ᴀ
![]() | |
Informacje podstawowe | |
Podstawowy alfabet | |
---|---|
Pochodzenie | |
Oparty na grafemie | |
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
ᴀ – litera rozszerzonego alfabetu łacińskiego powstała od majuskuły litery A.
Wykorzystanie[edytuj | edytuj kod]
Międzynarodowy alfabet fonetyczny[edytuj | edytuj kod]
W latach 1888–1891 ᴀ wykorzystywane było w Międzynarodowym alfabecie fonetycznym dla oznaczenia samogłoski otwartej tylnej zaokrąglonej[1]. Od 1892 r. samogłoska ta oznaczana jest symbolem [ɒ].
Uralski alfabet fonetyczny[edytuj | edytuj kod]
W Uralskim alfabecie fonetycznym ᴀ odpowiada samogłosce otwartej tylnej niezaokrąglonej dźwięcznej[2][3].
Inne alfabety fonetyczne[edytuj | edytuj kod]
W Atlas Linguarum Europae ᴀ oznacza samogłoskę otwartą centralną niezaokrągloną[4].
Kodowanie[edytuj | edytuj kod]
Znak | ᴀ | |
---|---|---|
Nazwa w Unikodzie | Latin Letter Small Capital A | |
Kodowanie | dziesiętnie | szesnastkowo |
Unicode | 7424 | U+1D00 |
UTF-8 | 225 180 128 | e1 b4 80 |
Odwołania znakowe SGML | ᴀ | ᴀ |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ aur rivàizd ælfəbit, „ðə fonetik tîtcər”, 3 (7-8), fonetik tîtcər əsoucieicən, 1888, s. 57-60 .
- ↑ Eemil Nestor Setälä , Über die Transskription der finnisch-ugrischen Sprachen, „Finnisch-ugrische Forschungen”, 1, 1901, s. 15-52 [dostęp 2020-10-07] .
- ↑ Eliel Lagercrantz , Lappischer Wortschatz, „Lexica Societatis Fenno-ugricae”, 6, 1939 .
- ↑ Mario Alinei , Wolfgang Viereck , Atlas Linguarum Europae, vol. 1 : premier fascicule, cartes et commentaires, t. 1, 1983 .