Wiktoryja Azaranka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wiktoryja Azaranka
Вікто́рыя Аза́ранка
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Wiktoryja Fiodarauna Azaranka

Państwo

 Białoruś

Data i miejsce urodzenia

31 lipca 1989
Mińsk

Wzrost

183 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2003

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Maxime Tchoutakian

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

21 WTA, 1 ITF

Najwyżej w rankingu

1 (30 stycznia 2012)

Australian Open

W (2012, 2013)

Roland Garros

SF (2013)

Wimbledon

SF (2011, 2012)

US Open

F (2012, 2013, 2020)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

10 WTA, 3 ITF

Najwyżej w rankingu

7 (7 lipca 2008)

Australian Open

F (2008, 2011)

Roland Garros

F (2009)

Wimbledon

QF (2008)

US Open

F (2019)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Białoruś
Igrzyska olimpijskie
złoto Londyn 2012 tenis ziemny
(gra mieszana)
brąz Londyn 2012 tenis ziemny
(gra pojedyncza)
Odznaczenia
Order Ojczyzny III stopnia (Białoruś)

Wiktoryja Fiodarauna Azaranka[a] (biał. Вікто́рыя Фёдараўна Аза́ранка, ros. Викто́рия Фёдоровна Аза́ренко, Wiktorija Fiodorowna Azarienko; ur. 31 lipca 1989 w Mińsku) – białoruska tenisistka, mistrzyni wielkoszlemowego Australian Open w grze pojedynczej w latach 2012 i 2013 oraz US Open 2007 i French Open 2008 w grze mieszanej; była liderka klasyfikacji juniorskiej; liderka rankingu singlowego WTA; mistrzyni wielkoszlemowych turniejów juniorskich w grze pojedynczej i podwójnej, złota medalistka w mikście oraz brązowa medalistka w singlu z Londynu 2012; zwyciężczyni 21 turniejów cyklu WTA Tour, w tym 10 rangi WTA Premier Mandatory/WTA Premier 5. Reprezentantka kraju w Pucharze Federacji. Tenisistka praworęczna z oburęcznym bekhendem.

Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]

Jest zawodniczką praworęczną. Do tenisa zachęciła ją matka, gdy Wiktoryja miała siedem lat. Matka pracowała wówczas jako instruktorka w klubie w stolicy. Gdy została najlepszą juniorką w kraju, jako 14-latka, wyjechała do Arizony, gdzie rosyjski hokeista występujący w lidze NHL, Nikołaj Chabibulin zaoferował Azarance wsparcie finansowe w postaci stypendium (jego pochodząca z Białorusi żona jest przyjaciółką matki Azaranki)[1][2]. Jako 17-latka została najlepszą juniorką świata[3].

Sezon 2005[edytuj | edytuj kod]

W 2005 roku tenisistka z Mińska zdominowała rozgrywki juniorskie. Indywidualnie zdobyła dwa wielkoszlemowe tytuły (Australian Open i US Open); w deblu zaś zwyciężyła trzy z czterech imprez w jednym sezonie (poza US Open). 31 stycznia została liderką światowej klasyfikacji mieszanej juniorek.

Wygrała jeden turniej singlowy kobiecych rozgrywek ITF – w 2005 w Pétange. Ma na koncie dwa tytuły deblowe, ostatni z 2005 roku z Tucson.

W 2005 roku po przegranych kwalifikacjach w Pradze i New Haven, zadebiutowała na turnieju seniorek w Kolkacie. Przegrała tam już w pierwszej rundzie z Galiną Woskobojewą. Wystartowała w Kantonie, gdzie zwyciężyła rozstawione zawodniczki – [8] Martinę Suchą i [2] Peng Shuai, przegrywając dopiero z Yan Zi. Wygrała turnieje z cyklu ITF. Była jedną z liderek rozgrywek juniorskich – wygrała wszystkie turnieje wielkoszlemowe, ale w różnych konkurencjach.

Sezon 2006[edytuj | edytuj kod]

W styczniu na kortach twardych w Auckland dotarła do drugiej rundy. Zakwalifikowała się do Australian Open, gdzie już w pierwszej rundzie przegrała z Sanią Mirzą. Jako 138 zawodniczka świata wyeliminowała w Memphis Nicole Vaidišovą. W tym samym turnieju razem z Caroline Wozniacki dotarła do finału gry podwójnej, przegrywając z najwyżej rozstawionymi zawodniczkami Lisą Raymond i Rennae Stubbs. W Miami w drugiej rundzie wygrała z Jeleną Janković, ale w następnej uległa Anastazji Myskinie. Odpadła w pierwszej rundzie trzech kolejnych turniejów: w Estoril, Pradze i Rzymie. Zadebiutowała na zawodowym turnieju Roland Garros, w pierwszej rundzie trafiając na Anabel Medinę. W trzecim secie przegrała 7:9. Zadebiutowała również w Wimbledonie, gdzie przegrała w pierwszej rundzie z Agnieszką Radwańską. Po tym turnieju została sklasyfikowana po raz pierwszy w czołowej setce rankingu WTA (na 99. miejscu). Po turnieju US Open (gdzie wygrała z Anastasiją Myskiną), po siedmiotygodniowej nieobecności powróciła do pierwszej setki rankingu. Wygrała (poprzez walkower rywalek) deblowy turniej tenisowy w Taszkencie – było to jej pierwsze zwycięstwo w zawodowej karierze. Sezon zakończyła na turnieju Bell Challenge w Quebecu, odpadając w pierwszej rundzie singla z Sybille Bammer oraz dochodząc do półfinału debla w parze z Nicole Pratt. Na zakończenie 2006 roku uzyskała najwyższe pozycje w rankingach światowych w dotychczasowej karierze – 92. w singlu i 110. w deblu.

