Trans-African Highways
Wygląd
Trans-African Highways – sieć dziewięciu dróg transkontynentalnych, łączących stolice oraz główne skupiska ludności i ośrodki przemysłu większości państw afrykańskich[1].
Budowa sieci zapoczątkowana została w 1971 roku z inicjatywy Komisji Gospodarczej Narodów Zjednoczonych ds. Afryki (UNECA), przy współudziale Afrykańskiego Banku Rozwoju oraz Organizacji Jedności Afrykańskiej (od 2002 Unii Afrykańskiej). Celem projektu było ułatwienie rozwoju i integracji gospodarczej, społecznej i politycznej Afryki[1][2].
Według wstępnych założeń sieć dróg transafrykańskich miała liczyć 59 100 km[1]. Raport UNECA z 2011 roku wskazał, że 21% z nich pozostaje niezbudowana. W krajach śródlądowych odsetek ten wynosił 65%[2].
Lista dróg
[edytuj | edytuj kod]Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Ze względu system polityczny panujący w Republice Południowej Afryki do lat 90. XX wieku (apartheid), państwo to zostało pominięte podczas projektowania sieci, choć drogi z Windhuk i Gaborone do Kapsztadu de facto stanowią przedłużenie dróg transafrykańskich nr 3 i 4.
- ↑ Faktyczna długość wszystkich dróg w 2003 roku wynosiła 52 450 km. Rozbieżność wynika z faktu, że niektóre odcinki wchodzą w skład dwóch różnych dróg transafrykańskich.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Review of the implementation status of the Trans African Highways and the missing links. Volume 1: Main report. African Development Bank, 2003-08-14. [dostęp 2015-06-30]. (ang.).
- ↑ a b Eleanor Whitehead: Road to nowhere. Good Governance Africa, 2014-05-01. [dostęp 2015-06-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-06-24)]. (ang.).
- ↑ a b Review of the implementation status of the Trans African Highways and the missing links. Volume 2: Description of corridors. African Development Bank, 2003-08-14. [dostęp 2015-06-30]. (ang.).