Szpital Przemienienia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szpital Przemienienia
Autor

Stanisław Lem

Typ utworu

powieść realistyczna

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Polska

Język

polski

Data wydania

1955 w trylogii Czas nieutracony
1965 samodzielnie

Wydawca

Wydawnictwo Literackie (1955, 1965)

Szpital Przemienienia – pierwsza część trylogii Stanisława Lema Czas nieutracony, ukończona we wrześniu 1948 roku, a wydana po raz pierwszy w 1955 roku razem z pozostałymi tomami.

Książka[edytuj | edytuj kod]

Autor początkowo nie zamierzał pisać następnych dwóch tomów (ich powstanie było wynikiem ingerencji władz komunistycznych w treść utworu), więc Szpital Przemienienia, jako napisany dużo wcześniej, charakteryzuje się innym stylem[1]. Jest to jedyny tom tej trylogii, który Lem pozwalał w późniejszym okresie wznawiać, jako samodzielny tytuł z pierwszym wydaniem (także pozbawionym pewnych ingerencji cenzorskich) w 1975 roku.

Książka opowiada o młodym lekarzu, Stefanie Trzynieckim, który po studiach znajduje pracę w szpitalu psychiatrycznym. Akcja dzieje się podczas II wojny światowej, okupacji hitlerowskiej.

Jest ona rodzajem traktatu filozoficzno-moralnego, perypetie bohaterów łączą się w niej z dyskusją na tematy filozoficzne[1].

Ekranizacje i realizacje radiowe[edytuj | edytuj kod]

W 1978 roku powstał na podstawie powieści polski film pod tym samym tytułem. Reżyserem był Edward Żebrowski. W 2021 roku Teatr Polskiego Radia zrealizował słuchowisko w adaptacji i reżyserii Piotra Skotnickiego pod tym samym tytułem.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Jerzy Jarzębski: Skalpel i mózg. solaris.lem.pl. [dostęp 2015-08-08].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]