Sezon 2007[edytuj | edytuj kod]

Już na początku roku 2007 osiągnęła wielki sukces, dochodząc razem z Maksem Mirnym do finału wielkoszlemowego Australian Open w grze mieszanej. W grze pojedynczej odpadła w trzeciej rundzie z Jeleną Janković, ale wcześniej wyeliminowała Francuzkę Marion Bartoli. Po przejściu kwalifikacji doszła do trzeciej rundy Indian Wells oraz Miami Masters (do listy pokonanych z czołówki światowej dodała Anabel Medinę Garrigues). W pierwszej rundzie w Amelia Island przegrała z Rominą Oprandi. W maju doszła do pierwszego zawodowego finału w grze pojedynczej w Estoril. W drodze do niego pokonała Virginie Razzano, Francescę Schiavone, Giselę Dulko, Lucie Šafářovą; w finale przegrała z niemiecką kwalifikantką Grétą Arn. Była też w półfinale w Pradze, ale odpadła już w pierwszej rundzie French Open. Doszła do trzeciej rundy Wimbledonu. Po nieudanym sezonie US Open Series, gdzie jej najlepszym wynikiem był ćwierćfinał w Los Angeles, doszła do czwartej rundy US Open, eliminując po drodze Martinę Hingis. Podczas tego turnieju po raz pierwszy w karierze została mistrzynią wielkoszlemową w kategorii seniorskiej. W parze z Maksem Mirnym wygrała turniej gry mieszanej i została pierwszą Białorusinką, która zwyciężyła w mikście na Flushing Meadows.

Sezon 2008[edytuj | edytuj kod]

Rok 2008 rozpoczęła od osiągnięcia trzeciej rundy singla i finału debla (razem z Szachar Pe’er) w wielkoszlemowym Australian Open. Jej partnerką w grze deblowej była Szachar Pe’er. We French Open doszła do IV rundy, pokonując w I rundzie Edinę Gallovits 6:1, 6:3. w II rundzie wygrała z Soraną Cîrsteą 6:0, 6:0. W III rundzie wygrała z Francescą Schiavone 6:1, 6:1, a w IV rundzie przegrała ze Swietłaną Kuzniecową 6:3, 6:3. W tym samym turnieju w parze z Bobem Bryanem wygrała turniej w grze mieszanej, pokonując w finale parę Katarina SrebotnikNenad Zimonjić 6:2, 7:6. W Wimbledonie w I rundzie wygrała z Cwetaną Pironkową 6:1, 6:1, w II rundzie z Soraną Cîrsteą 6:1, 6:3, ale w III rundzie przegrała z Nadieżdą Pietrową 6:7, 6:7. W US Open 2008 dotarła do III rundy, w której przegrała z Caroline Wozniacki 4:6, 4:6. Sezon 2008 zakończyła na 15. miejscu w rankingu WTA.

Sezon 2009[edytuj | edytuj kod]

W 2009 wygrała 3 turnieje singlowe, w Brisbane pokonując w finale Marion Bartoli 6:3, 6:1, w Memphis wygrywając z Caroline Wozniacki 6:1, 6:3 i w Miami, gdzie wygrała z Sereną Williams 6:3, 6:1, oraz dwóch turniejów deblowych w Memphis w parze z Caroline Wozniacki wygrywając 6:1, 7:6 z parą Juliana FedakMichaëlla Krajicek i w turnieju w Indian Wells w parze z Wierą Zwonariową wygrywając w finale 6:4, 3:6, 10-5 z parą Gisela Dulko-Szachar Pe’er. W 2009 osiągnęła dwa ćwierćfinały w turniejach wielkoszlemowych: we French Open i na Wimbledonie oraz doszła do IV rundy Australian Open i US Open. Sezon 2009 zakończyła na 7 pozycji w rankingu WTA.

Sezon 2010[edytuj | edytuj kod]

Azaranka na US Open w 2010 roku

Sezon 2010 zaczęła od turnieju w Sydney, gdzie doszła do półfinału, przegrywając z Jeleną Diemientjewą 3:6, 1:6. W Australian Open 2010 doszła do ćwierćfinału, gdzie przegrała z Sereną Williams 6:4, 6:7, 2:6, a w lutym w turnieju w Dubaju uległa w finale jej siostrze Venus 3:6, 5:7, w półfinale pokonując Agnieszkę Radwańską.

Sezon 2011[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 2011 wygrała Sony Ericsson Open w Miami oraz dotarła do półfinału wielkoszlemowego turnieju Wimbledon 2011, gdzie przegrała z Petrą Kvitovą w trzech setach, oba turnieje w singlu. Dotarła również do finału WTA Tour Championships, w którym przegrała z Czeszką Petrą Kvitovą.

Sezon 2012[edytuj | edytuj kod]

W sezonie 2012 wygrała turniej Apia International Sydney w Sydney, po zwycięstwie w finale nad Li Na[4]. Dwa tygodnie później Azaranka odniosła największy sukces w karierze, wygrywając wielkoszlemowy Australian Open. W drodze do finału pokonała m.in. Agnieszkę Radwańską i Kim Clijsters, a w finale 6:3, 6:0 Mariję Szarapową[5]. Seria zwycięstw Azaranki powiększyła się dzięki triumfowi w turnieju w Ad-Dausze. W finale imprezy Białorusinka wygrała z Samanthą Stosur 6:1, 6:2, a cały turniej zakończyła bez straty seta.

W Indian Wells Białorusinka odniosła kolejny triumf, który był jej czwartym w sezonie. Turniej zakończyła ze stratą tylko jednego seta, którego ugrała Mona Barthel w spotkaniu drugiej rundy[6]. W finałowym pojedynku z Mariją Szarapową Azaranka zwyciężyła 6:2, 6:3. Był to jej dwudziesty trzeci kolejny wygrany mecz w sezonie[7]. W turnieju Premier Series w Stuttgarcie Białorusinka doszła do finału. Przegrała w nim 1:6, 4:6 z Mariją Szarapową[8]. W kwietniu 2012 roku do jej sztabu szkoleniowego dołączyła Amélie Mauresmo[9]. W turnieju Premier Mandatory w Madrycie ponownie osiągnęła finał. Przegrała w nim 1:6, 3:6 z Sereną Williams[10]. Swój udział we French Open w 2012 roku zakończyła w czwartej rundzie po przegranej z Dominiką Cibulkovą. 11 czerwca 2012 roku spadła z pozycji liderki rankingu gry pojedynczej na rzecz Marii Szarapowej[11].

