G
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| |
| Informacje podstawowe | |
| Majuskuła |
G |
|---|---|
| Minuskuła |
g |
| Podstawowy alfabet | |
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |
G (minuskuła: g) (gie) – siódma litera alfabetu łacińskiego, dziesiąta litera alfabetu polskiego.
Wywodzi się z greckiej litery gamma (Γ). Pojawiła się w łacinie klasycznej w IV wieku p.n.e. – wcześniej do oznaczania głoski [ɡ], tak jak [k] używano tej samej litery C. Dodanie do znaku C kreski umożliwiającej powstanie litery G przypisuje się Appiuszowi Klaudiuszowi Cenzorowi (312 r. p.n.e.)[1]. Współcześnie używana jest najczęściej do oznaczania głoski [ɡ], ale w zależności od języka przed e lub i może też oznaczać np. [ʤ], [ʒ], [j],[x] lub [h]. W języku samoańskim oznacza dźwięk /ŋ/.
Grafemy i symbole oparte na G[edytuj | edytuj kod]
| Niektóre litery diakrytyzowane i ligatury | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Ǵǵ | Ğğ | Ĝĝ | Ǧǧ | Ġġ | G̃g̃ | Ģģ | Ḡḡ | Ǥǥ | Ꞡꞡ | Ɠɠ |
| Znaki alfabetów fonetycznych | ||||||||||
| ɢ | ʛ | ꬶ | ||||||||
| Symbole i skróty | ||||||||||
| ₲ | ||||||||||
Inne reprezentacje[edytuj | edytuj kod]
| Sygnalizacja | Język migowy | Alfabet Braille’a | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| flaga Międzynarodowego Kodu Sygnałowego |
Alfabet semaforowy |
Kod Morse’a | francuski | kanadyjski | polski | |
|
|
G | 
|
|
 i
|
|
Kodowanie[edytuj | edytuj kod]
| Znak | G | g | ||
|---|---|---|---|---|
| Nazwa w Unikodzie | Latin Capital Letter G | Latin Small Letter G | ||
| Kodowanie | dziesiętnie | szesnastkowo | dziesiętnie | szesnastkowo |
| Unicode | 71 | U+0047 | 103 | U+0067 |
| UTF-8 | 71 | 47 | 103 | 67 |
| Odwołania znakowe SGML | G | G | g | g |
| ASCII1 | 71 | 47 | 103 | 67 |
| EBCDIC | 199 | C7 | 135 | 87 |
- 1 W tym pochodne ASCII, takie jak DOS, Windows, ISO-8859 i Macintosh
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Aleksander Gieysztor, Zarys dziejów pisma łacińskiego, Jadwiga Gniazdowska (red.), Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009, s. 49, ISBN 978-83-01-16054-8, OCLC 750467223.