Fabio Fognini

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fabio Fognini
Ilustracja
Państwo

 Włochy

Data i miejsce urodzenia

24 maja 1987
San Remo

Wzrost

178 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

2004

Zakończenie kariery

aktywny

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

9

Najwyżej w rankingu

9 (15 lipca 2019)

Australian Open

4R (2014, 2018, 2020, 2021)

Roland Garros

QF (2011)

Wimbledon

3R (2010, 2014, 2017–2019, 2021)

US Open

4R (2015)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

8

Najwyżej w rankingu

7 (20 lipca 2015)

Australian Open

W (2015)

Roland Garros

SF (2015)

Wimbledon

2R (2014)

US Open

SF (2011)

Strona internetowa

Fabio Fognini (ur. 24 maja 1987 w San Remo) – włoski tenisista, triumfator Australian Open 2015 w grze podwójnej mężczyzn, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Na początku 2014 roku zaczął spotykać się z o pięć lat starszą włoską tenisistką, Flavią Pennettą. Para potwierdziła swój związek w mediach społecznościowych w kwietniu tego samego roku[1]. Pennetta przyjęła oświadczyny Fogniniego w wakacje 2015[2]. Dnia 11 czerwca 2016 roku podczas ceremonii w Otsuni zawarli związek małżeński[3].

Dnia 15 grudnia 2016 para ogłosiła, że spodziewa się narodzin swojego pierwszego dziecka[4].

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

W ciągu swojej kariery wygrywał turnieje rangi ATP Challenger Tour. W zawodach rangi ATP Tour Fognini osiągnął 19 finałów, z których w 9 triumfował. Najwyżej w rankingu gry pojedynczej został sklasyfikowany 15 lipca 2019 roku, na 9. miejscu.

W grze podwójnej Fognini wygrał 8 turniejów rangi ATP Tour, w tym na początku 2015 roku Australian Open, z Simonem Bolellim. Ponadto Fognini przegrał 12 deblowych finałów. Najwyższą pozycję w indywidualnym rankingu deblistów osiągnął w lipcu 2015 roku, nr 7.

Od roku 2008 Fognini jest reprezentantem Włoch w Pucharze Davisa. Do kwietnia 2014 roku rozegrał siedemnaście meczów singlowych, z których czternaście wygrał oraz jeden pięć spotkań deblowych, z czego trzy zakończyły się jego zwycięstwem.

W 2012 roku Fognini wystartował na igrzyskach olimpijskich w Londynie w konkurencji gry pojedynczej. Odpadł w 1 rundzie po porażce z Novakiem Đokoviciem. Podczas igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro w 2016 roku, tenisista włoski osiągnął ćwierćfinały w turniejach gry podwójnej (z Andreasem Seppim) i gry mieszanej (z Robertą Vinci), a w zawodach singlowych awansował do 3 rundy.

Finały w turniejach ATP Tour[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (9–10)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 29 kwietnia 2012 Bukareszt Ceglana Francja Gilles Simon 4:6, 3:6
Finalista 2. 23 września 2012 Petersburg Twarda (hala) Słowacja Martin Kližan 2:6, 3:6
Zwycięzca 1. 14 lipca 2013 Stuttgart Ceglana Niemcy Philipp Kohlschreiber 5:7, 6:4, 6:4
Zwycięzca 2. 21 lipca 2013 Hamburg Ceglana Argentyna Federico Delbonis 4:6, 7:6(8), 6:2
Finalista 3. 28 lipca 2013 Umag Ceglana Hiszpania Tommy Robredo 0:6, 3:6
Zwycięzca 3. 9 lutego 2014 Viña del Mar Ceglana Argentyna Leonardo Mayer 6:2, 6:4
Finalista 4. 16 lutego 2014 Buenos Aires Ceglana Hiszpania David Ferrer 4:6, 3:6
Finalista 5. 4 maja 2014 Monachium Ceglana Słowacja Martin Kližan 6:2, 1:6, 2:6
Finalista 6. 22 lutego 2015 Rio de Janeiro Ceglana Hiszpania David Ferrer 2:6, 3:6
Finalista 7. 2 sierpnia 2015 Hamburg Ceglana Hiszpania Rafael Nadal 5:7, 5:7
Zwycięzca 4. 24 lipca 2016 Umag Ceglana Słowacja Andrej Martin 6:4, 6:1
Finalista 8. 23 października 2016 Moskwa Twarda (hala) Hiszpania Pablo Carreño-Busta 6:4, 3:6, 2:6
Zwycięzca 5. 30 lipca 2017 Gstaad Ceglana Niemcy Yannick Hanfmann 6:4, 7:5
Finalista 9. 24 września 2017 Petersburg Twarda (hala) Bośnia i Hercegowina Damir Džumhur 6:3, 4:6, 2:6
Zwycięzca 6. 4 marca 2018 São Paulo Ceglana Chile Nicolás Jarry 1:6, 6:1, 6:4
Zwycięzca 7. 22 lipca 2018 Båstad Ceglana Francja Richard Gasquet 6:3, 3:6, 6:1
Zwycięzca 8. 4 sierpnia 2018 Los Cabos Twarda Argentyna Juan Martín del Potro 6:4, 6:2
Finalista 10. 30 września 2018 Chengdu Twarda Australia Bernard Tomic 1:6, 6:3, 6:7(7)
Zwycięzca 9. 21 kwietnia 2019 Monte Carlo Ceglana Serbia Dušan Lajović 6:3, 6:4