Wiktoryja Azaranka podczas Mistrzostw WTA

Podczas Wimbledonu dotarła do półfinału, w którym uległa Serenie Williams 3:6, 6:7(6). Po turnieju ponownie znalazła się na pierwszym miejscu w rankingu singlowym. Podczas igrzysk olimpijskich w Londynie zdobyła brązowy medal w grze pojedynczej. Po porażce w półfinale 1:6, 2:6 z Sereną Williams, w meczu o trzecie miejsce pokonała Mariję Kirilenko 6:3, 6:4. W grze mieszanej razem z Maksem Mirnym zdobyła złoty medal. W finałowym spotkaniu pokonali oni Laurę Robson i Andy’ego Murraya 2:6, 6:3, 10-8.

Podczas US Open osiągnęła finał singla. W zawodach pokonała m.in. Samanthę Stosur, obrończynię tytułu, oraz Mariję Szarapową, byłą liderkę rankingu WTA. W meczu mistrzowskim uległa jednak Serenie Williams 2:6, 6:2, 5:7, pomimo prowadzenia w trzecim secie 5:3[12]. W turnieju Premier 5 w Tokio osiągnęła ćwierćfinał z Kerber, który oddała walkowerem z powodu zawrotów głowy[13]. W kolejnym azjatyckim turnieju, w Pekinie o randze Mandatory, Azaranka zanotowała zwycięstwo. W całym turnieju nie straciła seta, a w finałowym pojedynku pokonała Szarapową 6:3, 6:1[14]. Tydzień później odniosła triumf w turnieju International w Linzu, gdzie w finale pokonała Julię Görges 6:3, 6:4.

Podczas Mistrzostw WTA osiągnęła półfinał, wygrywając z Kerber i Li, a przegrywając z Sereną Williams w fazie grupowej. W meczu półfinałowym przegrała z Szarapową 4:6, 2:6. Sezon 2012 Wiktoryja Azaranka zakończyła na pozycji liderki rankingu WTA.

Sezon 2013[edytuj | edytuj kod]

Azaranka na French Open w 2013 roku

Azaranka rozpoczęła sezon 2013 od udziału w wielkoszlemowym Australian Open, gdzie rozstawiona z numerem pierwszym broniła trofeum zdobytego rok wcześniej. W początkowych rundach zawodów pokonała m.in. Monikę Niculescu, Eleni Daniilidu, Jamie Hampton i Jelenę Wiesninę. W ćwierćfinałowym pojedynku zwyciężyła ze Swietłaną Kuzniecową 7:5, 6:1. W spotkaniu o finał pokonała wynikiem 6:1, 6:4 Sloane Stephens, która wcześniej wyeliminowała Serenę Williams. W meczu mistrzowskim zwyciężyła z Li Na wynikiem 4:6, 6:4, 6:3, wygrywając po raz drugi z rzędu australijskie trofeum. W ten sposób utrzymała pozycję liderki rankingu, nie dając się wyprzedzić Amerykance Serenie Williams. Na turnieju w Ad-Dausze, gdzie broniła tytułu, w pierwszej rundzie miała wolny los. W kolejnych rundach pokonywała następująco Rominę Oprandi, Christinę McHale, Sarę Errani i Agnieszkę Radwańską. W finale pokonała Serenę Williams wynikiem 7:6(6), 2:6, 6:3, jednakże w najbliższym notowaniu na jej rzecz spadła z pozycji liderki rankingu singlowego WTA[15]. Z powodu kontuzji prawej stopy Azaranka nie wystąpiła w Dubaju, a organizacja WTA Tour nałożyła na nią karę 100 000 dolarów za zbyt późne wycofanie się z turnieju[16].

W Indian Wells osiągnęła ćwierćfinał, pokonując wcześniej Danielę Hantuchovą, Kirsten Flipkens i Urszulę Radwańską. Z powodu kontuzji prawej kostki oddała walkowerem Caroline Wozniacki mecz o półfinał[17]. Z powodu kontuzji wycofała się z udziału w turnieju w Miami[18]. W Madrycie przegrała w drugiej rundzie z Jekatieriną Makarową 6:1, 2:6, 3:6. Turniej w Rzymie zakończyła na finale, przegrywając w nim z Sereną Williams 1:6, 3:6.

Na French Open osiągnęła półfinał. W zawodach pokonała m.in. rozstawione Alizé Cornet i Mariję Kirilenko, przegrywając z Mariją Szarapową 1:6, 6:2, 4:6. Podczas wielkoszlemowego Wimbledonu rozegrała tylko jeden mecz. W pierwszej rundzie pokonała Marię João Koehler 6:1, 6:2, natomiast mecz z Flavią Pennettą oddala walkowerem z powodu kontuzji kolana[19].

Na turnieju w Carlsbadzie osiągnęła finał rywalizacji, w którym przegrała z Samanthą Stosur 2:6, 3:6. Z Toronto wycofała się już po rozlosowaniu drabinki turniejowej. W Cincinnati ponownie osiągnęła finał. Triumfowała w nim nad Sereną Williams 2:6, 6:2, 7:6(6). Na US Open ponownie dotarła do finału z Williams. Tym razem przegrała 5:7, 7:6(6), 1:6.

Udział w zawodach w Tokio i Pekinie kończyła na pierwszym meczu. W turnieju finałowym Mistrzostw WTA Azaranka osiągnęła czwarte, ostatnie miejsce w swojej grupie. Sezon 2013 zakończyła na drugim miejscu w rankingu WTA Tour.

Sezon 2014[edytuj | edytuj kod]

Białorusinka rozpoczęła sezon 2014 od udziału w zawodach w Brisbane. Dotarła w nich do finału, ulegając w nim Serenie Williams 4:6, 5:7. Na Australian Open Azaranka awansowała do ćwierćfinału bez straty seta. W pojedynku o półfinał przegrała z Agnieszką Radwańską 1:6, 7:5, 0:6, tym samym nie obroniła tytułu zdobytego w poprzedniej edycji.

W marcu wystąpiła w turnieju w Indian Wells, jednak w swoim pierwszym meczu przegrała z Lauren Davis 0:6, 6:7(2). Z powodu kontuzji stopy wycofała się z zawodów rangi WTA Premier Series w Miami[20], Madrycie i Rzymie[21].

