Spółgłoska uderzeniowa wargowo-zębowa
| Numer IPA | 184 413 | |||
|---|---|---|---|---|
| ⱱ | ||||
| Jednostka znakowa |
ⱱ | |||
| Unikod |
U+2c71 | |||
| UTF-8 (hex) |
e2 b1 b1 | |||
| Inne systemy | ||||
| IPA Braille↗ | ⠖⠧ | |||
| Przykład | ||||
| informacje • pomoc | ||||
| ||||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | ||||
Spółgłoska uderzeniowa wargowo-zębowa – rodzaj dźwięku mowy, spotykany w niektórych językach. W Międzynarodowym alfabecie fonetycznym jest oznaczana symbolem [ⱱ].
Artykulacja[edytuj | edytuj kod]
- modulowany jest prąd powietrza wydychanego z płuc, czyli artykulacja tej spółgłoski wymaga inicjacji płucnej i egresji,
- prąd powietrza w jamie ustnej przepływa ponad całym językiem lub przynajmniej powietrze uchodzi wzdłuż środkowej linii języka,
- dolna warga kontaktuje się z górnymi siekaczami – jest to spółgłoska wargowo-zębowa,
- kontakt artykulatorów jest bardzo krótki – jest to spółgłoska uderzeniowa,
- wiązadła głosowe drgają – jest to spółgłoska dźwięczna.
Przykłady[edytuj | edytuj kod]
| Język | Słowo w MAF | Znaczenie | ||
|---|---|---|---|---|
| bana | [ɡeⱱin] | haczyk na ryby | [1] | |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Erica Hofmann: A Preliminary Phonology of Bana. University of Victoria, 1990. OCLC 27946722. (ang.).