Mięsień podobojczykowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mięśnie podobojczykowe

Mięsień podobojczykowy (łac. musculus subclavius) – w anatomii człowieka mały, wrzecionowaty mięsień położony między obojczykiem a pierwszym żebrem. Bocznie przyczepia się do dolnej powierzchni obojczyka. Biegnie skośnie ku dołowi i przyśrodkowo gdzie przyczepia się do powierzchni górnej pierwszego żebra na granicy chrzęstno-kostnej[1][2].

Unaczyniony jest przez tętnicę nadłopatkową, a unerwiony przez nerw podobojczykowy C5–6[1].

Mięsień ten obniża obojczyk i kieruje go ku przodowi. Rozszerza światło żyły podobojczykowej przy unoszeniu ramienia[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 682–683, ISBN 978-83-200-4323-5.
  2. Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 2, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 97–98, ISBN 978-83-66548-15-2.