W Eastbourne przegrała w pierwszej rundzie z Camilą Giorgi 6:4, 3:6, 5:7. Na Wimbledonie w drugim meczu nie sprostała Bojanie Jovanovski. W swoim pierwszym meczu w Stanford przegrała z Venus Williams. Pierwszy ćwierćfinał od czasu styczniowego Australian Open zanotowała w Montrealu. Ponownie uległa w nim Agnieszce Radwańskiej – wynikiem 2:6, 2:6. Wycofała się z udziału w Cincinnati. Na US Open awansowała do ćwierćfinału, w którym nie sprostała Jekatierinie Makarowej. W Tokio w drugiej rundzie lepsza okazała się Ana Ivanović.

Sezon 2015[edytuj | edytuj kod]

Białorusinka zainaugurowała ten sezon startem w Brisbane, gdzie szybko pożegnała się z rywalizacją, przegrywając po długim, trzysetowym boju z Karolíną Plíškovą. W Australian Open dotarła do czwartej rundy, pokonując po drodze m.in. Sloane Stephens, Caroline Wozniacki i Barborę Záhlavovą-Strýcovą. Swój występ zakończyła porażką z finalistką poprzedniej edycji, Dominiką Cibulkovą. Po pierwszym w sezonie turnieju Wielkiego Szlema spadła w rankingu WTA na 49. pozycję, najniższą od czerwca 2007 roku.

Pierwszy turniejowy finał osiągnęła w Dosze, gdzie uległa Lucie Šafářovej 4:6, 3:6. W Indian Wells i Miami doszła do trzecich rund, ulegając kolejno Marii Szarapowej i Flavii Pennetcie. Ćwierćfinał i kolejną porażkę z Szarapową zanotowała w Rzymie, zaś w Madrycie i na French Open przegrywała w trzecich rundach z Sereną Williams.

W Birmingham spotkanie drugiej rundy z Zariną Dijas poddała walkowerem. Na Wimbledonie ponownie uległa Serenie Williams, ale tym razem w ćwierćfinale wynikiem 6:3, 2:6, 3:6.

W Toronto została pokonana w trzecim meczu przez Sarę Errani, a w tej samej fazie w Cincinnati skreczowała w meczu z Anastasiją Pawluczenkową. Kolejny ćwierćfinał osiągnęła w US Open, tym razem ulegając Simonie Halep 3:6, 6:4, 4:6.

Sezon 2016[edytuj | edytuj kod]

Azaranka rozpoczęła kolejny sezon od występu w Brisbane, gdzie pokonała w finale Angelique Kerber, zdobywając pierwszy singlowy tytuł po 3-letniej przerwie. W następnych zawodach, czyli wielkoszlemowym Australian Open Białorusince udało się awansować do ćwierćfinału, a w nim uległa późniejszej triumfatorce, Kerber.

W marcu Azaranka przystąpiła do rywalizacji w Indian Wells, w finale pokonując 6:4, 6:4 Serenę Williams, wygrywając ten turniej po raz drugi i powracając do czołowej dziesiątki rankingu WTA[22]. Zaraz potem zagrała w Miami, gdzie pokonała m.in. Garbiñe Muguruzę oraz Angelique Kerber i wygrała w finale 6:3, 6:2 ze Swietłaną Kuzniecową, stając się trzecią zawodniczką w historii, która zdobyła sunshine double (zwycięstwo w obu zawodach w tym samym roku)[23].

Kontuzja kolana zmusiła ją do kreczu w pierwszej rundzie French Open i zakończenia sezonu w połowie jego trwania. Z tego powodu zakończyła rok na 13. miejscu, mimo że miała najlepszy bilans wygranych meczów.

Sezon 2017[edytuj | edytuj kod]

W kolejnym sezonie Białorusinka wystąpiła tylko na Majorce i Wimbledonie (także w grze mieszanej), w obu turniejach dochodząc do 1/8 finału. W ostatnim meczu zawodów wielkoszlemowych uległa wiceliderce rankingu Simonie Halep.

Sezon 2018[edytuj | edytuj kod]

Na początku nowego roku Azaranka nie grała z powodu walki o prawo do opieki nad dzieckiem[24]. Po powrocie, w Miami dotarła do półfinału, pokonując między innymi Karolínę Plíškovą. Na Wimbledonie podczas zawodów gry mieszanej, w których partnerował jej Jamie Murray, mikst awansował do finału, ulegając w nim 6:7(1), 3:6 parze Nicole MelicharAlexander Peya.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Trenerem zawodniczki był przez wiele lat Sam Sumyk. Jej ulubione uderzenie to bekhend. Lubi twarde korty. Rodzice noszą imiona Ała i Fiodar, ma brata Maksa.

Mówi po angielsku, białorusku i rosyjsku. Za tenisowy wzór uważa Rogera Federera. Dawniej związana była z ukraińskim tenisistą, Serhijem Bubką[25]. Była również w związku z muzykiem Redfoo, członkiem zespołu LMFAO[26][27]. W 2013 roku wystąpiła w teledysku Redfoo „Let’s Get Ridiculous”[28].

15 lipca 2016 ogłosiła, że wraz z Billem McKeague spodziewa się narodzin dziecka[29]. 20 grudnia 2016 urodziła syna[30]. Para rozstała się po zakończeniu Wimbledonu 2017[31].

Wiktoryja Azaranka posiada willę położoną w elitarnej dzielnicy Drozdy w Mińsku, zamieszkanej przez przedstawicieli białoruskiej władzy i ludzi blisko związanych z Alaksandrem Łukaszenką[32].

