Beskid (Tatry): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Robot automatycznie zastąpił tekst (-pozycja napisu +pozycja opisu ) |
m MalarzBOT: Nagłówki w mobilnej wersji Wikipedii |
||
| Linia 24: | Linia 24: | ||
'''Beskid''' (2012 m) – ostatni w kierunku wschodnim szczyt [[Tatry Zachodnie|Tatr Zachodnich]], położony pomiędzy [[Sucha Przełęcz (Tatry Zachodnie)|Suchą Przełęczą]] (1950 m) a przełęczą [[Liliowe (Tatry)|Liliowe]] (1952 m). |
'''Beskid''' (2012 m) – ostatni w kierunku wschodnim szczyt [[Tatry Zachodnie|Tatr Zachodnich]], położony pomiędzy [[Sucha Przełęcz (Tatry Zachodnie)|Suchą Przełęczą]] (1950 m) a przełęczą [[Liliowe (Tatry)|Liliowe]] (1952 m). |
||
=== Topografia === |
|||
[[Władysław Cywiński]] w swoim przewodniku wyróżnia jeszcze pomiędzy Beskidem a przełęczą Liliowe [[Liliowa Kopka|Liliową Kopkę]] (ok. 1975 m), oddzieloną od Beskidu przełączką [[Wyżnie Liliowe]] (ok 1965 m). Beskid znajduje się w [[grań główna Tatr|grani głównej Tatr]], którą biegnie tu granica słowacko-polska. Po słowackiej stronie stoki Beskidu opadają do [[Dolina Cicha Liptowska|Doliny Cichej]]. Nieco poniżej szczytu Beskidu wyrasta z niego na południową stronę [[grzęda (geomorfologia)|grzęda]] oddzielająca od siebie dwa duże żleby opadające do Doliny Cichej. Po polskiej stronie stoki Beskidu opadają do [[Dolina Gąsienicowa|Doliny Gąsienicowej]], a opadająca z niego wypukłość stanowi [[orografia|orograficznie]] prawe ograniczenie [[Kocioł Kasprowy|Kotła Kasprowego]] (górne piętro Doliny Gąsienicowej)<ref name=CW>{{Cytuj książkę |nazwisko=Cywiński |imię=Władysław |autor link= Władysław Cywiński|tytuł=Tatry. Przewodnik szczegółowy. Tom 13. Kasprowy Wierch |wydawca=Wydawnictwo Górskie |miejsce=Poronin |data=2008 | |isbn=83-7104-011-3}}</ref>. |
[[Władysław Cywiński]] w swoim przewodniku wyróżnia jeszcze pomiędzy Beskidem a przełęczą Liliowe [[Liliowa Kopka|Liliową Kopkę]] (ok. 1975 m), oddzieloną od Beskidu przełączką [[Wyżnie Liliowe]] (ok 1965 m). Beskid znajduje się w [[grań główna Tatr|grani głównej Tatr]], którą biegnie tu granica słowacko-polska. Po słowackiej stronie stoki Beskidu opadają do [[Dolina Cicha Liptowska|Doliny Cichej]]. Nieco poniżej szczytu Beskidu wyrasta z niego na południową stronę [[grzęda (geomorfologia)|grzęda]] oddzielająca od siebie dwa duże żleby opadające do Doliny Cichej. Po polskiej stronie stoki Beskidu opadają do [[Dolina Gąsienicowa|Doliny Gąsienicowej]], a opadająca z niego wypukłość stanowi [[orografia|orograficznie]] prawe ograniczenie [[Kocioł Kasprowy|Kotła Kasprowego]] (górne piętro Doliny Gąsienicowej)<ref name=CW>{{Cytuj książkę |nazwisko=Cywiński |imię=Władysław |autor link= Władysław Cywiński|tytuł=Tatry. Przewodnik szczegółowy. Tom 13. Kasprowy Wierch |wydawca=Wydawnictwo Górskie |miejsce=Poronin |data=2008 | |isbn=83-7104-011-3}}</ref>. |
||
=== Opis szczytu === |
|||
