Karatija

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Karatija
‏كرتيا‎
Państwo

 Mandat Palestyny

Dystrykt

Dystrykt Gazy

Wysokość

100 m n.p.m.

Populacja (1945)
• liczba ludności


1370

Data zniszczenia

18 lipca 1948

Powód zniszczenia

atak Sił Obronnych Izraela

Obecnie

Komemijjut, Rewacha, Nehora

Położenie na mapie Mandatu Palestyny
Mapa konturowa Mandatu Palestyny, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Karatija”
Ziemia31°38′37″N 34°43′33″E/31,643611 34,725833
Strona internetowa

Karatija (arab. كرتيا) – nieistniejąca już arabska wieś, która była położona w Dystrykcie Gazy w Mandacie Palestyny. Wieś została wyludniona i zniszczona podczas I wojny izraelsko-arabskiej, po ataku Sił Obronnych Izraela 18 lipca 1948.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Karatija leżała na północnym skraju pustyni Negew. Według danych z 1945 do wsi należały ziemie o powierzchni 13 709 ha. We wsi mieszkało wówczas 1370 osób[1].

Własność gruntów Powierzchnia gruntów [ha]
Arabowie 13 346
Żydzi 0
publiczne 363
Razem 13 709
Rodzaj użytkowanych gruntów Arabowie [ha] Żydzi [ha]
uprawy nawadniane 321 0
uprawy zbóż 12 928 0
nieużytki 412 0
zabudowane 48 0

Historia[edytuj | edytuj kod]

W XII wieku w miejscu tym krzyżowcy wybudowali zamek obronny Galatie, który w 1187 zdobyły wojska Saladyna[2]. W 1226 arabski geograf Jakut Ibn Abdallah al-Hamawi opisał Karatiję jako miasto[3].

W 1596 Karatija była niewielką wsią, której populacja liczyła 253 osoby. Mieszkańcy wsi płacili podatki pszenicą, jęczmieniem, winnicą, owocami i kozami[4].

W okresie panowania Brytyjczyków Karatija była rozbudowywana. Wybudowano meczet i młyn. W 1922 otworzono szkołę podstawową dla chłopców, w której w 1945 uczyło się 128 uczniów[1].

Podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny w listopadzie i grudniu 1947 mieszkańcy wsi blokowali drogi zaopatrzenia prowadzące do żydowskich osiedli na pustyni Negew. Z tego powodu, w nocy 9 grudnia 1947 żołnierze żydowskiej organizacji paramilitarnej Hagany wkroczyli do Karatiji i wysadzili jeden dom[5]. Podczas I wojny izraelsko-arabskiej 16 lipca 1948 Izraelczycy rozpoczęli operację „Mawet la-polesz”, w trakcie której 18 lipca wieś Karatija została zajęta przez 89 Batalion komandosów z 8 Brygady Pancernej. W trakcie walk zniszczonych zostało wiele budynków, a mieszkańcy uciekli kierując się do Strefy Gazy[1].

Miejsce obecnie[edytuj | edytuj kod]

Na gruntach należących do Karatiji powstały moszawy: w 1950 Komemijjut, w 1953 Rewacha i w 1955 Nehora.

Palestyński historyk Walid Chalidi, tak opisał pozostałości wioski Karatija: „Na terenie wioski są rozrzucone śmieci, wśród drzew eukaliptusowych znajduje się zniszczony cmentarz, można także dostrzec pozostałości drogi, która prowadzi przez pola uprawiane przez izraelskich rolników”[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Welcome To Karatiyya. [w:] Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2011-08-31]. (ang.).
  2. Walid Chalidi: All That Remains: The Palestinian Villages Occupied and Depopulated by Israel in 1948,. Washington D.C.: Institute for Palestine Studies, 1992, s. 118. ISBN 0-88728-224-5. (ang.).
  3. Jakut Ibn Abdallah al-Hamawi: Palestine under the Muslems. le Strange, 1890, s. 480. [dostęp 2011-08-31]. (ang.).
  4. Claude Reignier, H.H. Kitchener: The Survey of Western Palestine: memoirs of the topography, orography, hydrography, and archaeology. London: Committee of the Palestine Exploration Fund., 1881, s. 118. [dostęp 2011-08-31]. (ang.).
  5. Benny Morris: The Birth of the Palestinian Refugee Problem Revisited. Cambridge: Cambridge University Press, 2004, s. 75, 141. ISBN 0-521-00967-7. (ang.).