Historia występów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A 1R 3R 3R 4R QF 4R W W QF 4R QF A A 1R A 1R 4R SF 4R 2 / 16 50 – 14
French Open A A 1R 1R 4R QF 1R QF 4R SF A 3R 1R A 1R 2R 2R 4R 3R 1R 0 / 16 28 – 16
Wimbledon A A 1R 3R 3R QF 3R SF SF 2R 2R QF A 4R 2R 3R NH 2R A 4R 0 / 15 36 – 14
US Open A A 3R 4R 3R 3R 2R 3R F F QF QF A A 3R 1R F 3R 4R 2R 0 / 16 46 – 16
Ranking na koniec roku 506 146 92 30 15 7 10 3 1 2 32 22 13 208 51 50 13 27 27 22 2 / 63 160 – 60

Występy w grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A F 3R 3R F A A A A A A A 2R A A A A A 0 / 5 15 – 3
French Open A A A 1R QF F 2R QF A A A A A A A 3R A A A 2R 0 / 7 15 – 7
Wimbledon A A A 2R QF 3R 1R A A A A A A A A 3R NH A A 2R 0 / 6 8 – 3
US Open A A A 1R 1R 2R A A A A A A A A 2R F 2R A A QF 0 / 7 10 – 7
Ranking na koniec roku 677 429 110 32 12 15 44 12 367 433 272 18 21 159 208 46 0 / 25 48 – 20

Występy w grze mieszanej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A F 1R A A A A A A A A A A A A A A A A 0 / 2 4 – 2
French Open A A A 1R W A A A A A A A A A A A NH A A A 1 / 2 5 – 1
Wimbledon A A A 1R A A A A 3R A A A A 1R F A NH A A A 0 / 4 7 – 4
US Open A A 2R W A A A A A A A A A A A A NH A 1R A 1 / 3 6 – 2
2 / 11 22 – 9

Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 41 (21–20)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 6 maja 2007 Estoril Ceglana Węgry Gréta Arn 6:2, 1:6, 6:7(3)
Finalistka 2. 7 października 2007 Taszkent Twarda Francja Pauline Parmentier 5:7, 2:6
Finalistka 3. 5 stycznia 2008 Gold Coast Twarda Li Na 6:4, 3:6, 4:6
Finalistka 4. 4 maja 2008 Praga Ceglana Rosja Wiera Zwonariowa 6:7(2), 2:6
Zwyciężczyni 1. 10 stycznia 2009 Brisbane Twarda Francja Marion Bartoli 6:3, 6:1
Zwyciężczyni 2. 21 lutego 2009 Memphis Twarda (hala) Dania Caroline Wozniacki 6:1, 6:3
Zwyciężczyni 3. 5 kwietnia 2009 Miami Twarda Stany Zjednoczone Serena Williams 6:3, 6:1
Finalistka 5. 20 lutego 2010 Dubaj Twarda Stany Zjednoczone Venus Williams 3:6, 5:7
Finalistka 6. 19 czerwca 2010 Eastbourne Trawiasta Rosja Jekatierina Makarowa 6:7(5), 4:6
Zwyciężczyni 4. 1 sierpnia 2010 Stanford Twarda Rosja Marija Szarapowa 6:4, 6:1
Zwyciężczyni 5. 24 października 2010 Moskwa Twarda (hala) Rosja Marija Kirilenko 6:3, 6:4
Zwyciężczyni 6. 2 kwietnia 2011 Miami Twarda Rosja Marija Szarapowa 6:1, 6:4
Zwyciężczyni 7. 10 kwietnia 2011 Marbella Ceglana Rumunia Irina-Camelia Begu 6:3, 6:2
Finalistka 7. 8 maja 2011 Madryt Ceglana Czechy Petra Kvitová 6:7(3), 4:6
Zwyciężczyni 8. 23 października 2011 Luksemburg Twarda (hala) Rumunia Monica Niculescu 6:2, 6:2
Finalistka 8. 30 października 2011 Stambuł Twarda (hala) Czechy Petra Kvitová 5:7, 6:4, 3:6
Zwyciężczyni 9. 13 stycznia 2012 Sydney Twarda Li Na 6:2, 1:6, 6:3
Zwyciężczyni 10. 27 stycznia 2012 Australian Open Twarda Rosja Marija Szarapowa 6:3, 6:0
Zwyciężczyni 11. 19 lutego 2012 Doha Twarda Australia Samantha Stosur 6:1, 6:2
Zwyciężczyni 12. 18 marca 2012 Indian Wells Twarda Rosja Marija Szarapowa 6:2, 6:3
Finalistka 9. 29 kwietnia 2012 Stuttgart Ceglana Rosja Marija Szarapowa 1:6, 4:6
Finalistka 10. 13 maja 2012 Madryt Ceglana Stany Zjednoczone Serena Williams 1:6, 3:6
Finalistka 11. 7 września 2012 US Open Twarda Stany Zjednoczone Serena Williams 2:6, 6:2, 5:7
Zwyciężczyni 13. 7 października 2012 Pekin Twarda Rosja Marija Szarapowa 6:3, 6:1
Zwyciężczyni 14. 14 października 2012 Linz Twarda (hala) Niemcy Julia Görges 6:3, 6:4
Zwyciężczyni 15. 25 stycznia 2013 Australian Open Twarda Li Na 4:6, 6:4, 6:3
Zwyciężczyni 16. 17 lutego 2013 Doha Twarda Stany Zjednoczone Serena Williams 7:6(6), 2:6, 6:3
Finalistka 12. 19 maja 2013 Rzym Ceglana Stany Zjednoczone Serena Williams 1:6, 3:6
Finalistka 13. 4 sierpnia 2013 Carlsbad Twarda Australia Samantha Stosur 2:6, 3:6
Zwyciężczyni 17. 18 sierpnia 2013 Cincinnati Twarda Stany Zjednoczone Serena Williams 2:6, 6:2, 7:6(6)
Finalistka 14. 7 września 2013 US Open Twarda Stany Zjednoczone Serena Williams 5:7, 7:6(6), 1:6
Finalistka 15. 4 stycznia 2014 Brisbane Twarda Stany Zjednoczone Serena Williams 4:6, 5:7
Finalistka 16. 28 lutego 2015 Doha Twarda Czechy Lucie Šafářová 4:6, 3:6
Zwyciężczyni 18. 9 stycznia 2016 Brisbane Twarda Niemcy Angelique Kerber 6:3, 6:1
Zwyciężczyni 19. 20 marca 2016 Indian Wells Twarda Stany Zjednoczone Serena Williams 6:4, 6:4
Zwyciężczyni 20. 2 kwietnia 2016 Miami Twarda Rosja Swietłana Kuzniecowa 6:3, 6:2
Finalistka 17. 7 kwietnia 2019 Monterrey Twarda Hiszpania Garbiñe Muguruza 1:6, 1:3 krecz
Zwyciężczyni 21. 29 sierpnia 2020 Nowy Jork Twarda Japonia Naomi Ōsaka walkower
Finalistka 18. 12 września 2020 US Open Twarda Japonia Naomi Ōsaka 6:1, 3:6, 3:6
Finalistka 19. 25 października 2020 Ostrawa Twarda (hala) Białoruś Aryna Sabalenka 2:6, 2:6
Finalistka 20. 17 października 2021 Indian Wells Twarda Hiszpania Paula Badosa 6:7(5), 6:2, 6:7(2)