Jest to niewybitny szczyt, zbudowany z różowych granitów ([[granodioryt]]ów), które położone są na [[skały osadowe|skałach osadowych]]. Należy do tzw. [[wyspa krystaliczna Goryczkowej|wyspy krystalicznej Goryczkowej]] – grupy kilku szczytów zbudowanych z granitu, a położonych na podkładzie wapiennym<ref name=Nyka>{{Cytuj książkę|imię=Józef |nazwisko=Nyka |autor link= Józef Nyka|tytuł=Tatry polskie. Przewodnik. Wyd. XIII |miejsce=Latchorzew |rok=2003 |wydawca=Wyd. Trawers |isbn= 83-915859-1-3}}</ref>. Grupę takich wapiennych skałek można dostrzec np. wśród kosodrzewiny u podnóży północnych stoków<ref name=CW/>. Sam szczyt jest kamienisty, natomiast jego stoki są bardziej łagodne i trawiaste. |
Jest to niewybitny szczyt, zbudowany z różowych granitów ([[granodioryt]]ów), które położone są na [[skały osadowe|skałach osadowych]]. Należy do tzw. [[wyspa krystaliczna Goryczkowej|wyspy krystalicznej Goryczkowej]] – grupy kilku szczytów zbudowanych z granitu, a położonych na podkładzie wapiennym<ref name=Nyka>{{Cytuj książkę|imię=Józef |nazwisko=Nyka |autor link= Józef Nyka|tytuł=Tatry polskie. Przewodnik. Wyd. XIII |miejsce=Latchorzew |rok=2003 |wydawca=Wyd. Trawers |isbn= 83-915859-1-3}}</ref>. Grupę takich wapiennych skałek można dostrzec np. wśród kosodrzewiny u podnóży północnych stoków<ref name=CW/>. Sam szczyt jest kamienisty, natomiast jego stoki są bardziej łagodne i trawiaste. |
||
| Linia 34: | Linia 34: | ||
W [[Dolina Gąsienicowa|Dolinie Gąsienicowej]] u podnóży Beskidu w roku 1934-36 budował prywatne schronisko Eugeniusz Sieczka-Gąsienica. Jednakże otwarcie w 1936 [[Kolej linowa Kasprowy Wierch|Kolei linowej Kasprowy Wierch]] i restauracji spowodowało, że splajtował. Resztki murów tego schroniska, nazywane przez narciarzy i ratowników Gienkowymi Murami, zostały usunięte dopiero w 2006<ref name=CW/>. |
W [[Dolina Gąsienicowa|Dolinie Gąsienicowej]] u podnóży Beskidu w roku 1934-36 budował prywatne schronisko Eugeniusz Sieczka-Gąsienica. Jednakże otwarcie w 1936 [[Kolej linowa Kasprowy Wierch|Kolei linowej Kasprowy Wierch]] i restauracji spowodowało, że splajtował. Resztki murów tego schroniska, nazywane przez narciarzy i ratowników Gienkowymi Murami, zostały usunięte dopiero w 2006<ref name=CW/>. |
||
=== Szlaki turystyczne === |
|||
: {{Szlak|czerwony}} – odcinek czerwonego szlaku [[Kasprowy Wierch]] – [[Świnica]]. Czas przejścia: 1.40 h, ↓ 1.20 h<ref>{{Cytuj książkę|tytuł= Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000 |miejsce=Piwniczna |rok=2006|wydawca= Agencja Wyd. „WiT” s.c. |isbn= 83-89580-00-4}}</ref> |
: {{Szlak|czerwony}} – odcinek czerwonego szlaku [[Kasprowy Wierch]] – [[Świnica]]. Czas przejścia: 1.40 h, ↓ 1.20 h<ref>{{Cytuj książkę|tytuł= Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000 |miejsce=Piwniczna |rok=2006|wydawca= Agencja Wyd. „WiT” s.c. |isbn= 83-89580-00-4}}</ref> |
||
{{Przypisy|stopień= |
{{Przypisy|stopień= ===}} |
||
{{Główna grań Tatr Zachodnich}} |
{{Główna grań Tatr Zachodnich}} |
||
Wersja z 17:40, 12 sie 2014
 Wierzchołek Beskidu – widok z Liliowej Kopki | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
2012 m n.p.m. |
| Wybitność |
60 m |
Położenie na mapie Tatr  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Położenie na mapie Karpat  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
| Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|} | |
Beskid (2012 m) – ostatni w kierunku wschodnim szczyt Tatr Zachodnich, położony pomiędzy Suchą Przełęczą (1950 m) a przełęczą Liliowe (1952 m).
