Lotnisko Tarnobrzeg
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Data otwarcia |
1914 |
| Data zamknięcia |
1939 |
Położenie na mapie Tarnobrzega  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
 50°34′16,057″N 21°40′58,264″E/50,571127 21,682851
| |
Lotnisko Tarnobrzeg – istniejący przez 30 lat wojskowy port lotniczy w granicach Tarnobrzega. Lotnisko znajdowało się w pobliżu torów i stacji kolejowej, na terenie obecnej ulicy Chopina i Słonecznej, na terenie osiedla współcześnie nazywanego Siarkowiec. Był to rozległy, jednolity teren łąk i traw należących do rodziny Tarnowskich z Dzikowa. Sąsiedztwo bocznicy kolejowej umożliwiało transport rzutu kołowego jednostek lotniczych i wykorzystanie wagonów jako zaplecza technicznego i mieszkalnego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Austro-Węgry[edytuj | edytuj kod]
Oryginalnie lotnisko służyło wojskom austro-węgierskim, jako najdalej na północ wysunięta część państwa, usytuowane w widłach Wisły i Sanu. W tej strategicznej okolicy powstało kilka lotnisk polowych: w Nisku i w Baranowie Sandomierskim. Pod koniec 1914 r. lotnisko trafiło w posiadanie armii rosyjskiej. W 1915 r. ponownie wykorzystywane przez wojska cesarsko-królewskie[1].
II Rzeczpospolita[edytuj | edytuj kod]
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości tarnobrzeskie lotnisko włączono do wojskowej sieci lotnisk polowych. Wykorzystywane jedynie przez Letnią Szkołę Ognia Artyleryjskiego z Rozalina. Dodatkowym impulsem rozwoju było utworzenie Centralnego Okręgu Przemysłowego z planami uruchomienia rafinerii w Tarnobrzegu, siedziby nowego województwa w Sandomierzu oraz fabryki spadochronów w Skopaniu. Po reorganizacji lotnictwa polskiego i utworzeniu pułków lotniczych Tarnobrzeg stał się oficjalnym lotniskiem polowym II Pułku z Krakowa. 2 września 1939 roku niemieckie bombowce Dornier Do-17 zbombardowały północny skraj tego lotniska. W czasie kampanii wrześniowej prawdopodobnie wylądowały tutaj polskie samoloty obserwacyjne lub łącznikowe[2].
II wojna światowa i czasy powojenne[edytuj | edytuj kod]
W okresie okupacji niemieckiej lotnisko nie było używane. Po wkroczeniu Armii Czerwonej w 1944 r. lotnisko nie było używane. Do celów operacyjnych wykorzystywano łąki przy zamku dzikowskim oraz tereny między Mokrzyszowem a Stalami[2].
Po wojnie niewykorzystywane[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Port Lotniczy Tarnobrzeg - część I [online], tyna.info.pl [dostęp 2023-06-05] (pol.).
- ↑ a b c Katarzyna Hadała, O tarnobrzeskim "polu wzlotów" i "latających korytach" [online], Lotnicze podkarpackie, 12 grudnia 2017 [dostęp 2023-06-05] (pol.).
