Cz (dwuznak): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Dynas Dzie (dyskusja | edycje) [t͡ʂ] to dźwięk najczęściej odpowiadający dwuznakowi ⟨cz⟩. Nietrudno jednak znaleźć wyrazy, w których wymawiany jest on jako [d͡ʐ] (np. 'liczba'), jako [t͡ʃ], czyli spalatalizowana odpowiednik (np. 'czip'), a w bardzo żadkich przypadkach jako [d͡zː] (np. 'banknot tysiączłotowy'). Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
drobne redakcyjne |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{znak|Cz cz}} |
{{znak|Cz cz}} |
||
'''Cz''' (''Cz, cz'') – [[dwuznak]] składający się z liter [[C]] i [[Z]]. W |
'''Cz''' (''Cz, cz'') – [[dwuznak]] składający się z liter [[C]] i [[Z]]. W pisowni polskiej najczęściej oznacza dźwięk [[Spółgłoska zwarto-szczelinowa zadziąsłowa bezdźwięczna|spółgłoski zwarto-szczelinowej zadziąsłowej bezdźwięcznej]] oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej [[Międzynarodowy alfabet fonetyczny|IPA]] symbolem [{{IPA|ʧ}}]. Występuje także w innych ortografiach, współcześnie (np. w wyrazach angielskich, jak ''Czech'' [ʧɛk] ([[Język polski|pol.]] ''Czech'', ''czeski'')) lub historycznie (np. w języku litewskim, gdzie występował do XIX wieku, lecz zastąpiony został literą „[[č]]”<ref>Philip Baldi, Pietro U. Dini (red.), ''Studies in Baltic and Indo-European Linguistics'', 2004, s. 190.</ref>; czeskim – w dawniejszej ortografii średniowiecznej, do XIV wieku<ref>Susan Baddeley, Anja Voeste (red.), ''Orthographies in Early Modern Europe'', 2012, s. 257.</ref>). |
||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
||
* [[Język polski]] |
|||
* [[Alfabet polski]] |
|||
* [[Dwuznak]] |
|||
* [[Č]] |
|||
* [[Alfabet węgierski|Cs]] |
|||
* [[Ch (dwuznak)|Ch]] |
* [[Ch (dwuznak)|Ch]] |
||
Wersja z 22:47, 12 lut 2020
Cz cz
Cz (Cz, cz) – dwuznak składający się z liter C i Z. W pisowni polskiej najczęściej oznacza dźwięk spółgłoski zwarto-szczelinowej zadziąsłowej bezdźwięcznej oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem [ʧ]. Występuje także w innych ortografiach, współcześnie (np. w wyrazach angielskich, jak Czech [ʧɛk] (pol. Czech, czeski)) lub historycznie (np. w języku litewskim, gdzie występował do XIX wieku, lecz zastąpiony został literą „č”[1]; czeskim – w dawniejszej ortografii średniowiecznej, do XIV wieku[2]).