Gra podwójna 21 (10–11)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 1. 25 lutego 2006 Memphis Twarda (hala) Dania Caroline Wozniacki Stany Zjednoczone Lisa Raymond
Australia Samantha Stosur
6:7(2), 3:6
Zwyciężczyni 1. 8 października 2006 Taszkent Twarda Białoruś Tacciana Puczak Włochy Maria Elena Camerin
Szwajcaria Emmanuelle Gagliardi
walkower
Finalistka 2. 29 lipca 2007 Stanford Twarda Rosja Anna Czakwetadze Indie Sania Mirza
Izrael Szachar Pe’er
4:6, 6:7(5)
Finalistka 3. 5 sierpnia 2007 San Diego Twarda Rosja Anna Czakwetadze Zimbabwe Cara Black
Stany Zjednoczone Liezel Huber
5:7, 4:6
Finalistka 4. 30 września 2007 Luksemburg Twarda (hala) Izrael Szachar Pe’er Czechy Iveta Benešová
Słowacja Janette Husárová
4:6, 2:6
Finalistka 5. 14 października 2007 Moskwa Dywanowa (hala) Białoruś Tacciana Puczak Zimbabwe Cara Black
Stany Zjednoczone Liezel Huber
6:4, 1:6, 7–10
Finalistka 6. 25 stycznia 2008 Australian Open Twarda Izrael Szachar Pe’er Ukraina Alona Bondarenko
Ukraina Kateryna Bondarenko
6:2, 1:6, 4:6
Finalistka 7. 13 kwietnia 2008 Amelia Island Ceglana Rosja Jelena Wiesnina Stany Zjednoczone Bethanie Mattek
Czechy Vladimíra Uhlířová
3:6, 1:6
Zwyciężczyni 2. 21 lutego 2009 Memphis Twarda (hala) Dania Caroline Wozniacki Ukraina Juliana Fedak
Holandia Michaëlla Krajicek
6:1, 7:6(2)
Zwyciężczyni 3. 21 marca 2009 Indian Wells Twarda Rosja Wiera Zwonariowa Argentyna Gisela Dulko
Izrael Szachar Pe’er
6:4, 3:6, 10–5
Finalistka 8. 24 maja 2009 French Open Ceglana Rosja Jelena Wiesnina Hiszpania Anabel Medina Garrigues
Hiszpania Virginia Ruano Pascual
1:6, 1:6
Zwyciężczyni 4. 15 sierpnia 2010 Cincinnati Twarda Rosja Marija Kirilenko Stany Zjednoczone Lisa Raymond
Australia Rennae Stubbs
7:6(4), 7:6(8)
Finalistka 9. 29 stycznia 2011 Australian Open Twarda Rosja Marija Kirilenko Argentyna Gisela Dulko
Włochy Flavia Pennetta
6:2, 5:7, 1:6
Zwyciężczyni 5. 7 maja 2011 Madryt Ceglana Rosja Marija Kirilenko Czechy Květa Peschke
Słowenia Katarina Srebotnik
6:4, 6:3
Zwyciężczyni 6. 31 lipca 2011 Stanford Twarda Rosja Marija Kirilenko Stany Zjednoczone Liezel Huber
Stany Zjednoczone Lisa Raymond
6:1, 6:3
Finalistka 10. 14 sierpnia 2011 Toronto Twarda Rosja Marija Kirilenko Stany Zjednoczone Liezel Huber
Stany Zjednoczone Lisa Raymond
walkower
Zwyciężczyni 7. 2 marca 2019 Acapulco Twarda Zheng Saisai Stany Zjednoczone Desirae Krawczyk
Meksyk Giuliana Olmos
6:1, 6:2
Zwyciężczyni 8. 19 maja 2019 Rzym Ceglana Australia Ashleigh Barty Niemcy Anna-Lena Grönefeld
Holandia Demi Schuurs
4:6, 6:0, 10–3
Finalistka 11. 8 września 2019 US Open Twarda Australia Ashleigh Barty Belgia Elise Mertens
Białoruś Aryna Sabalenka
5:7, 5:7
Zwyciężczyni 9. 20 czerwca 2021 Berlin Trawiasta Białoruś Aryna Sabalenka Stany Zjednoczone Nicole Melichar
Holandia Demi Schuurs
4:6, 7:5, 10–4
Zwyciężczyni 10. 7 maja 2023 Madryt Ceglana Brazylia Beatriz Haddad Maia Stany Zjednoczone Coco Gauff
Stany Zjednoczone Jessica Pegula
6:1, 6:4

Gra mieszana 5 (3–2)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalistka 1. 27 stycznia 2007 Australian Open Twarda Białoruś Maks Mirny Rosja Jelena Lichowcewa
Kanada Daniel Nestor
4:6, 4:6
Zwyciężczyni 1. 8 września 2007 US Open Twarda Białoruś Maks Mirny Stany Zjednoczone Meghann Shaughnessy
Indie Leander Paes
6:4, 7:6(6)
Zwyciężczyni 2. 7 czerwca 2008 French Open Ceglana Stany Zjednoczone Bob Bryan Słowenia Katarina Srebotnik
Serbia Nenad Zimonjić
6:2, 6:3
Zwyciężczyni 3. 4 sierpnia 2012 Londyn Trawiasta Białoruś Maks Mirny Wielka Brytania Laura Robson
Wielka Brytania Andy Murray
2:6, 6:3, 10–8
Finalistka 2. 15 lipca 2018 Wimbledon Trawiasta Wielka Brytania Jamie Murray Stany Zjednoczone Nicole Melichar
Austria Alexander Peya
6:7(1), 3:6

Występy w Turnieju Mistrzyń[edytuj | edytuj kod]

W grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]

