Dajr asz-Szajch

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dajr asz-Szajch
Ilustracja
Zawija asz-Szajch Sultan Badr
Państwo

 Mandat Palestyny

Dystrykt

Dystrykt Jerozolimy

Wysokość

475 m n.p.m.

Populacja (1945)
• liczba ludności


220

Data zniszczenia

21 października 1948

Powód zniszczenia

atak Sił Obronnych Izraela

Obecnie

Nes Harim

Położenie na mapie Mandatu Palestyny
Mapa konturowa Mandatu Palestyny, w centrum znajduje się punkt z opisem „Dajr asz-Szajch”
Ziemia31°44′56″N 35°04′02″E/31,748889 35,067222
Strona internetowa

Dajr asz-Szajch (arab. دير الشيخ) – nieistniejąca już arabska wieś, która była położona w Dystrykcie Jerozolimy w Mandacie Palestyny. Wieś została wyludniona i zniszczona podczas I wojny izraelsko arabskiej (al-Nakba), po ataku Sił Obronnych Izraela w dniu 21 października 1948[1].

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Dajr asz-Szajch leżała wśród wzgórz Judei, w odległości 16 kilometrów na zachód od miasta Jerozolima. Według danych z 1945 do wsi należały ziemie o powierzchni 678,1 ha. We wsi mieszkało wówczas 220 osób[2].

własność gruntów powierzchnia gruntów (hektary)
Arabowie 136,6
Żydzi 0
publiczne 541,5
Razem 678,1
Rodzaj użytkowanych gruntów hektary
uprawy oliwek 40
uprawy nawadniane 29,1
uprawy zbóż 102,5
nieużytki 545,7
zabudowane 0,8

Historia[edytuj | edytuj kod]

W okresie panowania mameluków (1250-1517) wieś Dajr asz-Szajch była siedzibą jednej z najbardziej znanych w okolicy dynastii lokalnych szejków. Założycielem wioski był al-Sajid Badr-al Din Muhammad, który prawdopodobnie przybył do Palestyny z Iraku. Założył on tutaj islamską szkołę religijną, która przyciągała wielu uczniów[3]. W 1596 Dajr asz-Szajch była niewielką wsią, z populacją liczącą 113 mieszkańców. Utrzymywali się oni z upraw pszenicy, jęczmienia, oliwek, owoców, oraz hodowli kóz i miodu[4].

W okresie panowania Brytyjczyków Dajr asz-Szajch była średniej wielkości wsią. Wieś posiadała dwa meczety[2].

Podczas I wojny izraelsko-arabskiej w drugiej połowie maja 1948 wieś zajęły egipskie oddziały. Podczas operacji Ha-Har w nocy z 20 na 21 października 1948 wieś zajęli Izraelczycy. Mieszkańcy zostali wysiedleni, a wszystkie domy wyburzono[2].

Miejsce obecnie[edytuj | edytuj kod]

Na gruntach wioski Dajr asz-Szajch powstał w 1950 moszaw Nes Harim.

Palestyński historyk Walid Chalidi, tak opisał pozostałości wioski Dajr asz-Szajch: „Jednym z nielicznych zachowanych budynków jest zawija asz-Szajch Sultan Badra. Jest to biała budowla z dwoma kopułami, łukowym wejściem i dziedzińcem. Obecnie miejsce to służy jako atrakcja dla izraelskich turystów. Zachodnia część terenu jest pokryta kamiennym gruzem i porośnięta dziką trawą”[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Walid Chalidi: All That Remains: The Palestinian Villages Occupied and Depopulated by Israel in 1948. Washington D.C.: Institute for Palestine Studies, 1992. ISBN 0-88728-224-5.
  2. a b c d Welcome To Dayr al-Shaykh. [w:] Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2011-10-22]. (ang.).
  3. Daphna Ephrat: Spiritual wayfarers, leaders in piety: Sufis and the dissemination of Islam in medieval Palestine. Harvard: Harvard CMES, 2008, s. 158. [dostęp 2011-10-22]. (ang.).
  4. Wolf-Dieter Hütteroth, Kamal Abdulfattah: Historical Geography of Palestine, Transjordan and Southern Syria in the Late 16th Century. Erlanger Geographische Arbeiten. Erlangen: Vorstand der Fränkischen Geographischen Gesellschaft, 1977, s. 113.