Harri Heliövaara
_(52144575930).jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
4 czerwca 1989 |
| Wzrost |
188 cm |
| Gra |
praworęczny, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny |
2009 |
| Zakończenie kariery |
aktywny |
| Trener |
Boris Chernov, Erik Piispa |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
194 (19 grudnia 2011) |
| Australian Open |
1Q (2012) |
| Roland Garros |
1Q (2012) |
| Wimbledon |
2Q (2012) |
| US Open |
1Q (2012) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
4 |
| Najwyżej w rankingu |
9 (9 stycznia 2023) |
| Australian Open |
2R (2022, 2023) |
| Roland Garros |
QF (2022) |
| Wimbledon |
3R (2021, 2022) |
| US Open |
QF (2022) |
| Strona internetowa | |
Harri Heliövaara (ur. 4 czerwca 1989 w Helsinkach) – fiński tenisista, reprezentant kraju w Pucharze Davisa.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Zawodowym tenisistą jest od 2009 roku.
Występując w gronie juniorów, wygrał Australian Open 2007 w konkurencji gry podwójnej chłopców, partnerując Graeme’owi Dyce’owi.
W grze podwójnej wygrał cztery turnieje rangi ATP Tour z jedenastu rozegranych finałów. Ponadto zwyciężył w trzynastu turniejach rangi ATP Challenger Tour.
Od lipca 2008 reprezentuje Finlandię w Pucharze Davisa.
W rankingu gry pojedynczej najwyżej był na 194. miejscu (19 grudnia 2011), a w klasyfikacji gry podwójnej na 9. pozycji (9 stycznia 2023).
Finały w turniejach ATP Tour[edytuj | edytuj kod]
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra podwójna (4–7)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 14 marca 2021 | Marsylia | Twarda (hala) |  Lloyd Glasspool
|
 Sander Arends David Pel
|
7:5, 7:6(4) |
| Zwycięzca | 2. | 24 października 2021 | Moskwa | Twarda (hala) | Matwé Middelkoop
|
 Tomislav Brkić Nikola Ćaćić
|
7:5, 4:6, 11–9 |
| Finalista | 1. | 6 lutego 2022 | Montpellier | Twarda (hala) | Lloyd Glasspool
|
 Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut
|
6:4, 6:7(3), 10–12 |
| Finalista | 2. | 13 lutego 2022 | Dallas | Twarda (hala) | Lloyd Glasspool
|
 Marcelo Arévalo Jean-Julien Rojer
|
6:7(4), 4:6 |
| Finalista | 3. | 19 czerwca 2022 | Londyn | Trawiasta | Lloyd Glasspool
|
 Nikola Mektić Mate Pavić
|
6:3, 6:7(3), 6–10 |
| Zwycięzca | 3. | 24 lipca 2022 | Hamburg | Ceglana | Lloyd Glasspool
|
 Rohan Bopanna Matwé Middelkoop
|
6:2, 6:4 |
| Finalista | 4. | 30 lipca 2022 | Umag | Ceglana | Lloyd Glasspool
|
 Simone Bolelli Fabio Fognini
|
7:5, 6:7(6), 7–10 |
| Finalista | 5. | 25 września 2022 | Metz | Twarda (hala) | Lloyd Glasspool
|
 Hugo Nys Jan Zieliński
|
6:7(5), 4:6 |
| Finalista | 6. | 23 października 2022 | Sztokholm | Twarda (hala) | Lloyd Glasspool
|
Marcelo Arévalo Jean-Julien Rojer
|
3:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 4. | 8 stycznia 2023 | Adelaide | Twarda | Lloyd Glasspool
|
Jamie Murray Michael Venus
|
6:3, 7:6(3) |
| Finalista | 7. | 4 marca 2023 | Dubaj | Twarda | Lloyd Glasspool
|
 Maxime Cressy Fabrice Martin
|
6:7(3), 4:6 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]
Gra podwójna (1–0)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 2007 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Graeme Dyce
|
 Stephen Donald Rupesh Roy
|
6:2, 6:7(4), 6:3 |
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2018-01-23] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2018-01-23] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2018-01-23] (ang.).