Rok Rezultat Przeciwniczka Wynik
2009 Faza grupowa Serbia Jelena Janković
Dania Caroline Wozniacki
Polska Agnieszka Radwańska
6:3, 6:3
6:1, 4:6, 5:7
6:4, 5:7, 1:4 krecz
2010 Faza grupowa Rosja Wiera Zwonariowa
Belgia Kim Clijsters
Serbia Jelena Janković
6:7(4), 4:6
4:6, 7:5, 1:6
6:4, 6:1
2011 Finał Czechy Petra Kvitová 5:7, 6:4, 3:6
2012 Półfinał Rosja Marija Szarapowa 4:6, 2:6
2013 Faza grupowa Włochy Sara Errani
Serbia Jelena Janković
Li Na
7:6(4), 6:2
4:6, 3:6
2:6, 1:6

W grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]

Rok Rezultat Partnerka Przeciwniczki Wynik
2019 Zawodniczki rezerwowe Australia Ashleigh Barty nie wystąpiły – zrezygnowały ze startu

Turnieje rangi ITF[edytuj | edytuj kod]

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza 3 (1-2)[edytuj | edytuj kod]

Rezultat Data Turniej ($) Naw. Przeciwniczka Wynik
Finalistka 1. 03/04/2005 Stany Zjednoczone Augusta 25 000 Twarda Japonia Saori Obata 2:6, 2:6
Zwyciężczyni 1. 24/07/2005 Luksemburg Pétange 50 000 Ceglana Ukraina Wiktorija Kutuzowa 6:4, 6:2
Finalistka 2. 12/11/2006 Stany Zjednoczone Pittsburgh 75 000 Twarda Kanada Aleksandra Wozniak 2:6, krecz

Gra podwójna 4 (3-1)[edytuj | edytuj kod]

Rezultat Data Turniej ($) Naw. Partnerka Przeciwniczki Wynik
Zwyciężczyni 1. 16/11/2003 Izrael Ramat ha-Szaron 10 000 Twarda Białoruś Wolha Hawarcowa Wielka Brytania Natalie Neri
Izrael Danielle Steinberg
6:0, 6:3
Finalistka 1. 18/04/2004 Chorwacja Bol 10 000 Twarda Białoruś Wolha Hawarcowa Rosja Anna Bastrikowa
Rosja Ałła Kudriawcewa
4:6, 1:6
Zwyciężczyni 2. 20/11/2005 Stany Zjednoczone Tucson 75 000 Twarda Białoruś Tacciana Puczak Brazylia Maria Fernanda Alves
Węgry Melinda Czink
4:6, 7:6(3), 6:1
Zwyciężczyni 3. 04/03/2007 Stany Zjednoczone Las Vegas 75 000 Twarda Białoruś Tacciana Puczak Estonia Maret Ani
Włochy Alberta Brianti
6:2, 6:4

Występy w igrzyskach olimpijskich[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]

Runda Przeciwniczka Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008, reprezentując państwo  Białoruś [12]
I runda  Ukraina: Tetiana Perebyjnis 6:4, 5:7, 6:4
II runda  Australia: Casey Dellacqua 6:2, 6:2
III runda  Stany Zjednoczone: Venus Williams [7] 3:6, 2:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo  Białoruś [1]
I runda  Rumunia: Irina-Camelia Begu 6:1, 3:6, 6:1
II runda  Hiszpania: María José Martínez Sánchez 6:1, 6:2
III runda  Rosja: Nadieżda Pietrowa [16] 7:6(6), 6:4
Ćwierćfinał  Niemcy: Angelique Kerber [7] 6:4, 7:5
Półfinał  Stany Zjednoczone: Serena Williams [4] 1:6, 2:6
O brązowy medal  Rosja: Marija Kirilenko [14] 6:3, 6:4

Gra podwójna[edytuj | edytuj kod]

Runda Partnerka Przeciwniczki Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008, reprezentując państwo  Białoruś
I runda Białoruś Tacciana Puczak  Estonia: Maret Ani / Kaia Kanepi 6:2, 6:2
II runda  Stany Zjednoczone: Lindsay Davenport / Liezel Huber [5] 4:6, 6:4, 3:6

Gra mieszana[edytuj | edytuj kod]

Runda Partner Przeciwnicy Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo  Białoruś
I runda Białoruś Maks Mirny [1]  Niemcy: Angelique Kerber / Philipp Petzschner 6:2, 6:2
Ćwierćfinał  Indie: Sania Mirza / Leander Paes 7:5, 7:6(5)
Półfinał  Stany Zjednoczone Lisa Raymond / Mike Bryan [3] 3:6, 6:4, 10–7
O złoty medal  Wielka Brytania Laura Robson / Andy Murray 2:6, 6:3, 10–8

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza (2)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 2005 Australia Australian Open Twarda Węgry Ágnes Szávay 6:2, 6:2
Zwyciężczyni 2005 Stany Zjednoczone US Open Twarda Stany Zjednoczone Alexa Glatch 6:3, 6:4

Gra podwójna (4)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 2004 Wielka Brytania Wimbledon Trawiasta Białoruś Wolha Hawarcowa Nowa Zelandia Marina Erakovic
Rumunia Monica Niculescu
6:4, 3:6, 6:4
Zwyciężczyni 2005 Australia Australian Open Twarda Nowa Zelandia Marina Erakovic Czechy Nikola Fraňková
Węgry Ágnes Szávay
6:0, 6:2
Zwyciężczyni 2005 Francja French Open Ceglana Węgry Ágnes Szávay Rumunia Raluca Olaru
Kazachstan Amina Rakhim
4:6, 6:4, 6:0
Zwyciężczyni 2005 Wielka Brytania Wimbledon Trawiasta Węgry Ágnes Szávay Nowa Zelandia Marina Erakovic
Rumunia Monica Niculescu
6:7, 6:2, 6:0

Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W polskiej przestrzeni medialnej jest przedstawiana jako Wiktoria Azarenka.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. How the goalie helped the tennis star. espn.go.com, 2009-04-03. [dostęp 2013-10-21]. (ang.).
  2. Azarenka tames her inner beast for major glory. espn.go.com, 2012-01-28. [dostęp 2013-10-21]. (ang.).
  3. Jakub Ciastoń: Viktoria, duma Białorusi. Gazeta Wyborcza, 2012-01-30. [dostęp 2012-03-04]. (pol.).
  4. Azarenka Outrallies Li, Claims Sydney Crown. wtatennis.com, 2012-01-13. [dostęp 2012-01-13]. (ang.).
  5. First Slam Title & No.1: Azarenka’s Perfect Day. wtatennis.com, 2012-01-28. [dostęp 2012-01-28]. (ang.).
  6. Kerber’s Great Escape, Azarenka Scrapes By. [w:] Indian Wells [on-line]. wtatennis.com, 2012-03-09. [dostęp 2012-03-18]. (ang.).
  7. Robert Pałuba: WTA Indian Wells: Niepokonana Azarenka zdobyła kolejny tytuł. Beta Sportowe Fakty, 2012-03-18. [dostęp 2012-03-18]. (pol.).
  8. Łukasz Iwanek: WTA Stuttgart: Szarapowa wzięła rewanż na Azarence, 25. tytuł Rosjanki. sportowefakty.pl, 2012-04-29. [dostęp 2012-04-29]. (pol.).
  9. Tenis. Amelie Mauresmo dołączyła do sztabu Azarenki. sport.pl, 2012-04-07. [dostęp 2012-04-08]. (pol.).
  10. Serena Overpowers Azarenka, Wins Madrid. wtatennis.com, 2012-05-13. [dostęp 2012-05-13]. (ang.).
  11. Sharapova Into Final, Secures No.1 Return. wtatennis.com, 2012-06-07. [dostęp 2012-06-07]. (ang.).
  12. Łukasz Iwanek: US Open: Serena Williams powstała z kolan i zdobyła 15. wielkoszlemowy tytuł. [w:] US Open [on-line]. sportowefakty.pl, 2012-09-10. [dostęp 2012-09-10]. (pol.).
  13. Petrova’s Turnaround, Stosur’s Close Finish, wtatennis.com, 27 września 2012 [dostęp 2013-07-13] (ang.).
  14. Azarenka Too Strong, Back On Top In Beijing. wtatennis.com, 2012-10-07. [dostęp 2012-10-12]. (ang.).
  15. Łukasz Iwanek: WTA Ad-Dauha: Azarenka traci fotel liderki, ale wciąż panuje w stolicy Kataru. [w:] WTA Ad-Dauha [on-line]. sportowefakty.pl, 2013-02-17. [dostęp 2013-02-23]. (pol.).
  16. Polska Agencja Prasowa, WTA Dubaj: Serena Williams i Wiktoria Azarenka surowo ukarane, [w:] WTA Dubaj [online], sportowefakty.pl, 21 lutego 2013 [dostęp 2013-02-23] [zarchiwizowane z adresu 2013-02-24] (pol.).
  17. Łukasz Iwanek: WTA Indian Wells: Karolina Woźniacka i Andżelika Kerber bez gry w półfinale. [w:] WTA Indian Wells [on-line]. sportowefakty.pl, 2013-03-14. [dostęp 2013-03-28]. (pol.).
  18. Rafał Smoliński: WTA Miami: Wycofała się Azarenka!. [w:] WTA Miami [on-line]. sportowefakty.pl, 2013-03-22. [dostęp 2013-03-28]. (pol.).
  19. Piotr Wróbel: Wimbledon: Azarenka wycofała się z turnieju!. [w:] Wimbledon [on-line]. sportowefakty.pl, 2013-06-26. [dostęp 2013-07-12]. (pol.).
  20. Rafał Smoliński: Wiktoria Azarenka znów nie zagra w Miami. sportowefakty.pl, 2014-03-13. [dostęp 2014-04-30]. (pol.).
  21. Rafał Smoliński: Wiktoria Azarenka nie zagra w Madrycie i Rzymie. sportowefakty.pl, 2014-04-26. [dostęp 2014-04-30]. (pol.).
  22. Łukasz Iwanek: WTA Indian Wells: Finał bez fajerwerków, drugi triumf Wiktorii Azarenki w Kalifornii. sportowefakty.wp.pl, 2016-03-20. [dostęp 2016-03-26]. (pol.).
  23. Łukasz Iwanek: WTA Miami: Wiktoria Azarenka górą w gorącym finale, trzeci triumf Białorusinki na Florydzie. [w:] WP Sportowe Fakty [on-line]. Grupa WP, 2016. [dostęp 2016-04-03].
  24. kz/TG, Walczy o syna i ma wrócić na kort. „Jest o krok bliżej”, Eurosport, 16 stycznia 2018 [dostęp 2019-09-12] (pol.).
  25. Bartosz Gębicz: Azarenka i Bubka junior. Wielki romans na Florydzie. [w:] Tenis [on-line]. Przegląd Sportowy, 2012-03-24. [dostęp 2012-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-21)]. (pol.).
  26. Marcin Dąbrowski: Azarenka wygrała, ale nikt się z nią nie cieszył. [w:] Tenis [on-line]. natemat, 2013-01-26. [dostęp 2013-01-26]. (pol.).
  27. Polska Agencja Prasowa, Chłopak Azarenki chce wystąpić w US Open, sportowefakty.pl, 17 marca 2013 [dostęp 2013-03-28] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-21] (pol.).
  28. Jonathan Scott: Video: Azarenka appears in new Redfoo video, „Let’s Get Ridiculous”. tennis.com, 2013-10-22. [dostęp 2018-12-16]. (ang.).
  29. Rachel Cohen: Tennis star Azarenka pregnant, plans to resume career. US News, 2016-07-15. [dostęp 2017-08-23]. (ang.).
  30. Anuradha Santhanam: Victoria Azarenka gives birth to baby boy, announces news on Twitter. Sportskeeda, 2016-12-20. [dostęp 2017-08-23]. (ang.).
  31. Ben Rothenberg: Victoria Azarenka May Skip U.S. Open Over Child Custody Case. The New York Times, 2017-08-17. [dostęp 2017-08-23]. (ang.).
  32. Jahor Marcinowicz: Ад Абельскай да Ярмошынай: уладальнікі катэджаў у Драздах, поўны спіс. Nasza Niwa, 2015-12-31. [dostęp 2017-02-15]. (biał.).
  33. a b WTA Awards. wtatennis.com. [dostęp 2014-04-17]. (ang.).
  34. Указ Президента Республики Беларусь от 28 января 2012 г. № 44 Аб узнагароджанні В.Ф.Азаранка ордэнам Айчыны III ступені (1/13270).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]