąkowa Góra, Będzyn, Dęba, Kolonia Ręczno, Łęg Ręczyński, Łęki Królewskie, Majkowice, Nowinki, Paskrzyn, Ręczno, Stobnica, Stobnica-Piła, Wielkopole, Zbyłowice.

Sąsiednie gminy

Aleksandrów, Łęki Szlacheckie, Masłowice, Przedbórz, Rozprza, Sulejów

Przypisy

↑ ^a ^b http://www.polskawliczbach.pl/gmina_Reczno, w oparciu o dane GUS.
↑ Lucyna Nowak, Joanna Stańczyk, Agnieszka Znajewska: Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2007 r.). Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2008. ISSN 1734-6118. (pol.).
↑ Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r.. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2013-07-26. ISSN 1505-5507.
↑ Rejestr Form Ochrony Przyrody prowadzony przez Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Łodzi (stan na 02.02.2015 r.). [dostęp 14-02-2015].
↑ Archiwum Państwowe w PiotrkowieA.P.P. Trybunalskim, 48/31/0 Akta gminy Ręczno [online] .
↑ Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
↑ Informator adresowy miast i gmin wiejskich Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: Instytut Wydawniczy Kolumna, 1948.
↑ Bank Danych Regionalnych – Strona główna. GUS. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).

[populacja2016-1] ttp://www.polskawliczbach.pl/gmina_Reczno, w oparciu o dane GUS.

[2] Lucyna Nowak, Joanna Stańczyk, Agnieszka Znajewska: Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2007 r.). Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2008. ISSN 1734-6118. (pol.).

[3] Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r.. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2013-07-26. ISSN 1505-5507.

[4] Rejestr Form Ochrony Przyrody prowadzony przez Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Łodzi (stan na 02.02.2015 r.). [dostęp 14-02-2015].

[5] Archiwum Państwowe w PiotrkowieA.P.P. Trybunalskim, 48/31/0 Akta gminy Ręczno [online] .

[gus-6] Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933

[7] Informator adresowy miast i gmin wiejskich Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: Instytut Wydawniczy Kolumna, 1948.

[8] Bank Danych Regionalnych – Strona główna. GUS. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

@@ Linia 56: / Linia 56: @@
 == Historia ==
-Gmina istniała także do 1954 roku. Siedzibą gminy były [[Łęki Szlacheckie]]<ref name="gus">Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - ''podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku'', Książnica-Atlas, Lwów 1933</ref><ref>{{cytuj książkę|tytuł=Informator adresowy miast i gmin wiejskich Rzeczypospolitej Polskiej|wydawca=Instytut Wydawniczy Kolumna|miejsce=Warszawa|rok=1948}}</ref>.
+Ukazem carskim z dnia 15 III 1859 r. dotyczącym reorganizacji gmin wiejskich w Królestwie Polskim została utworzona gmina Ręczno, położona na terenie powiatu piotrkowskiego, [[Gubernia warszawska|guberni warszawskiej]]. W latach 1914-1918 zniesiony został dotychczasowy podział na gubernie. Gmina Ręczno znalazła się na terenie [[Generalne Gubernatorstwo Lubelskie|Gubernatorstwa Lubelskiego]] w austriackiej strefie okupacyjnej. Po odzyskaniu niepodległości w 1919 r. znalazła się w województwie łódzkim. Wydany 28 XI 1918 r. Dekret wprowadził w miejsce pełnomocników gminnych - rady gminne, jako organa zarządzające. W 1921 r. gmina zajmowała obszar 27.060 mórg podatkowych i liczyła 11.542 mieszkańców.  Dekret z 1918 r. obowiązywał do dnia wydania ustawy tj do 23 III 1933 r., gdzie w miejsce Urzędów Gminy wprowadzono Zarządy Gminy. Od 1934 r. funkcjonowała nazwa Zarząd Gminny w Łękach Szlacheckich, Gminy Ręczno. Nazwa ta funkcjonowała do 1950 r., co świadczy o przeniesieniu siedziby gminy z Ręczna do wsi Łęki Szlacheckie. W okresie okupacji niemieckiej gmina znalazła się w granicach [[Dystrykt radomski|Dystryktu Radomskiego Generalnej Guberni]]. Z chwilą wyzwolenia kraju, na mocy ustawy KRN z 1944 r.gmina Ręczno została przekształcona na Gminną Radę Narodową w Ręcznie <ref>{{Cytuj |autor = Archiwum Państwowe w Piotrkowie Trybunalskim |tytuł = 48/31/0 Akta gminy Ręczno |data =  |url = https://szukajwarchiwach.pl/48/31/0/#tabZespol}}</ref><ref name="gus">Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - ''podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku'', Książnica-Atlas, Lwów 1933</ref><ref>{{cytuj książkę|tytuł=Informator adresowy miast i gmin wiejskich Rzeczypospolitej Polskiej|wydawca=Instytut Wydawniczy Kolumna|miejsce=Warszawa|rok=1948}}</ref>.
 == Demografia ==

