Igła Milówki
.jpg)
Igła Milówki (słow. Veľká mengusovská ihla) – turnia (2355 m) między Mięguszowiecką Przełęczą Wyżnią (2323 m) a najwyższym, północno-zachodnim wierzchołkiem Mięguszowieckiego Szczytu Pośredniego (2389 m)[1]. Znajduje się na granicy polsko-słowackiej w grani głównej Tatr. Blisko przełęczy są tutaj dwie turnie: Igła Milówki i Cienka Igła rozdzielone Szczerbiną między Igłami. Po południowo-wschodniej stronie Cienkiej Igły jest Szczerbina nad Igłami[2][3].
Nazwa Igła Milówki ugruntowała się już dawno wśród taterników. Do polskiej literatury wprowadził ją Władysław Cywiński w 10. tomie przewodnika Tatry. Mięguszowieckie Szczyty. Słowacki taternik i tatrolog Arno Puškáš w 7. tomie swojego przewodnika w 1981 r. nadał jej i Cienkiej Igle nazwy Veľká mengusovská ihla i Malá mengusovská ihla. Polska nazwa upamiętnia Adama Milówkę, który w jej okolicy zginął śmiercią tragiczną w sierpniu 1954 r.[2]
Z Igły Milówki na południowy zachód opada na Wielką Mięguszowiecką Ławkę skalne żebro oddzielające żleb spod Mięguszowieckiej Przełęczy Wyżniej od Rynny Komarnickich. Podczas przejścia z Wyżniej Mięguszowieckiej Przełęczy na Pośredni Mięguszowiecki Szczyt można Igłę Milówki obejść po słowackiej stronie (II w skali tatrzańskiej). Można też wejść na nią (V w skali tatrzańskiej, potem łatwe zejście na Szczerbinę między Igłami)[2].
.jpg)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky. Produkty leteckého laserového skenovania.
- ↑ a b c Władysław Cywiński, Mięguszowieckie Szczyty, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2003, ISBN 83-7104-031-8.
- ↑ Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2020-10-01].