Metalist Charków
Pełna nazwa |
Futbolowy Klub |
---|---|
Przydomek |
жовто-сині (żółto-niebieskie) |
Barwy |
żółto-niebieskie |
Data założenia | |
Debiut w najwyższej lidze | |
Data rozwiązania | |
Data reaktywacji | |
Liga | |
Państwo | {{{państwo}}} |
Adres |
ul.Plechanowska 65 |
Stadion | |
Prezes | |
Trener | |
Strona internetowa |
Metalist Charków (ukr. Футбольний клуб «Металіст» Харків, Futbolnyj Kłub „Metalist” Charkiw) – ukraiński klub piłkarski z siedzibą w Charkowie. Założony w roku 1925 jako ChPZ Charków.
Obecnie występuje w rozgrywkach ukraińskiej Druhiej Lihi.
W latach 2006–2009 zawodnikiem tego klubu był reprezentant Polski Seweryn Gancarczyk.
Historia
Chronologia nazw
- grudzień 1925–1945: ChPZ Charków (ukr. ХПЗ (Харківський паровозобудівний завод) Харків)
- 1946–maj 1946: Traktor Charków (ukr. «Трактор» Харків)
- maj 1946–1949: Dzerżyneć Charków (ukr. «Дзержинець» Харків)
- 1949–1966: Awanhard Charków (ukr. «Авангард» Харків)
- 1967–19.04.2016: Metalist Charków (ukr. «Металіст» Харків)
- 19.04.2016: klub rozformowano
- 19.08.2016–...: Metalist 1925 Charków (ukr. «Металіст 1925» Харків)
ZSRR
Klub powstał w grudniu 1925 roku[1] przy Charkowskim Zakładzie Budowy Lokomotyw, dlatego nazywał się ChPZ Charków. Już rok później zdobył mistrzostwo Charkowa.
W 1936 zespół startował w rozgrywkach Pucharu ZSRR.
Po II wojnie światowej w 1947 roku już jako Dzerżyneć Charków debiutował w Drugiej Grupie, ukraińskiej strefie Mistrzostw ZSRR, w której zajął 9 miejsce. Od 1949 roku klub nazywał się Awanhard Charków. W roku 1959 klub awansował do Klasy A. W 1963 po kolejnej reformie systemu lig ZSRR okazał się w niższej Drugiej Grupie A.
Dopiero w roku 1967 klub otrzymał nazwę Metalist Charków. W 1973 klub zajął przedostatnie 19 miejsce w Pierwszej Lidze i spadł do Drugiej Ligi. W 1975 na rok powrócił do Pierwszej Ligi, jednak nie potrafił utrzymać się w niej.
Dopiero od 1979 roku klub ponownie występuje w Pierwszej Lidze. W 1981 klub zajął pierwsze miejsce i awansował do Wyższej Ligi, w której występował do 1991.
W 1983 roku Metalist Charków dotarł do finału Pucharu ZSRR, gdzie uległ Szachtarowi Donieck. Pięć lat później sięgnął po swój największy sukces – Puchar ZSRR (po pokonaniu Torpedo Moskwa 2:0). W ostatnim sezonie w ZSRR (1991), Metalist grał w najwyższej lidze.
Ukraina
Klub został przydzielony do Ukraińskiej Wyższej Ligi. Od 1992 roku, gdy wystartowała liga ukraińska Metalist opuścił w niej 5 sezonów, grając na zapleczu ekstraklasy w latach 1994–1998 i 2003/04. Na początku XXI wieku w klub zainwestował człowiek z pierwszej dziesiątki najbogatszych Ukraińców – Ołeksandr Jarosławski. W 2004 został wybrany jego honorowym prezesem. Dzięki temu od 2006 roku Metalist jest w czołówce ligi. W sezonie 2006/07 klub stanął po raz pierwszy na podium mistrzostw Ukrainy, zajmując 3 miejsce w lidze. Ten sukces został powtórzony i w następnym sezonie 2007/08. W kolejnych sezonach 2008/09, 2009/10, 2010/11 oraz 2011/12 klub również uzyskiwał trzecią lokatę. Podczas przerwy zimowej sezonu 2012/13 klub opuścił jego prezes i nowym sponsorem została grupa kompanii „GazUkraina”[2]. 7 lutego 2013 roku na Walnym Zgromadzeniu Akcjonariuszy klubu Metalist obrano nowego Prezesa klubu – Pana Serhija Kurczenka[3]. Sezon 2012/13 był najlepszy w historii. Klub zdobył wicemistrzostwo Ukrainy, rozdzielając tym samym w tabeli dwa największe kluby tego kraju Szachtar Donieck i Dynamo Kijów co dało im prawo udziału w eliminacjach do Ligi Mistrzów UEFA. Jednak okazało się, że klub został zamieszany w aferę korupcyjną. Chodziło o mecz przeciwko zespołowi Karpaty Lwów w kwietniu 2008 roku. W związku z tym UEFA 14 sierpnia 2013 podjęła decyzję o wykluczeniu Metalistu Charków z eliminacji Ligi Mistrzów. W związku z powyższym klub odwołał się od decyzji do Sportowego Sądu Arbitrażowego przy Międzynarodowym Komitecie Olimpijskim, jednak odwołanie zostało odrzucone 16 sierpnia 2013. Dodatkowo klub został pozbawiony 3. miejsca w mistrzostwach Ukrainy w sezonie 2007/2008.