Siedziba gminy	Ręczno
Wsie	Bąkowa Góra Będzyn Dęba Dęba-Majstry Kolonia Ręczno Łęg Ręczyński Łęki Królewskie Majkowice Nowinki Paskrzyn Placówka Przewóz Ręczno Stobnica Stobnica-Piła Wielkopole Zbyłowice
Kolonia	Paskrzyn
Osada	Młynek Poduchowny
Osady leśne	Ręczno Wyrębel
Integralne części wsi	Brzezie Brzezie-Piła Czartoryja Dolna Wieś Drzemana Wola Elżbinów Fandulanka Ignaców Poduchowny Jaroszewizna Kalinki Kamienna Góra Łęg Majkowski Łęki Królewskie Młynek Dobreński Olszyna Paskrzyn-Podole Piła Pociosek Pysowa Stary Paskrzyn Trzy Morgi Wilkowice

Miasta	Rozprza Sulejów Wolbórz
Gminy miejsko-wiejskie	Rozprza Sulejów Wolbórz
Gminy wiejskie	Aleksandrów Czarnocin Gorzkowice Grabica Łęki Szlacheckie Moszczenica Ręczno Wola Krzysztoporska

Przynależność wojewódzka	gubernia piotrkowska (1867–1915) woj. łódzkie (II RP) (1919–1939) woj. łódzkie (1945–1975)
Miasta	Bełchatów (do 1870 i 1925–55 →) Grocholice (do 1870) Kamieńsk (do 1870) Piotrków (Trybunalski) (do 1947 →) Rozprza (do 1870) Sulejów (do 1870 i od 1927) Wolbórz (do 1870)
Gminy wiejskie (1867–1954 i 1973–1975)	Bełchatówek (do 1954) Bogusławice (do 1953) Brzoza (do 1874) Bujny Szlacheckie (1868–1954) Bukowie (do 1868) Chabielice (do 1954) Drużbice (do 1868) Golesze (do 1954) Gomulin (do 1877) Gorzkowice Grabica Grocholice (1953–54) Kamieńsk Kleszczów (do 1954) Kluki (do 1954) Kociszew (do 1868) Krzyżanów (do 1953) Łęczno (do 1954) Łękawa (do 1953) Łęki Szlacheckie (1950–1954 i od 1973) Łobudzice (do 1868) Mąkolice (do 1868) Moszczenica (od 1973) Mzurki (1953–54) Parzniewice (do 1954) Piotrków Trybunalski (od 1973) Podolin (do 1953) Poniatów (1953–54) Ręczno (do 1950 i od 1973) Rozprza Siomki (1953–54) Srocko (1953–54) Sulejów (?–1927) Sulejów (od 1973) Szydłów (1877–1954) Tomaszów Mazowiecki (od 1973) Uszczyn (do 1953) Wadlew (do 1954) Wola Krzysztoporska (od 1973) Wolbórz (od 1953) Woźniki (1868–1953)
Gromady (1954–1972)	Adamów (1954–58) Baby Bełchatów (1954–1955 →) Bińków (1954–1955 →) Bogdanów (1954–1972) Boryszów (1954–1961) Bujny Szlacheckie (1954–1955 →) Chabielice (1954–1955 →) Dobrenice (1954–1957) Domiechowice (1954–1955 →) Gałkowice (1954–58) Gazomia Stara (1954–1968) Golesze (1954–1972) Gomulin (1954–1972) Gorzędów (1954–58) Gorzkowice (1954–1972) Grabica (1954–1972) Gręboszew (1954–1955 →) Grocholice (1954–1955 →) Janów (1954–1955 →) Jarosty (1954–1972) Kamień (1954–1955 →) Kamieńsk (1954–1972) Kaszewice (1954–1955 →) Kącik (1954–1955 →) Kleszczów (1954–1955 →) Kluki (1954–1955 →) Kociszew (1954–1955 →) Komorniki (1954–58) Kuznocin (1954–1968) Lubiec (1954–1955 →) Lubień (1954–1961) Łęczno (1954–1972) Łękawa (1954–1955 →) Łęki Szlacheckie (1954–1972) Łękińsko (1954–1955 →) Mierzyn (1954–1968) Milejów (1954–1972) Moszczenica (1954–1972) Niechcice (1954–1972) Parzniewice (1954–1972) Parzno (1954–1955 →) Plucice (1954–1957) Polichno (1954–1968) Poniatów (1954–1972) Przygłów (1954–1972) Raków (1954–1959) Ręczno Rękoraj (1954–1957) Rozprza (1954–1972) Ruszczyn (1954–1955 →) Siomki (1954–1968) Sobaków (1954–1959) Srocko (1954–1972) Sromutka (1954–1955 →) Stobnica (1954–1957) Straszów (1954–1959) Suchcice (1954–1955 →) Szydłów (1954–1972) Trzepnica (1954–1972) Wadlew (1954–1955 →) Wiaderno (1954–1968) Wola Krzysztoporska (1954–1972) Wolbórz (1954–1972) Woźniki (1954–1968) Żerechowa (1954–1961) Żeronie (1954–1959)