Mięsień półbłoniasty
Mięsień półbłoniasty (łac. musculus semimembranosus) – w anatomii człowieka mięsień należący do grupy tylnej mięśni uda, najsilniejszy z tej grupy. Leży pod mięśniem półścięgnistym. Jego silne, długie i płaskie ścięgno początkowe przyczepia się na guzie kulszowym, między przyczepami mięśnia czworobocznego uda i dwugłowego uda. W połowie długości mięśnia ścięgno przechodzi w szeroki brzusiec, a następnie w ścięgno końcowe (dzielące się na trzy części nazywane gęsią stopą głęboką) częściowo przyczepiające się na przyśrodkowej i tylnej powierzchni kłykcia przyśrodkowego kości piszczelowej a częściowo łączące się z więzadłem podkolanowym skośnym i powięzią pokrywającą mięsień podkolanowy[1][2].
Unaczyniony jest przez tętnice przeszywające od tętnicy głębokiej uda i gałęzie tętnicy podkolanowej, a unerwiony przez gałąź nerwu piszczelowego (L4–5, S1)[1].
Mięsień ten zgina staw kolanowy i obraca goleń do wewnątrz, prostuje i przywodzi staw biodrowy[1][2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 878–880, ISBN 978-83-200-4323-5.
- ↑ a b Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 1, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 115–116, ISBN 978-83-66548-14-5.