Po zakończeniu sezonu 2015/16 klub ogłosił o bankructwie i został wyłączony z rozgrywek zawodowych. Jednak już wkrótce, w lipcu 2016 drużyna z nazwą SK Metalist zgłosiła się do amatorskich mistrzostw obwodu charkowskiego[4].
W sierpniu 2016 klub został reaktywowany jako Metalist 1925 Charków[5] i zgłosił się do amatorskich mistrzostw Ukrainy[6]. Po zdobyciu wicemistrzostwa Ukrainy wśród amatorów latem 2017 został włączony do Drugiej Ligi.
Sukcesy
Trofea międzynarodowe
| |||||
Rozgrywki | Osiągnięcie | Razy | Sezon(y) | ||
---|---|---|---|---|---|
Liga Europy (Puchar UEFA) |
zdobywca | 0 | |||
finalista | 0 | ||||
1/4 finału | 1 | 2011/12 | |||
Puchar Zdobywców |
zdobywca | 0 | |||
finalista | 0 | ||||
II runda (1/8 finału) |
1 | 1988/89 |
Trofea krajowe
- Ukraina
| |||||
Rozgrywki | Osiągnięcie | Razy | Sezon(y) | ||
---|---|---|---|---|---|
Mistrzostwo |
I miejsce | 0 | |||
II miejsce | 1 | 2013 | |||
III miejsce | 5 | 2007, | |||
Puchar |
zdobywca | 0 | |||
finalista | 1 | 1992 | |||
II liga |
I miejsce | 0 | |||
II miejsce | 1 | 2004 | |||
III miejsce | 1 | 1998 |
- ZSRR
| |||||
Rozgrywki | Osiągnięcie | Razy | Sezon(y) | ||
---|---|---|---|---|---|
Mistrzostwo |
I miejsce | 0 | |||
II miejsce | 0 | ||||
III miejsce | 0 | ||||
6 miejsce | 1 | 1961 | |||
Puchar |
zdobywca | 1 | 1988 | ||
finalista | 1 | 1983 | |||
Superpuchar |
zdobywca | 0 | |||
finalista | 1 | 1989 | |||
Puchar Ligi |
zdobywca | 0 | |||
finalista | 1 | 1987 | |||
II liga |
I miejsce | 1 | 1981 | ||
II miejsce | 1 | 1968 (2 grupa) | |||
III miejsce | 4 | 1957 (1 grupa), 1959 (2 grupa), 1965, 1969 (3 grupa) |
* został pozbawiony 3 miejsca zgodnie z decyzją Sportowego Sądu Arbitrażowego w Lozannie od 2.08.2013[7].
Inne trofea
- Memoriał Achmata Kadyrowa:
- zdobywca (1x): 2012
Stadion
Od 1926 roku klub rozgrywa swoje mecze domowe na stadionie Metalist (do 1967 nazywał się Traktor, a potem Dzierżyniec), który po rekonstrukcji na Euro 2012 może pomieścić 38 633 widzów i ma wymiary 105 × 68 metrów.