Gra podwójna (8–12)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 20 lipca 2008 Umag Ceglana Argentyna Carlos Berlocq Słowacja Michal Mertiňák
Czechy Petr Pála
6:2, 3:6, 5–10
Finalista 2. 27 lutego 2010 Acapulco Ceglana Włochy Potito Starace Polska Łukasz Kubot
Austria Oliver Marach
0:6, 0:6
Zwycięzca 1. 31 lipca 2011 Umag Ceglana Włochy Simone Bolelli Chorwacja Marin Čilić
Chorwacja Lovro Zovko
6:3, 5:7, 10–7
Finalista 3. 15 kwietnia 2012 Casablanca Ceglana Włochy Daniele Bracciali Niemcy Dustin Brown
Australia Paul Hanley
5:7, 3:6
Zwycięzca 2. 24 lutego 2013 Buenos Aires Ceglana Włochy Simone Bolelli Stany Zjednoczone Nicholas Monroe
Niemcy Simon Stadler
6:3, 6:2
Finalista 4. 2 marca 2013 Acapulco Ceglana Włochy Simone Bolelli Polska Łukasz Kubot
Hiszpania David Marrero
5:7, 2:6
Finalista 5. 6 października 2013 Pekin Twarda Włochy Andreas Seppi Białoruś Maks Mirny
Rumunia Horia Tecău
4:6, 2:6
Zwycięzca 3. 31 stycznia 2015 Australian Open, Melbourne Twarda Włochy Simone Bolelli Francja Pierre-Hugues Herbert
Francja Nicolas Mahut
6:4, 6:4
Finalista 6. 22 marca 2015 Indian Wells Twarda Włochy Simone Bolelli Kanada Vasek Pospisil
Stany Zjednoczone Jack Sock
4:6, 7:6(3), 7–10
Finalista 7. 19 kwietnia 2015 Monte Carlo Ceglana Włochy Simone Bolelli Stany Zjednoczone Bob Bryan
Stany Zjednoczone Mike Bryan
6:7(3), 1:6
Finalista 8. 18 października 2015 Szanghaj Twarda Włochy Simone Bolelli Południowa Afryka Raven Klaasen
Brazylia Marcelo Melo
3:6, 3:6
Zwycięzca 4. 2 października 2016 Shenzhen Twarda Szwecja Robert Lindstedt Austria Oliver Marach
Francja Fabrice Martin
7:6(4), 6:3
Finalista 9. 22 lipca 2018 Båstad Ceglana Włochy Simone Bolelli Chile Julio Peralta
Argentyna Horacio Zeballos
3:6, 4:6
Zwycięzca 5. 23 września 2018 Petersburg Twarda (hala) Włochy Matteo Berrettini Czechy Roman Jebavý
Holandia Matwé Middelkoop
7:6(6), 7:6(4)
Finalista 10. 15 stycznia 2022 Sydney Twarda Włochy Simone Bolelli Australia John Peers
Słowacja Filip Polášek
5:7, 5:7
Finalista 11. 13 lutego 2022 Buenos Aires Ceglana Argentyna Horacio Zeballos Meksyk Santiago González
Argentyna Andrés Molteni
1:6, 1:6
Zwycięzca 6. 20 lutego 2022 Rio de Janeiro Ceglana Włochy Simone Bolelli Wielka Brytania Jamie Murray
Brazylia Bruno Soares
7:5, 6:7(2), 10–6
Finalista 12. 17 lipca 2022 Båstad Ceglana Włochy Simone Bolelli Brazylia Rafael Matos
Hiszpania David Vega Hernández
4:6, 6:3, 11–13
Zwycięzca 7. 30 lipca 2022 Umag Ceglana Włochy Simone Bolelli Wielka Brytania Lloyd Glasspool
Finlandia Harri Heliövaara
5:7, 7:6(6), 10–7
Zwycięzca 8. 19 lutego 2023 Buenos Aires Ceglana Włochy Simone Bolelli Kolumbia Nicolás Barrientos
Urugwaj Ariel Behar
6:2, 6:4

Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 Wygrane turnieje Bilans w turnieju
Australian Open 1R 2R 1R 1R 1R 1R 4R 1R 1R 2R 4R 3R 4R 4R 1R 1R 0 / 16 16–16
French Open 1R 1R 3R QF 3R 3R 3R 2R 1R 3R 4R 4R 1R 3R 2R 3R 0 / 16 26–15
Wimbledon 1R 2R 3R 2R 1R 3R 2R 2R 3R 3R 3R NH 3R 1R 0 / 13 16–13
US Open 1R 1R 1R 2R 3R 1R 2R 4R 2R 1R 2R 1R 1R 2R 0 / 14 10–14
Bilans spotkań 0–0 0–1 0–3 2–4 4–4 5–2 5–4 2–4 8–4 5–4 2–4 5–4 9–4 7–4 3–2 7–4 2–4 2–2 N/A 68–58

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. It’s official: Fognini and Pennetta are in love! [online], tennistonic.com [dostęp 2017-05-11] (ang.).
  2. Rachelle Corpuz, US Open champion Flavia Pennetta to tie the knot with fiancé ATP star Fabio Fognini in 2016, „International Business Times AU”, 18 września 2015 [dostęp 2017-05-11] (ang.).
  3. Marija, Flavia Pennetta and Fabio Fognini are married! [online], Women’s Tennis Blog, 13 czerwca 2016 [dostęp 2017-05-11].
  4. 2015 U.S. Open champion Flavia Pennetta pregnant with first child, „Tennis.com”, 15 grudnia 2016 [dostęp 2017-05-11].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]