Topografia
Władysław Cywiński w swoim przewodniku wyróżnia jeszcze pomiędzy Beskidem a przełęczą Liliowe Liliową Kopkę (ok. 1975 m), oddzieloną od Beskidu przełączką Wyżnie Liliowe (ok 1965 m). Beskid znajduje się w grani głównej Tatr, którą biegnie tu granica słowacko-polska. Po słowackiej stronie stoki Beskidu opadają do Doliny Cichej. Nieco poniżej szczytu Beskidu wyrasta z niego na południową stronę grzęda oddzielająca od siebie dwa duże żleby opadające do Doliny Cichej. Po polskiej stronie stoki Beskidu opadają do Doliny Gąsienicowej, a opadająca z niego wypukłość stanowi orograficznie prawe ograniczenie Kotła Kasprowego (górne piętro Doliny Gąsienicowej)[1].
Opis szczytu
Jest to niewybitny szczyt, zbudowany z różowych granitów (granodiorytów), które położone są na skałach osadowych. Należy do tzw. wyspy krystalicznej Goryczkowej – grupy kilku szczytów zbudowanych z granitu, a położonych na podkładzie wapiennym[2]. Grupę takich wapiennych skałek można dostrzec np. wśród kosodrzewiny u podnóży północnych stoków[1]. Sam szczyt jest kamienisty, natomiast jego stoki są bardziej łagodne i trawiaste.
Z uwagi na swoje położenie jest łatwo osiągalny z Kasprowego Wierchu. Jest też bardzo często odwiedzany. Leży bowiem na popularnym graniowym szlaku turystycznym, często też wchodzą na niego turyści przyjeżdżający kolejką na Kasprowy Wierch i odbywający krótki spacer granią w kierunku przełęczy Liliowe. Wskutek masowego ruchu turystycznego ścieżka turystyczna rozdeptana jest w szeroki trakt, a roślinność znacznie zniszczona[2]. Z rzadkich w Polsce roślin występuje tutaj m.in. babka górska (stanowisko potwierdzone w 2001)[3].
W Dolinie Gąsienicowej u podnóży Beskidu w roku 1934-36 budował prywatne schronisko Eugeniusz Sieczka-Gąsienica. Jednakże otwarcie w 1936 Kolei linowej Kasprowy Wierch i restauracji spowodowało, że splajtował. Resztki murów tego schroniska, nazywane przez narciarzy i ratowników Gienkowymi Murami, zostały usunięte dopiero w 2006[1].
Szlaki turystyczne
– odcinek czerwonego szlaku Kasprowy Wierch – Świnica. Czas przejścia: 1.40 h, ↓ 1.20 h[4]
- ↑ a b c Władysław Cywiński: Tatry. Przewodnik szczegółowy. Tom 13. Kasprowy Wierch. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2008. ISBN 83-7104-011-3.
- ↑ a b Józef Nyka: Tatry polskie. Przewodnik. Wyd. XIII. Latchorzew: Wyd. Trawers, 2003. ISBN 83-915859-1-3.
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.
- ↑ Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000. Piwniczna: Agencja Wyd. „WiT” s.c., 2006. ISBN 83-89580-00-4.
<ref> o nazwie „stopień”, zdefiniowany w <references>, nie był użyty wcześniej w treści.