Piłkarze
Obecny skład
- Stan na 21.09.2017[8]
Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
1 | BR | Danyło Kanewcew |
4 | OB | Iwan Kowałenko |
5 | OB | Ihor Czeredniczenko |
6 | OB | Philippe Hamilton-Rollings |
8 | PO | Władysław Krajew |
9 | NA | Serhij Dawydov (kapitan) |
10 | PO | Ołeh Synycia |
11 | NA | Mychajło Storożenko |
13 | BR | Maksym Telnow |
14 | PO | Jarosław Dechtiarenko |
17 | OB | Władysław Sydorenko |
20 | PO | Serhij Romanow |
23 | BR | Władysław Fedak |
Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
27 | PO | Jehor Czehurko |
32 | PO | Andrij Raluczenko |
33 | PO | Ołeksandr Pywowarow |
34 | OB | Jurij Bułyczew |
39 | OB | Andrij Masłow |
43 | OB | Ołeksandr Procewski |
44 | OB | Ołeksandr Żdanow |
45 | OB | Władysław Jemelanow |
79 | PO | Dmytro Nerubenko |
81 | BR | Denys Diakow |
91 | OB | Denys Skotarenko |
94 | PO | Mykyta Konowałow |
Piłkarze na wypożyczeniu
Nr | Poz. | Piłkarz |
---|---|---|
PO | Jewhen Łozowy (wypożyczony do Heliosu Charków) |
Trenerzy
- Z tym tematem związana jest kategoria:
- 1925–1938: Wołodymyr Wacek
- 1938–1941: Kostiantyn Demczenko
- 1941–1945: Kostiantyn Us
- 1946–1948: Adam Bem
- 1949–1955: Mykoła Usykow
- 1956: Ołeksandr Szewcow
- 1957–1958: Iwan Zołotuchin
- 1959: Witalij Zub
- 1960–1961: Ołeksandr Ponomariow
- 1962–0?.1962: Witalij Zub
- 1962–08.1963: Wiktor Żylin
- 08.08.1963–1964: Wiktor Nowikow
- 1965–07.1966: Jewgienij Jelisiejew
- 08.1966–1971: Wiktor Kanewski
- 1972–0?.1972: Wiktor Tierientjew
- 0?.1972–0?.1972: Witalij Zub
- 0?.1972–1973: Jurij Wojnow
- 1974–08.1974: Mykoła Korolow
- 08.1974–0?.1975: Witalij Zub
- 0?.1975–0?.1976: Oleg Oszenkow
- 0?.1976–1976: Adolf Poskotin
- 1977–1988: Jewhen Łemeszko
- 1989–11.1992: // Łeonid Tkaczenko
- 01.1993–05.1993: Wiktor Aristow
- 06.1993: Siergiej Docenko
- 08.1993–11.1993: Jewhen Łemeszko
- 11.1993–04.1994: Ołeksandr Dowbij
- 05.1994–11.1995: Wiktor Kamarzajew
- 03.1996–08.1996: Wiktor Udowenko
- 08.1996–06.2000: Mychajło Fomenko
- 07.2000–12.2000: / Łeonid Tkaczenko
- 03.2001–06.2001: Witalij Szałyczew
- 06.2001: Wiktor Udowenko (p.o.)
- 07.2001–10.2002: Mychajło Fomenko
- 11.2002–05.2003: Wałentyn Kriaczko
- 05.2003–06.2003: Mychajło Fomenko
- 07.2003–12.2004: Hennadij Łytowczenko
- 01.2005–06.2005: Ołeksandr Zawarow
- 07.2005–24.02.2014: Myron Markewicz
- 24.02.2014–18.05.2014: Ihor Rachajew (p.o.)
- 18.05.2014–04.06.2015: Ihor Rachajew
- 04.06.2015–18.04.2016: Ołeksandr Sewidow
- 18.04.2016–26.09.2017: Ołeksandr Pryzetko (od 15.07.2016 do 31.12.2016 klub SC Metalist trenował Jurij Rudynski)
- 27.09.2017–...: Ołeksandr Iwanow
Statystyki
Jubileuszowe bramki w Wyszczej Lidze Ukrainy
- 1-a – 7 marca 1992 Ołeksandr Pryzetko, Dynamo Kijów – Metalist Charków 2:1
- 100-a – 10 kwietnia 1999 Jan Szkolnykow, Prykarpattia Iwano-Frankowsk – Metalist Charków 1:2
- 200-a – 8 kwietnia 2002 Wołodymyr Macihura, Metalist Charków – Metałurh Mariupol 2:2
- 300-a – 10 września 2006 Serhij Danyłowski, Metalist Charków – Czornomoreć Odessa 4:0
- 400-a – 18 października 2008 Jajá, Metalist Charków – Arsenał Kijów 3:1
- 500-a – 24 października 2010 Denys Olijnyk, Illicziweć Mariupol – Metalist Charków 1:4[9]
Inne
Europejskie puchary
|
Sezon | Rozgrywki | Runda | Przeciwnik | Dom | Wyjazd | Ogólnie |
---|---|---|---|---|---|---|
1988/89 | Puchar Zdobywców Pucharów | 1R | Borac Banja Luka | 4–0 | 0–2 | 4–2 |
2R | Roda JC | 0–0 | 0–1 | 0–1 | ||
2007/08 | Puchar UEFA | 1R | Everton | 2–3 | 1–1 | 3–4 |
2008/09 | Puchar UEFA | 1R | Beşiktaş JK | 4–1 | 0–1 | 4–2 |
Grupa B | Hertha BSC | 0–0 | 1. miejsce | |||
Galatasaray | 1–0 | |||||
Olympiakos | 1–0 | |||||
Benfica | 1–0 | |||||
1/16 | Sampdoria | 2–0 | 1–0 | 3–0 | ||
1/8 | Dynamo Kijów | 3–2 | 0–1 | 3–3, w. | ||
2009/10 | Liga Europy | 3Q | Rijeka | 2–0 | 2–1 | 4–1 |
PO | Sturm Graz | 0–1 | 1–1 | 1–2 | ||
2010/11 | Liga Europy | PO | Omonia Nikozja | 2–2 | 1–0 | 3–2 |
Grupa I | PSV Eindhoven | 0–2 | 0–0 | 2. miejsce | ||
Sampdoria | 2–1 | 0–0 | ||||
Debrecen | 2–1 | 5–0 | ||||
1/16 | Bayer Leverkusen | 0–4 | 0–2 | 0–6 | ||
2011/12 | Liga Europy | PO | Sochaux | 0–0 | 4–0 | 4–0 |
Grupa G | AZ | 1–1 | 1–1 | 1. miejsce | ||
Austria Wiedeń | 4–1 | 2–1 | ||||
Malmö FF | 3–1 | 4–1 | ||||
1/16 | Red Bull Salzburg | 4–0 | 4–1 | 8–1 | ||
1/8 | Olympiakos | 0–1 | 2–1 | 2–2, w. | ||
1/4 | Sporting CP | 1–1 | 1–2 | 2–3 | ||
2012/13 | Liga Europy | PO | Dinamo Bukareszt | 2–1 | 2–0 | 4–1 |
Grupa K | Bayer Leverkusen | 2–0 | 0–0 | 1. miejsce | ||
Rosenorg | 3–1 | 2–1 | ||||
Rapid Wiedeń | 2–0 | 0–1 | ||||
1/16 | Newcastle United | 0–1 | 0–0 | 0–1 | ||
2013/14 | Liga Mistrzów | 3Q | PAOK Saloniki | 1–1 | 2–0 | 3–1 |
PO | Schalke 04 | walkower[10] | ||||
2014/15 | Liga Europy | PO | Ruch Chorzów | 0–0 | 1–0 | 1–0 |
Grupa L | Legia Warszawa | 0–1 | 1–2 | 4. miejsce | ||
Trabzonspor | 1–2 | 1–3 | ||||
Lokeren | 0–1 | 0–1 |
Przypisy
- ↑ Ukraine – List of Foundation Dates – RSSSF.
- ↑ Ярославский: Я слагаю с себя полномочия президента „Металлиста” – UA-Футбол.
- ↑ Сергей Курченко официально стал президентом ФК „Металлист” – UA-Футбол.
- ↑ Кутєпов: Головним тренером СК Металіст буде Юрій Рудинський – UA-Футбол.
- ↑ Стали известны учредители нового "Металлиста" - харьковские новости Status quo.
- ↑ Харківський Металіст 1925 зіграє в аматорському чемпіонаті України – UA-Футбол.
- ↑ Лозанна вынесла вердикт по матчу „Карпаты” – „Металлист” – UA-Футбол.
- ↑ Metalist Charków – Klub piłkarski – transfermarkt.pl.
- ↑ UA-Футбол. Carpe diem. „Металлист” забил 500-й гол в элитном дивизионе.
- ↑ Metalist Charków został wykluczony z rozgrywek za ustawianie meczów w sezonie 2007/08.
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona klubu (ukr. • ros. • ang.)
- Nieoficjalna strona klubu (ros.)
- Informacja o klubie na stronie UkrSoccerHistory (ang. • ros. • ukr.)
- Statystyki na KLISF (ros.)
- Informacja o klubie na wildstat.ru (ros.)